Κυριακοδρόμιο

Κυριακή Ζ’ Λουκά: Η παιδική θνησιμότης (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

[Λουκά 8, 40-56]

(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 7-11-1993)

Εκπληκτικό θαύμα, αγαπητοί μου, η ανάστασις της θυγατρός του Ιαείρου. Και μάλιστα, διπλούν θαύμα! Γιατί όταν ο Κύριος κατευθύνετο προς το σπίτι του αρχισυναγώγου Ιαείρου, ένα άλλο θαύμα έλαβε χώρα. Ήταν το θαύμα της θεραπείας της αιμορροούσης εκείνης γυναικός. Και όσα εκεί ελέχθησαν με την αιμορροούσα γυναίκα, έχουν βάθος πίστεως και βάθος θεολογίας. Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Ε’ Λουκά: Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου – Δύο ψυχογραφίες (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

[Λουκά, 16, 19-31]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-11-1995.

Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, αγαπητοί μου, που ακούσαμε στη σημερινήν ευαγγελική περικοπή, είναι μία κατασκευασμένη ιστορία, που ο Κύριος ήθελε να δώσει μία απάντηση εις τους Φαρισαίους. Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή ΣΤ’ Λουκά: Ένα όνομα που δείχνει πολλά

(Λουκ. η ́  27-39)

θεραπεία τοῦ δαιμονισμένου

Κάθε ἄνθρωπος στή ζωή του ἔχει ἕνα ὄνομα. Τό ὄνομα μαρτυρεῖ τό ὅτι εἶναι πρόσωπο, ξεχωριστή δηλαδή ὑπόσταση ὡς πρός τούς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι καλοῦνται νά τόν ἀναγνωρίζουν καί νά ἔρχονται ἤ ὄχι σέ ἐπαφή μαζί του. Ἡ ἀνωνυμία, στήν οὐσία, μαρτυρεῖ ἀνυπαρξία γιά τόν κόσμο καί τούς ἄλλους, ἰδίως στά μεγάλα οἰκονομικά καί πολιτικά συστήματα, στά ὁποῖα ἡ μέριμνα εἶναι οἱ ἀριθμοί.
Γιά τήν Ἐκκλησία τό ὄνομα τοῦ ἀνθρώπου, πού δίνεται συνηθέστερα
στό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, εἶναι κάλεσμα αἰωνιότητας. Ὁ Θεός γνωρίζει τόν ἄνθρωπο μέ τό ὄνομα πού τοῦ δόθηκε. Δέν εἶναι ἀνώνυμος καί ἀπρόσωπος ὁ ἄνθρωπος γιά τόν Θεό, ἀλλά ἡ ὕπαρξη γιά τήν ὁποία σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε ὁ Χριστός. Τό ὄνομα γίνεται τό σημεῖο τῆς κλήσης τοῦ Θεοῦ στόν νέο ἄνθρωπο νά τόν συναντήσει ὡς πρόσωπο πρός Πρόσωπο καί νά μεταφέρει τήν κλήση στόν κάθε πλησίον.
Στή συνάντηση τοῦ Χριστοῦ μέ τόν δαιμονισμένο τῆς χώρας τῶν Γα
δαρηνῶν, ὁ Κύριος τόν ρωτᾶ ποιό εἶναι τό ὄνομά του. Κι αὐτός ἀπαντᾶ: «Λεγεών», γιατί εἶχαν μπεῖ μέσα του πολλά δαιμόνια (Λουκ. 8,30). Ἄνθρωπος καί δαίμονες πού τόν ἔχουν καταλάβει, δίνουν μαζί τήν ἀπάντηση. Γίνονται ἕνα, μέ νέα ταυτότητα καί νέο ὄνομα, μέ ἀποτέλεσμα ὁ ἄνθρωπος νά ὑφίσταται τρεῖς καταστάσεις. Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Δ’ Λουκά – Των Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου: Ο Σπορέας και οι Σπορείς (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

[Λουκά 8, 5-15]

(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 12-10-1997)

Ερχόμεθα και πάλι, αγαπητοί μου, στη θαυμασία παραβολή του Σπορέως, όπως την ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή του Λουκά. Εδώ ο Κύριος, με τέσσερις εικόνες, δείχνει τέσσερις κατηγορίες ακροατών. Όλοι οι άνθρωποι δεν ακούν εξίσου τα ευαγγελικά μηνύματα. Ο καθένας διαθέτει τη δική του προαίρεση ή τη δική του καλλιέργεια ψυχής. Άλλος είναι προσεκτικός ακροατής, άλλος επιπόλαιος, άλλος πορωμένος, άλλος βρίσκει ανεπαρκή αυτά που ακούει και επιδιώκει αναζήτηση έξω του ευαγγελικού χώρου, άλλος κάτι άλλο κ.ο.κ. Πάντως, βασικά στοιχεία της παραβολής είναι: Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Γ’ Λουκά: Ο Χριστός: Η ζωή και η Ανάσταση (†Αρχιμ. Ανανίας Κουστένης)

Τρίτη Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, κι ο Χριστός μας στο ιερό Ευαγγέλιο είχε κάμει νεκρανάσταση. Ανέστησε το παιδί το μονάκριβο, μιας χήρας, στην πόλη Ναΐν. Καθώς επήγαινε σ’ αυτή την πόλη ο Ιησούς, με πολλούς Μαθητές και λαό αμέτρητο, συναντήθηκε στην πύλη της πόλεως μ’ ένα ξόδι, με μία κηδεία. Και ο θάνατος αντικρούστηκε με τη Ζωή, ο θάνατος αντικρούστηκε με την Ανάσταση. Ο Κύριος είδε αυτό το κατάντημα του ανθρώπου, τον θάνατο, και μάλιστα στο πρόσωπο ενός νέου ανθρώπου, και τον πόνεσε πολύ. Εδώ φαίνεται η τρυφερότητα και η συμπόνια του Χριστού μας αλλά και η δύναμή Του.

Διαβάστε περισσότερα »