Γνωρίζεις πολλούς που θα ήθελαν να τους αναγνωρίζει ο κόσμος από το λυπημένο τους πρόσωπο;

Καθώς επικράτησε σιγά σιγά και ύπουλα η φιλοσοφία της διαφήμισης, μετατοπίζοντας το νόημα από το σημαντικό στο ασήμαντο, από το βαθύ στο επιφανειακό κι από τη φιλότιμη προσπάθεια στη φυγόπονη ευκολία, αισθάνθηκα να πνίγομαι στο βούρκο της ασάφειας. (Σαλβαδόρ δελ Πόθο, 60 Μαθήματα Ζωής από τον Δον Κιχώτη) Διαβάστε περισσότερα »

Ομιλία του π. Βασιλείου του Ιβηρίτη

Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ: “Αναζητούμε ερείσματα που θα μας δημιουργήσουν αισιοδοξία μέσα στο ζοφερό κλίμα των ημερών που ζούμε. Φαίνεται πως δεν υπάρχουν. Είναι όμως αλήθεια αυτό; Υπάρχουν απαντήσεις που δίδουν χαρά στις δοκιμασίες που μας συνθλίβουν; Ναι υπάρχουν. Θα τις διακρίνει κανείς στα λόγια του π. Βασιλείου”. Διαβάστε περισσότερα »

«Ἀληθινὴ κι᾿ ὄχι ψεύτικη χαρὰ νοιώθει μονάχα ὅποιος ἔχει τὸν Χριστὸ μέσα του, κ᾿ εἶναι ταπεινός, πρᾶος, γεμάτος ἀγάπη. Ἀληθινὴ χαρὰ ἔχει μονάχα ἐκεῖνος ποὺ ξαναγεννήθηκε στὴν ἀληθινὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Κι᾿ αὐτὴ ἡ ἀληθινὴ χαρὰ βγαίνει ἀπὸ καρδιὰ ποὺ πονᾶ καὶ θλίβεται γιὰ τὸν Χριστό, καὶ βρέχεται ἀπὸ τὸ παρηγορητικὸ δάκρυο τὸ ὁποῖο δὲν τὸ γνωρίζουνε οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, κατὰ τὸν ἅγιο λόγο ποὺ εἶπε τὸ στόμα τοῦ Κυρίου: «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται» (Ματθ. ε´ 4), «Καλότυχοι ὅσοι εἶναι λυπημένοι, γιατὶ αὐτοὶ θὰ παρηγορηθοῦνε.» Κι᾿ ἀλλοῦ λέγει:… «Καλότυχοι ὅσοι κλαῖτε τώρα, γιατὶ θὰ γελάσετε.» (Λουκ. στ´ 21). Διαβάστε περισσότερα »

(Προς Φιλιππησίους Παύλου Επιστολή κεφ. δ’ 4-9)

– Πώς μπορούμε να ακολουθήσουμε το πρόσταγμα του Αποστόλου Παύλου, να χαιρόμαστε αδιάκοπα, όταν είμαστε περικυκλωμένοι από πλήθος κακών και θλίψεων;

– Για ποια χαρά μιλάει ο Απόστολος και ποιος μπορεί να έχει αυτή τη χαρά;

– Ποια κακά είναι βαρύτερα; Αυτά που προξενεί η φύσις ή αυτά που προξενεί η προαίρεσις;

– “Η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται΄ η δε υπομονή, δοκιμήν΄ η δε δοκιμή, ελπίδα΄ η δε ελπίς ου καταισχύνει”

– Πώς, ενώ κατά την διδασκαλία του Παύλου οι ενάρετοι χαίρονται πάντοτε, έχουμε περιπτώσεις στην Αγία Γραφή αντίθετες;

– Αρετή και κοσμική λύπη είναι πράγματα ασυμβίβαστα.

– Μπορεί να συνυπάρξει Θεός και λύπη;

– Μάταια οι άνθρωποι αναζητούμε την χαρά εις τα κοσμικά πράγματα. Εις τον πλούτον, εις τους προβιβασμούς, εις τα αξιώματα, εις τις διασκεδάσεις, εις τις τροφές και τα ποτά. Όλα αυτά για λίγο ευφραίνουν και έπειτα γεμίζουν την ψυχήν πίκρα. Η αμαρτία προξενεί βραχύτατη ηδονήν, όταν όμως ολοκληρωθεί φέρει φόβον, ντροπή και έλεγχο. Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »