ομιλία

Αποστολικό ανάγνωσμα ΙΗ’ Κυριακής: Ομιλία περί ελεημοσύνης (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(B΄ Κορινθ. 9, 6-11)

– Ελεημοσύνη: νομοθεσία Θεού, αρετή αρεστή στο Θεό και δια αυτήν λαμβάνουμε πολλές ανταποδόσεις

– Ποιες παγίδες στείνει ο διάβολος στους ελεήμονες για να χάσουν τον μισθό τους από την άσκηση της αρετής;

– Για ποια λύπη μιλούσε ο θείος απόστολος όταν παρέδωσε τους περί ελεημοσύνης κανόνες; Ποια λύπη μολύνει της ελεημοσύνης την θυσία;

– Η ντροπή ή η ενόχληση από πτωχόν μπορεί να αποτελούν αιτίες ελεημοσύνης; Είναι σε αυτές τις περιπτώσεις η ελεημοσύνη ευπρόσδεκτη από τον Θεό;

– Γιατί η ντροπή ως αιτία ελεημοσύνης είναι στην πραγματικότητα αδικία;

– Ποια εντολή παραβαίνουμε όταν αιτία της ελεημοσύνης είναι η ενόχληση απ’ τον πτωχόν;

– Η ελεημοσύνη δώρο Θεού που ανταποδίδουμε.

– Τι σημασία έχει η αιτία της ελεημοσύνης από την στιγμή που ο πτωχός παρηγορείται και η ανάγκη του καλύπτεται;

– Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ελεημοσύνης; 

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Γ’ Λουκά: Ομιλία στο ευαγγέλιο που έχει θέμα το παιδί της χήρας που αναστήθηκε από τον Κύριο, όπου γίνεται λόγος και για το ότι πρέπει να είμαστε συγχωρητικοί και στοργικοί μεταξύ μας (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Ο μέγας Παύλος, δείχνοντας το θείο και κοινωφελές τής πίστεως και διακηρύσ­σοντας τα έργα αυτής και τα κατορθώ­ματα και τους καρπούς και τη δύναμη, αρχίζει από τους αιώνες από τους οποί­ους δεν υπάρχει τίποτε αρχαιότερο, λέ­γοντας, «με την πίστη κατανοούμε ότι οι αιώνες καταρτίσθηκαν με τον λόγο τού Θεού, ώστε τα βλεπόμενα να μη έχουν γίνει από αυτά που είναι ορατά», και τελειώνει με την μελλοντική παγκόσμια ανάσταση και την τελείωση των αγίων που θα συμβεί κατ’ αυτήν, από την οποία τίποτε δεν υπάρχει τελειότερο. Συντάσσοντας όμως τον κατάλογο εκείνων που θαυμάσθηκαν για την πίστη και επιβεβαιώνουν αυτήν με τον εαυτό τους, λέγει και τούτο, ότι «με την πίστη έλαβαν γυναίκες με την ανάσταση τους νεκρούς των». Και αυτές είναι η Σαραφθία και η Σουναμίτιδα, από τις οποίες η μία έλαβε τον υιό της που είχε πεθάνει πάλι ζωντανό από τον προφή­τη Ηλία, ενώ η Σουναμίτιδα έλαβε τον δικό της από τον Ελισσαίο.

Διαβάστε περισσότερα »

Αποστολικό ανάγνωσμα IZ’ Κυριακής: Ομιλία περί του ότι άπαντες χρεωστούμεν γενέσθαι άγιοι και περί του πώς τοιούτοι γινόμεθα (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Β΄ Κορ.. στ’ 16 – ζ΄ 1)

– Ο θεόπνευστος Παύλος παραγγέλει να γίνουμε άγιοι. Όχι μόνο οι μοναχοί και οι ασκητές, αλλά και όσοι ζούμε μέσα στο θόρυβο του κόσμου βυθισμένοι στις φροντίδες.

– Πώς όμως μπορεί κανείς να γίνει άγιος; Είναι κάτι το δύσκολο ή ακατόρθωτο;

– Μπορεί το σώμα να είναι καθαρό πάσης σωματικής αμαρτίας αλλά η ψυχή πλήρης πάσης ακαθαρσίας. Το αντίθετο ουδέποτε συμβαίνει. Δηλαδή, ουδέποτε το σώμα αμαρτάνει όταν η ψυχή καθαρεύη από των πονηρών εννοιών και αντικρούη και απωθή τις επιθυμίες του σώματος. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

– Πώς μπορούμε να εμποδίσουμε τον κακό λογισμό; Τα στάδια των λογισμών (προσβολή, συνηδυσμός, πάλη, συγκατάθεση).

