Μπορεί να θεωρείται το «κρέας του φτωχού», στην πραγματικότητα όμως δεν είναι καθόλου φτωχό σε θρεπτικές ουσίες. Ο λόγος για το Phaseolus Vulgaris ή απλώς φασόλι, ένα από τα βασικά προϊόντα της μεσογειακής διατροφής που όμως η κατανάλωση του, παρά τις συμβουλές των ειδικών, μειώνεται διαρκώς, με αποτέλεσμα να περιορίζονται και οι εκτάσεις που καλλιεργούνται στη χώρα μας. Ετσι η παραδοσιακή φασολάδα που απέκτησε τη φήμη της ως πάλαι ποτέ κύρια τροφή των Ελλήνων σήμερα συχνά παρασκευάζεται με φασόλια εισαγωγής από την Αλβανία, τα Σκόπια, αλλά και την Τουρκία. Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα καταναλώνονται περίπου 35.000 τόνοι φασολιών, οι μισές από αυτές τις ποσότητες εισάγονται. Προκειμένου τα ελληνικά παραδοσιακά Φασόλια Δυτικής Μακεδονίας, που καλλιεργούνται κατά κύριο λόγο στους νομούς Φλώρινας και Καστοριάς, να αποκτήσουν και πάλι τη θέση που τους αξίζει στο τραπέζι μας, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων πραγματοποίησε ενημερωτική ημερίδα με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων, διατροφολόγων και γεωπόνων.

Το καρπούζι μπορεί να είναι βασιλιάς του καλοκαιριού, αλλά ίσως να αποδειχθεί… κολοκύθι. Κάθε καλοκαιρινός μήνας έχει και το δικό του σταφύλι. Aν θέλετε φράουλες από νωρίς, δηλαδή θερμοκηπίου, θα πρέπει να συμβιβαστείτε με το γεγονός ότι, χωρίς μελισσούλες, η καρπόδεση γίνεται με ορμόνες – τις οποίες και τρώτε. Αυτά και άλλες… λεπτομέρειες μάς αποκαλύπτουν τον τρόπο που λειτουργεί η αγορά των καλοκαιρινών φρούτων και τη δική μας «ευθύνη» που τα νόστιμα αργείτικα πεπόνια αντικαταστάθηκαν από υβρίδια που έχουν το μέγεθος που «ζητάει η αγορά»…

Tα τελευταία χρόνια γκρινιάζουμε συχνά γιατί τα φρούτα που τρώμε δεν είναι… όπως παλιά. Ούτε η γεύση ούτε το άρωμα, κάποιες φορές ούτε και η όψη τους. Κι αυτό γίνεται πολύ πιο έντονο τα καλοκαίρια, που έχουμε πανδαισία φρούτων.

Η «γκρίνια» μας αυτή δεν είναι χωρίς βάση. Ανάμεσα, όμως, στους παράγοντες που φταίνε, είμαστε και εμείς οι ίδιοι.

Ελάχιστοι δειγματοληπτικοί έλεγχοι «κατόπιν εορτής», «επιτρεπόμενα όρια» που σηκώνουν πολλή συζήτηση, προϊόντα που μας επιστρέφονται από την Ε.Ε. Ολα αυτά αντιμετωπίζονται μοιρολατρικά, σαν «αναγκαίο» κακό, λες και η ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων είναι μονόδρομος.