«Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου
τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε
κι αφήστε το πηδάλιο στης τρικυμίας τα χέρια
το πιο φρικτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε»
(Κ. Ουράνης «Πάψετε πια…»)
Αν «φιλοσοφήσουμε» λίγο τους παραπάνω βαθείς στίχους του ποιήματος του Ουράνη, δεν θα τους βρούμε κραυγή απελπισίας και παραίτησης. Όχι. Επαναλαμβάνουν μια παρόμοια φράση του αρχαίου ιστορικού Πολύβιου, ο οποίος ζει τα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας, τότε που ανθούν, όπως και σήμερα, οι Γραικύλοι: «Ει μη ταχέως απολώμεθα ουκ αν εσώθημεν», αν δεν χαθούμε, δεν καταστραφούμε «ταχέως», δεν θα σωθούμε.
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: 
