Αι παραδόσεις είναι κάτι περισσότερον από ό,τι συνή­θως νομίζεται. Δεν είναι τύπος του απωτάτου παρελθόντος της Εκ­κλησίας. Είναι η εν Αγίω Πνεύματι κτηθείσα πείρα και η συνεκτική δύναμις της Εκκλησίας. Είναι θεόσδοτος όρος, βεβαιών την ορθήν πορείαν της Εκκλησίας δια μέσου των αιώνων, ως και εγγύησις της μέχρι συντέλειας του κόσμου τούτου ευσταθείας της εν τη αληθεία.

Αποτελεί πλάνην οικτράν και κατά τινά τρόπον βλασφημίαν η ιδέα, ότι η Εκκλησία εξελίσσεται όπως και ο κόσμος, ον και οφείλομεν να παρακολουθώμεν. Εξέλιξις δεν νοείται η εξωτερική εναλλα­γή μορφών της Εκκλησίας εκ της ανάγκης προσαρμογής εις τα δε­δομένα του κοσμικώς εξελισσομένου. Οι άνθρωποι οφείλουν να καλ­λιεργούν και αγιάζουν το πνεύμα των προς παρακολούθησιν της Εκ­κλησίας, και όχι η Εκκλησία να μετασχηματίζεται κατά την αφηνιάζουσαν επιθυμίαν των, συστελλόμενη εις περιωρισμένα και αμαρτωλά εγκόσμια σχήματα.

Διαβάστε περισσότερα »

Ἡ Παράδοση τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ τὰ ζωτικὰ στοιχεῖα τῆς ὕπαρξης καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τους (θρησκεία, γλώσσα, ἱστορία, γνώση, ἔργα, ἤθη, ἔθιμα, ἀξίες, πρότυπα, ἰδιαίτερος τρόπος ζωῆς) μεταβιβάζεται ἀπὸ Γενιὰ σὲ Γενιὰ καὶ ἔτσι ἐξασφαλίζεται ἡ ταυτότητα, ἡ συνοχὴ καὶ ἡ συνέχεια τοῦ Ἔθνους μας, καθὼς καὶ ἡ παρουσία Του στὸ παγκόσμιο γίγνεσθαι. Αὐτῆς τῆς Παράδοσης κάποιοι εἶναι δεδηλωμένοι ἐχθροὶ καὶ ἐπιζητοῦν νὰ τὴν καταστρέψουν. Τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι οἱ πλεῖστοι σημαντικοὶ ἐκπρόσωποι τοῦ Πολιτισμοῦ μας ἔχουν ἐκφραστεῖ γιὰ τὴν ἀξία της καὶ ὑπὲρ τῆς διατήρησής της. Ἀναφέρουμε παραδείγματα: Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »

Στο σχολείο, στην αρθρογραφία, στον δημόσιο λόγο ακούμε τα τελευταία χρόνια διαρκώς την έκφραση «πρέπει να αποδομήσουμε τα στερεότυπα». Τα στερεότυπα υποτίθεται ότι είναι κάτι κακό, κάτι λανθασμένο, κάτι που πρέπει να καταστρέψουμε.

Δεν είναι σωστό να έχουμε στερεότυπα. Αν δούμε ωστόσο τι χαρακτηρίζουν ως στερεότυπα, θα αντιληφθούμε ότι αυτό που θέλουν να αποδομήσουμε είναι οι αξίες μας, οι παραδόσεις μας, η ιστορία μας, δηλαδή η ταυτότητά μας. Διαβάστε περισσότερα »

Τι είναι παράδοση; Είναι οι φορεσιές και οι σκοποί του τόπου μας ή κάτι παραπάνω; Είναι ένας τρόπος ζωής που χάθηκε και τον βάλαμε στις προθήκες του λαογραφικού μουσείου; Και εάν είναι έτσι γιατί μιλάμε για εκείνην σαν κάτι που συμβαίνει ακόμη; Εμείς οι… γραμματιζούμενοι έχουμε την «πολυτέλεια» πλέον να κάνουμε τέτοιους στοχασμούς. Να ψάχνουμε να βρούμε από πού κρατά η σκούφια μας και έπειτα περήφανα να την επιδεικνύουμε στις νέες εποχές που μάλλον δεν πολυσυμπαθούν τέτοιες ταυτότητες πολιτισμικές. Διαβάστε περισσότερα »