ομιλία

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής της Σαμαρείτιδος: Ομιλία περί του τί δηλοί το όνομα Χριστιανός (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 11, 19-30)

– Πότε ονομάστηκαν Χριστιανοί οι πιστεύσαντες στον Χριστό;

– Γιατί εδόθη αυτό το όνομα; Και πόσο σπουδαίο είναι αυτό για κάθε Χριστιανό;

– Ο άνθρωπος πριν την πτώση του έλαβε δύο εξουσίες από τον Δημιουργό του. Βασιλέας της κτίσεως και των παθών κύριος.

– Με την σταύρωση και την ανάστασή Του ο Χριστός επανέφερε στο αρχαίο αξίωμα τον άνθρωπο που είχε απωλέσει μετά την πτώση του.

– Το όνομα Χριστιανός είναι ενδοξότερο από το άρχων, ηγεμών, δεσπότης, βασιλεύς και οποιοδήποτε άλλο αξίας σημαντικόν όνομα.

– Τι έκανε ο διάβολος όταν οι μαθητές τού Χριστού ονομάστηκαν Χριστιανοί; Αρκεί όμως μόνο το άγιον όνομα “Χριστιανός” για την σωτηρία του ανθρώπου;

– Σε ποια περίπτωση το όνομα “Χριστιανός” θα μας κατακρίνει; Διαβάστε περισσότερα »

Αιδώς – Αναίδεια (Ιερομόναχος Σάββας Αγιορείτης)

Ὁμιλία σὲ γονεῖς

Η ΑΙΔΩΣ (ΝΤΡΟΠΗ) ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Η ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΘΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, δι’ εὐχῶν τοῦ Γέροντος ἂς ποῦμε λίγα λόγια γιὰ τὴν αἰδῶ καὶ τὴν ἀναίδεια. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔλεγε: «Τώρα αὐτὸ εἶναι κυρίως γιὰ τὸ ὁποῖον πρέπει πολὺ νὰ κλαῖμε, ὅτι, ἐπειδὴ οἱ κακοὶ ἔγιναν πολλοί, τὰ κακὰ δὲν προκαλοῦν ντροπὴ σ’ ἐκείνους πού τὰ διαπράττουν». Ἀπὸ τὸν 4ο αἰ. ἡ αἰδὼς εἶχε ἀρχίσει νὰ χάνεται διότι εἶχε πλεονάσει ἡ ἁμαρτία.

Διαβάστε περισσότερα »

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής του Παραλύτου: Ομιλία περί του ότι μεγάλη της ελεημοσύνης η δύναμη (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 9, 32-42)

– Ποια ήταν η αιτία που η Ταβιθά επιλέχθηκε από τους Αποστόλους για να αξιωθεί της χάριτος και εξαιρέσεως της αναστάσεώς της;

– Η χάρις της ελεημοσύνης υπερβαίνει την χάριν πάσης θυσίας!

– Η ελεημοσύνη δεν είναι δωρεά όπως νομίζουν κάποιοι. Είναι δάνειο. Ποιός είναι εγγυητής αυτού του δανείου;

– Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος, που έχει άπειρα χρέη προς τον Θεόν, διά της ελεημοσύνης να καθιστά τον Θεό χρεώστη;

– Ποιες είναι οι ανταποδόσεις της ελεημοσύνης; Ποιοί ωφελούνται από την ελεημοσύνη;

– Για ποια άλλη αρετή υπεσχέθη ο Θεός τόσες ανταμοιβές όσες υπεσχέθη για την ελεημοσύνη; Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή του Παραλύτου: Λόγος για την συνήθεια της αμαρτίας (Αγ. Μακάριος ο Πάτμιος)

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας. Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον: ε΄ 1 – 15.

