προσευχή

«Από Διός άρχεσθαι», τουτέστιν, «από Χριστού άρχεσθαι» (Ηλιάδης Σάββας, Δάσκαλος)

Αν οι αρχαίοι ειδωλολάτρες πρόγονοί μας έλεγαν: «απὸ Διὸς ἄρχεσθαι», εμείς οφείλουμε να τονίζουμε μετ` επιτάσεως: «από Χριστού άρχεσθαι». Διότι το σπουδαιότερο όλων στη ζωή μας είναι ο Θεός μας, ο Χριστός και η επικοινωνία με το πρόσωπό Του, ει δυνατόν αδιαλείπτως, καθώς ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει: «Μνημονευτέον Θεού μάλλον ή αναπνευστέον». Και ποια είναι για μας τους χριστιανούς αυτή η αρχή; Είναι η προσευχή. Διαβάστε περισσότερα »

Οι Άγιοι γίνονται οι φορείς της Χάριτος και του ελέους του Κυρίου (Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως)

Η Εκκλησία έλαβε εντολή από τους Αποστόλους να εύχεται για όλο τον κόσμο και να μεσιτεύει στο Χριστό για χάρη του κόσμου. Διαβάστε περισσότερα »

Προσευχή για το κάθε τι (Αρχ. Σωφρόνιος του Έσσσεξ)

Το καθ’ ομοίωσιν ως επίκεντρο της ζωής μας

195. Στην κοινή ζωή η υπακοή μας επιτρέπει σιγά-σιγά να κατανοήσουμε την ψυχολογία των άλλων προσώπων. Μαθαίνοντας να ζούμε με ένα πρόσωπο, μαθαίνουμε να ζούμε με εκατομμύρια προσώπων που του μοιάζουν. Έτσι, προοδευτικά, εισχωρούμε σε βαθύ πόνο για όλη την ανθρωπότητα. Το πνεύμα μας πρέπει ν’ αναπτυχθεί σε όλες τις διαστάσεις του ανθρωπίνου είναι, και όχι μόνο στο επίπεδο των καθημερινών φροντίδων και δυσκολιών. Οι μικρές αυτές εργασίες, οι προστριβές που τις συνοδεύουν, είναι ασφαλώς αναπόφευκτες, αλλά δεν είναι ο τελικός σκοπός της ζωής μας. Ο προορισμός μας είναι να γίνουμε «καθ’ ομοίωσιν» του Χριστού. Εάν όμως «εγώ» δεν μπορώ να φέρω μέσα μου μια μικρή αδελφότητα, πώς θα μπορούσα να αγκαλιάσω, όπως ο Χριστός, το σύνολο της ανθρωπότητας μέσα στο χρόνο και το χώρο; Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή των Αγίων πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου: Ομιλία περί προσευχής (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Τί διδασκόμαστε από την προσευχή του Ιησού;

– Μεγάλο το χρέος των ανθρώπων να δοξάζουν τον Θεόν.

– Έναν άρχοντα ούτε όποτε θέλει κανείς, ούτε ο οποιοσδήποτε μπορεί να πλησιάσει. Τον ίδιον τον Θεόν – διά της προσευχής – ο άνθρωπος πλησιάζει όταν θέλει και ζητεί ότι θέλει. Και Αυτός υπόσχεται να δώσει τα ζητούμενα! Πολλές φορές ζητούμε αυτό που μας βλάπτει, αλλά λαμβάνουμε εκείνο που μας συμφέρει.

– Πολλές φορές μια σύντομη δέηση δικαιώνει τον αμαρτωλό (Τελώνης) και τον σώζει (Ληστής)!

– Γιατί όμως κάποιες φορές παρότι προσευχόμαστε με πίστη (;) και κατάνυξη (;) δεν λαμβάνουμε το ποθούμενον;

– Την προσευχή που λαλεί το στόμα μας την ακούει η ψυχή μας;

– Ποιος όμως μπορεί να προσευχηθεί και ο νους του να μένει ασάλευτος και στον Θεόν προσηλωμένος, χωρίς να σκέφτεται τις βιοτικές μέριμνες και τις κοσμικές υποθέσεις;

– Πόσο εύκολο είναι να συμφωνεί ο προφορικός λόγος με τον ενδιάθετο; Διαβάστε περισσότερα »

Με προσευχή και νηστεία θα προσεγγίσουμε τον Χριστό στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή (π. Μωυσής Αγιορείτης)

Τα στοιχεία τα κύρια της Σαρακοστής είναι η προσευχή και η νηστεία. Η προσευχή προϋποθέτει την πίστη. Ένας μη προσευχόμενος είναι αβοήθητος, ανασφαλής, τυφλός και μόνος. Δένεται με τη γη, την ύλη, δεν γνωρίζει να πετά ψηλά, να σελαγίζει στους ουρανούς, να έχει απαραίτητη ουράνια συνδρομή. Είναι μαγνητισμένος, δεμένος, προσκολλημένος στα φθαρτά γήινα. Δεν ξαγγιστρώνεται εύκολα. Προσπαθεί να θησαυρίζει στη γη. Αναζητά συνεχώς ηδονές, για να τον χαροποιήσουν, αλλά μάλλον οδύνη του δίνουν. Λυπηρό και αξιοθρήνητο να ψάχνει τη χαρά στη λάσπη. Διαβάστε περισσότερα »