ναός

Ο Ναός της Ζωοδόχου Πηγής († Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος)

Ο πανέκλαμπρος και ιστορικότατος Ναός της Ζωοδόχου Πηγής, ο οποίος ανηγέρθη αρχικά από τον αυτοκράτορα Λέοντα, τον επικαλούμενο Μακέλη, και επαυξήθηκε από τον Μ. Ιουστινιανό και πλουτίσθηκε και λαμπροστολίσθηκε από τον Βασίλειο τον Μακεδόνα, τον γιο του Λέοντα τον σοφό και άλλους αυτοκράτορες, διατηρήθηκε μέχρι την πτώση της Βασιλίδος των πόλεων. Οπότε – αλίμονο! – καθώς πολλοί ναοί καταστράφηκαν τις αποφράδες εκείνες ημέρες της Αλώσεως, καταστράφηκε εκ θεμελίων και ο μεγαλοπρεπής αυτός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής. Αλλά το ζωοπάροχο νάμα της Πηγής εξακολουθούσε να ρέει αθόρυβα και η χάρη που επισκίαζε αοράτως το ιερό αυτό καταγώγιο ουδέποτε το είχε εγκαταλείψει. Τα δε πλήθη των πιστών εξακολουθούσαν να συρρέουν εκεί με πίστη και ευλάβεια, και οι θαυματουργίες παρέχονταν αφθόνως από την Ζωοδόχο Πηγή σε όσους προσέρχονταν με πίστη.

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Ι’ Λουκά: Η συμπεριφορά μας στο Ναό τού Θεού (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

[Λουκά 13, 10-17]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-12-2001

Σήμερα, αγαπητοί μου, ο Ευαγγελιστής Λουκάς μάς περιγράφει ένα περιστατικό που έλαβε χώρα μέσα σε μία Συναγωγή. Επήγε ο Κύριος να διδάξει και ήταν ημέρα Σάββατο. Εκεί ευρίσκετο μία γυναίκα συγκύπτουσα. Δηλαδή, είχε καμπούρα. Συγκύπτουσα· επί δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, που δεν μπορούσε τελείως να ανορθωθεί. Όταν ο Ιησούς την είδε, της είπε: «Γύναι, πολέλυσαι τς σθενείας σου». Δηλαδή: «Ελευθερώνεσαι από την ασθένειά σου». Και έθεσε τα χέρια Του επάνω της. Και αμέσως η γυναίκα αυτή ανορθώθηκε. Και εδόξαζε βέβαια τον Θεόν.

Διαβάστε περισσότερα »

Το κερί (Αρχιμ. Βασίλειος Μπακογιάννης)

Εἶναι ἐντολή Θεοῦ τό λάδι γιά τά κανδήλια τοῦ Ναοῦ, νά εἶναι γνήσιο καί καθαρό (Ἔξοδ. 27:20). Καί τό θυμίαμα θά πρέπει νά εἶναι καθαρό· καί νά εὐωδιάζει· φτιαγμένο μάλιστα ἀπό εἰδικό τεχνίτη. Ἐντολή Θεοῦ! (Ἔξοδ.30:35).

Καί τό κερί θά πρέπει νά εἶναι γνήσιο καθαρό, καί ὄχι ἀπό παραφίνη! «Παρά ἀφήνει», ἔλεγε χαριτολογώντας ὁ Ὅσιος Παΐσιος. Διαβάστε περισσότερα »

Ιερός χώρος και χρόνος (Παύλος Ευδοκίμωφ)

Ο ιερός χρόνος

Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, ο χώρος κι ο χρόνος δεν είναι καθαρές μορφές. Ο χώρος δεν είναι απλά ένα είδος σάκου, όπου είναι ριγμένα τα άτομα. Δεν είναι ούτε και το a priori του υπερβατισμού, ένα υποκειμενικό δίκτυ που θα έριχνε το πνεύμα μας πάνω στα πράγματα για να τα γνωρίσει. Ο χώρος και ο χρόνος υπάρχουν αντικειμενικά, είναι το μέτρο της υπάρξεως, μία απ’ τις διαστάσεις της. Ο ρόλος των είναι να κατατάσσουν, αλλά και να χαρακτηρίζουν ποιοτικά τα πράγματα, που δεν υπάρχουν παρά μες στις μορφές αυτές, τις αναπόσπαστες από κάθε δημιούργημα. Διαβάστε περισσότερα »

Παρατρεχάμενοι (Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκης)

Δέν εἶναι γήπεδο! Δέν εἶναι ἀγορά. Δέν εἶναι θέατρο. Δέν εἶναι κέντρο διασκεδάσεως. Δέν εἶναι συγκέντρωσις φιλικῆς παρέας. Δέν εἶναι συνάντησις φίλων καί γνωστῶν. Εἶναι σύναξις πιστῶν. Πρόκειται γιά τό Ναό, πού συνάγονται οἱ ὀρθόδοξοι. Εἶναι ὁ τόπος τῆς λατρείας τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, πού «ὁμοθυμαδόν», «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾴ καρδίᾳ» ἀναπέμπονται δεήσεις καί ἱκεσίες πρός τόν φιλάνθρωπο Θεό. Εἶναι ὁ φοβερός τόπος τῆς εὐχαριστιακῆς συνάξεως, πού ὁ «δι᾽ ἠμᾶς σταυρωθεῖς» «προσφέρει καί προσφέρεται». Εἶναι «ὁ οἶκος προσευχῆς», πού δέν μπορεῖ νά μεταβάλλεται σέ «οἶκο ἐμπορίου», κουβέντας καί κοσμικῆς συμπεριφορᾶς. Διαβάστε περισσότερα »