(Προς Εβραίους Παύλου Επιστολή κεφ. θ’ 11-14)
– Αναβιβάζει τον νου μας η αναγνωσθείσα επιστολή του θεόφρονος Παύλου εις την περί του μεγάλου μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Διδάσκει αυτός αποδεικτικώς την δύναμιν του αίματος του Κυρίου Ιησού Χριστού, λέγων, ότι αυτό καθαρίζει την ψυχήν ημών από των αμαρτιών μας.
– Ποία νοός δύναμις καταλαμβάνει, πως δια της μεταλήψεως του μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας ενώνεται ο Χριστός μετά του μεταλαμβάνοντος και μένει με αυτόν.
– Στα περί του μυστηρίου τούτου ουδέ η απόδειξις χωρεί, ουδέ η έρευνα ευρίσκει τόπον. Πίστεως μόνης εστί χρεία, και πίστεως θερμής, ίνα νικά και του νοός την ένστασιν, και αυτάς τας προσβολάς.
– Γιατί ο Θεός ηθέλησε να μην καταλαβαίνουμε εκείνα τα πράγματα, από τα οποία εξαρτάται η σωτηρία της ψυχής μας;
– Όσο ακατανόητα είναι τα πιστευόμενα, ενάντια στην κρίση του νοός, και των σωματικών αισθήσεων, τόσο η πίστη είναι ισχυρότερη και θερμότερη και επομένως άξια πολλών μισθών και στεφάνων.
– Γιατί όρισε ο Θεός καταδίκη, όλεθρο ψυχής και στέρηση αιωνίου ζωής, σε αυτόν που δεν μεταλαμβάνει του Θείου Μυστηρίου;
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: 