– Μάταια προφασιζόμαστε άλλος μεν την νεότητα, άλλος δε το γήρας, άλλος μεν τον πλούτον, έτερος δε την πτωχείαν, άλλος το αξίωμα και άλλος την ιδιωτικήν κατάσταση. Μάταια προβάλουμε τις δυσκολίες για την ανάβαση της κλίμακας της αγιότητος. Όλες οι δικαιολογίες σβήνουν μπρος στα αγαθά που περιμένουν τους αγίους στον ουρανό. Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή ΙΓ’ Ματθαίου: Ομιλία εις την παραβολήν του αμπελώνος και εις την ξηρανθείσαν συκήν (Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός)

Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας:

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον: ΚΑ. 33 – 42.

Είπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην: «Ανθρωπός τις ην οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν αμπελώνα και φραγμόν αυτώ περιέθηκε και ώρυξεν εν αυτώ ληνόν και ωκοδόμησε πύργον, και εξέδοτο αυτόν γεωργοίς και απεδήμησεν. Ότε δέ ήγγισεν ο καιρός των καρπών, απέστειλε τους δούλους αυτού προς τους γεωργούς λαβείν τους καρπούς αυτού. Και λαβόντες οι γεωργοί τους δούλους αυτού όν μέν έδειραν, όν δέ απέκτειναν, όν δέ ελιθοβόλησαν. Πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους πλείονας των πρώτων, και εποίησαν αυτοίς ωσαύτως. Ύστερον δέ απέστειλε προς αυτούς τον υιόν αυτού λέγων: εντραπήσονται τον υιόν μου. Οι δέ γεωργοί ιδόντες τον υιόν, είπον εν εαυτοίς: ούτός εστίν ο κληρονόμος, δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν και κατάσχωμεν την κληρονομίαν αυτού. Και λαβόντες αυτόν, εξέβαλον έξω του αμπελώνος, και απέκτειναν. Όταν ούν έλθη ο κύριος του αμπελώνος, τί ποιήσει τοις γεωργοίς εκείνοις»; Λέγουσιν αυτώ: «κακούς κακώς απολέσει αυτούς, και τον αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινες αποδώσουσιν αυτώ τους καρπούς εν τοις καιροίς αυτών». Λέγει αυτοίς ο Ιησούς: «ουδέποτε ανέγνωτε εν ταις γραφαίς: «λίθον όν απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας΄ παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών»;

Διαβάστε περισσότερα »

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής ΙΒ’ Ματθαίου: Ομιλία κατά των εν ταις καθ΄ημάς ημέραις απίστων (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Α΄ Κορ.. 15, 1-11)

– Εάν ρωτήσει κανείς όσους πολεμούν τον Χριστιανισμό, γιατί επιδεικνύουν τόσο ζήλο για τον αφανισμό της χριστιανικής πίστεως, απαντούν ότι σκοπός τους είναι να φωτίσουν τους ανθρώπους. Αλλά το είδος αυτού του φωτισμού το μαρτυρεί ο βίος και το πολίτευμά τους.

– Αποδείξεις του απ. Παύλου περί της αναστάσεως του Ιησού Χριστού: α) προφητικά βιβλία. Μήπως όμως όσα προείπαν οι προφήτες είναι δημιουργήματα των Χριστιανών ή μήπως τα Ευαγγέλια γράφτηκαν έτσι ώστε να συμφωνούν με τα προφητικά βιβλία και όχι με βάση την πραγματικότητα; β) Μάρτυρες που μαρτυρούν ότι είδαν τον Χριστόν μετά την εκ νεκρών ανάστασή Του. Πώς γνωρίζουμε όμως ότι αυτό που είδαν δεν ήταν ένα ψευδές πλάσμα που έπλασαν οι ίδιοι; Μήπως το φαντάστηκαν από φανατισμό; Πώς όμως επείσθησαν από μωρούς, φανατικούς και φαντασιόπληκτους τόσα πλήθη σε όλη την ανθρωπότητα;
– Τα πάθη εμπόδιο για τον άνθρωπο να γνωρίσει την αλήθεια.

Διαβάστε περισσότερα »