Προσφιλές μου πρόσωπο προ ολίγων ημερών, σε συζήτηση που είχαμε για την ‎συγκομιδή της ελιάς, μου δήλωσε ότι προτιμά να αγοράζει το λάδι έτοιμο, παρά να ‎μαζέψει τις 10 ρίζες ελιές που έχει και να βγάλει το δικό του. “Πλήρωσε για λιοπάνια, ‎λανάρια, εργάτη, λιοτρίβι, σακιά κλπ…, ενώ με 50-60 ευρώ βρίσκω τον τενεκέ από ‎την γειτόνισσα και χωρίς να κουραστώ”. Το ίδιο σκεπτικό έχουμε οι περισσότεροι ‎από εμάς και όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις αγροτικές δουλειές. Απλώς το συγκεκριμένο ‎παράδειγμα είναι ενδεικτικό της αλλαγής που έχει συντελεστεί στην κοινωνία της ‎χώρας μας. “Γιατί να βγω να μαζέψω χόρτα, όταν με 5 ευρώ το πρωί στη λαϊκή και 2-‎‎3 ευρώ το μεσημέρι τα αγοράζω ξεκούραστα” “Γιατί να έχω πέντε κότες, που θέλουν ‎περιποίηση, καθάρισμα, μυρίζουν κλπ κλπ, όταν στο super market τα αγοράζω φθηνά ‎και ξεκούραστα”;

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά παρόμοια παραδείγματα, ‎όμως είναι σε όλους μας γνωστά. Το θέμα είναι κατά πόσον θα μπορέσουμε να ‎αντιμετωπίσουμε αυτόν τον εντελώς λανθασμένο τρόπο σκέψης.

Οι διακοπές, η ηρεμία των πασχαλινών ημερών, προσφέρονται και για την ενασχόληση με την σχεδόν λησμονημένη σήμερα τέχνη της ανάγνωσης. Κάποια βιβλία, τα οποία, επειδή μας εκύκλωσαν, αι του βίου μας ζάλαι και μέριμναι, δεν πρόλαβαν να ξεφυλλιστούν, αποσπώνται από το ράφι της βιβλιοθήκης και….άρχεται η απόλαυση της μελέτης.