Τω καιρώ εκείνω, ανέβη ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα. Έστι δέ εν τοις Ιεροσολύμοις επι τη προβατική κολυμβήθρα, η επιλεγομένη εβραϊστί Βηθεσδά, πέντε στοάς έχουσα. Εν ταύταις κατέκειτο πλήθος πολύ των ασθενούντων, τυφλών, χωλών, ξηρών, εκδεχομένων την του ύδατος κίνησιν. Άγγελος γάρ κατά καιρόν κατέβαινεν εν τη κολυμβήθρα, και εταράσσετο το ύδωρ. Ο ούν πρώτος εμβάς μετά την ταραχήν του ύδατος, υγιής εγίνετο ώ δήποτε κατείχετο νοσήματι. Ην δέ τις άνθρωπος εκεί, τριάκοντα και οκτώ έτη έχων εν τη ασθενεία αυτού. Τούτον ιδών ο Ιησούς κατακείμενον, και γνούς ότι πολύν ήδη χρόνον έχει, λέγει αυτώ: «θέλεις υγιής γενέσθαι;» Απεκρίθη Αυτώ ο ασθενών: «Κύριε, άνθρωπον ουκ έχω, ίνα όταν ταραχθή το ύδωρ, βάλη με εις την κολυμβήθραν. Εν ώ δέ έρχομαι εγώ, άλλος πρό εμού καταβαίνει.» Λέγει αυτώ ο Ιησούς: «έγειρε, άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει.» Και ευθέως εγένετο υγιής ο άνθρωπος, και ήρε τον κράβαττον αυτού και περιεπάτει. Ην δέ σάββατον εν εκείνη τη ημέρα. Έλεγον ούν οι Ιουδαίοι τω τεθεραπευμένω: «σάββατον εστίν, ουκ έξεστί σοι άραι τον κράβαττον.» Απεκρίθη αυτοίς: «ο ποιήσας με υγιή, Εκείνός μοι είπεν, άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει.» Ηρώτησαν ούν αυτόν: «τίς εστιν ο άνθρωπος ο ειπών σοι, άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει;» Ο δέ ιαθείς ουκ ήδει τίς εστιν, γάρ Ιησούς εξένευσεν όχλου όντος εν τω τόπω. Μετά ταύτα ευρίσκει αυτόν ο Ιησούς εν τω ιερώ και είπεν αυτώ: «ίδε υγιής γέγονας, μηκέτι αμάρτανε, ίνα μή χείρόν σοί τι γένηται.» Απήλθεν ο άνθρωπος και ανήγγειλε τοις Ιουδαίοις ότι Ιησούς εστίν ο ποιήσας αυτόν υγιή.

Διαβάστε περισσότερα »

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής των Μυροφόρων: Ομιλία περί ανεξικακίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 5, 12-20)

– Ποιες ήταν οι αιτίες όπου τόσοι πολλοί, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, επίστευσαν στον Χριστό μετά την Ανάστασή Του;

– Πώς ενεργούν οι αρετές κάποιων ανθρώπων σε άλλους πιστούς ανθρώπους και πώς σε απίστους;

– Τι ήταν αυτό που συγκινούσε τους ακροατές των Αποστόλων και συνεργούσε στον φωτισμό τους;

– Πώς αποδεικνύεται η αγάπη των Αποστόλων στον Ιησού Χριστό;

– Πού φαίνεται το μεγαλείο της ανεξικακίας των αποστόλων;

– Πώς ενεργούμε εμείς όταν κάποιος αδικήσει τους ηγαπημένους οικείους μας ή βλάψει τους φίλους μας;

– Οι Απόστολοι αφιέρωσαν όλες τους τις δυνάμεις για να ευεργετήσουν τους εχθρούς και διώκτες και φονείς του Ιησού Χριστού, νουθετώντας και διαδάσκοντάς τους. – Πώς αντέδρασαν οι Απόστολοι στις διώξεις τους.

– Πώς αντιδρούμε εμείς όταν επιχειρούμε να ευεργετήσουμε κάποιον και αυτός ανταποδίδει κακία;

– Πώς η αρετή της ανεξικακίας έγινε η αιτία της σωτηρίας μας;

– Αιτία πάντων των κακών στον κόσμο η απουσία ανεξικακίας από τις καρδιές μας, όπου την θέση της πήρε η μνησικακία και το πνεύμα εκδικήσεως.

– Ποιος είναι Αυτός που μπορεί να φυτεύσει στις καρδιές των ανθρώπων την αρετή της ανεξικακίας; Διαβάστε περισσότερα »