Δεν χρειάζεται, νομίζω, μικροσκόπιο, για να διαπιστώσουμε ότι ο σημερινός άνθρωπος είναι ψυχικώς και ψυχολογικώς εξαθλιωμένος. Το καθημερινό άγχος της καταναλωτικής κοινωνίας, ο μηδενισμός και η αθεΐα, τα οποία απροκαλύπτως και αναιδώς κηρύσσονται μέσω της Παιδείας και της Πολιτικής, δίνουν την αίσθηση στον σημερινό άνθρωπο, ότι εξέλιπαν τα στηρίγματά του. Έτσι, κυρίως ο νέος άνθρωπος, μεταβάλλεται σταδιακά σε ένα πραγματικό ψυχοσωματικό ράκος. Εάν σε αυτά προσθέσουμε και τις πολλές ενοχές, οι οποίες είναι δυνατόν να κατατρύχουν τον άνθρωπο, τότε αντιλαμβανόμαστε γιατί αυξάνουν καθημερινώς οι φόνοι και οι αυτοκτονίες. Ως σίγουρη απαλλαγή από τα ανωτέρω δεινά προτείνεται από πολλούς η μέσω του ψυχαναλυτού-ψυχιάτρου θεραπεία – βοήθεια. Ωστόσο, τίθεται το ερώτημα: Έχεται αληθείας η άποψη αυτή; Διαβάστε περισσότερα »

Η κατανυκτική περίοδος του Τριωδίου, όπως συμφωνούν και οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, συνιστά την πνευματική πορεία του ανθρώπου προς την Ανάσταση.

Η όλη Ορθόδοξη εκκλησιαστική ζωή, η οποία εμπεριέχει την άσκηση, μέρος της οποίας είναι και η νηστεία, αποβλέπει στην συνάντησή μας με τον Αναστάντα Κύριο. Αυτή, λοιπόν, η πορεία για την προαναφερθείσα συνάντηση αναπτύσσεται ασκητικά και Λειτουργικά κατά την περίοδο του Τριωδίου και ιδιαιτέρως κατά την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κέντρο της όλης αυτής ασκητικής πορείας είναι η νηστεία. Διαβάστε περισσότερα »

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΣΤΟΝ π. ΦΙΛΟΘΕΟ ΦΑΡΟ Διαβάστε περισσότερα »

Πολύς λόγος γίνεται και πάλι στις ημέρες μας για το πολυσυζητημένο θέμα των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας και αν αυτές θα έπρεπε να διαχωρίσουν την μεταξύ τους συνάφεια και να αποκοπούν εντελώς η μία από την άλλη. Διαβάστε περισσότερα »

Τὰ ἱερὰ μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ἔχουν ἁγιαστικὸ καὶ μεταμορφωτικὸ – ἠθικὸ χαρακτήρα στὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι καὶ ὁ γάμος, ὡς «μυστήριον μέγα» (πρβλ. Ἐφεσ. 5, 32), ἀποτελεῖ γεγονὸς φανερώσεως καὶ πραγματώσεως τῆς ἀγαπητικῆς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ κοινωνίας. Μὲ τὸ μυστήριο τοῦ γάμου, μέσα ἀπὸ τὴν ἑνότητα ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ἔρχεται ἡ Ἐκκλησία νὰ φανερώση τὸ χάρισμα τῆς «ὄντως ζωῆς». Ἡ σχέση τῶν συζύγων γίνεται ἐκκλησιαστικὸ γεγονός, τὸ ὁποῖο πραγματώνεται κυρίως μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι, θὰ λέγαμε, ἐμπειρία μετοχῆς στὴν κοινωνία τῶν Ἁγίων. Ἐξάλλου, ἡ συσχέτιση τῆς κοινωνίας τοῦ γάμου μὲ τὴν Ἐκκλησία ἔχει γίνει ἐξ ἀρχῆς γενικὴ διδασκαλία στὴν Ἱ. Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ ὁ γάμος – οἰκογένεια χαρακτηρίσθηκε ὡς «κατ᾽οἶκον ἐκκλησία» (βλ. Ρωμ. 16, 5. Α´ Κορ. 16, 19. Κολ. 4, 15). Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος τὸ ὁμολογεῖ: «Οὐ μικρὰ ἀρετή, τὸ καὶ τὴν οἰκίαν ἐκκλησίαν ποιῆσαι» (PG 61, 376). Διαβάστε περισσότερα »