Στα παιδικά χρόνια του Κυρίου μας λίγα ευαγγελικά χωρία αναφέρονται. Αλλ’ αυτά τα λίγα είναι σπουδαία και πολύ διδακτικά. Έτσι, για το δωδεκάχρονο Ιησού γράφει λ.χ. ο ευαγγελιστής Λουκάς: «… Και κατέβη μετ’ αυτών και ήλθεν εις Ναζαρέτ και ην υποτασσόμενος αυτοίς» (Λουκ. 2:51).

Το σημείο που τονίζει εδώ ο ευαγγελιστής για το «παιδίον Ιησούν», είναι η υπακοή στους επίγειους γονείς Του. Το ίδιο σημείο, την υπακοή όμως τώρα προς τον ουράνιο Πατέρα, τονίζει και ο απόστολος Παύλος, όταν γράφει για τον Ιησού, μεγάλο πια σε ηλικία: «Γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλιπ. 2:8). Προχωράει μάλιστα ακόμα περισσότερο ο απόστολος, και από την υπακοή αυτή εξαρτά τη σωτηρία του κόσμου: «Ώσπερ γαρ διά της παρακοής του ενός ανθρώπου αμαρτωλοί κατεστάθησαν οι πολλοί, ούτω και διά της υπακοής του ενός δίκαιοι κατασταθήσονται οι πολλοί» (Ρωμ. 5: 19). Διαβάστε περισσότερα »

Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 1991. Διαβάστε περισσότερα »

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ομιλίας που έγινε στα πλαίσια των κατηχητικών αναλύσεων της Β᾽ προς Τιμόθεον επιστολής του Αποστόλου Παύλου, στο χωρίο κεφάλαιο 2, στίχος 3, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου, Δικηγορικών Γλυφάδας, την Πέμπτη 13-03-2014.

-Ποιά είναι η έννοια της πνευματικής πατρότητας; -Ποιο είναι το πνευματικό παιδί; -Υπάρχει προσωπική σχέση μεταξύ πνευματικού πατέρα και παιδιού εκτός Εκκλησίας; -Το μυστήριο της εξομολόγησης πότε και πώς λειτουργείται; -Πότε συγχωρούμασθε; -Μετράει η πνευματικότητα του εξομολόγου ιερέα στο μυστήριο; -Υπάρχουν έκτακτοι πνευματικοί χαρισματούχοι; -Ποια η έννοια της πνευματικής καθοδήγησης; -Πρέπει να υπακούμε τυφλά στον πνευματικό;

Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »