Συντάχθηκε από Φοιτητές Ιατρικής του Οχάϊο

Αυτή η εγκυμοσύνη σας ήταν προγραμματισμένη ή απρογραμμάτιστη; Επιθυμητή ή ανεπιθύμητη; Από τους χειρουργούς, γυναικολόγους έως τους ανειδίκευτους γιατρούς της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, κάθε γιατρός που έχετε συναντήσει στη ζωή σας έχει κάνει αυτήν την ερώτηση κάποια στιγμή στην καριέρα του σε μια έγκυο γυναίκα.

Υπάρχουν, άλλωστε, σημαντικοί ιατρικοί λόγοι για να γνωρίζουμε την απάντηση. Οι απρογραμμάτιστες εγκυμοσύνες συνήθως έχουν υψηλότερα ποσοστά επιπλοκών. Αλλά για ένα φοιτητή, καινούργιο στον κόσμο της κλινικής πρακτικής, δεν υπάρχει πιο δύσκολη εμπειρία από το να παρακολουθεί το τρόπο που αυτή η ερώτηση, η μια μοναδική λέξη, μπορεί να αλλάξει τόσο δραστικά την εξέταση που ακολουθεί.

“Ανεπιθύμητο” – η λέξη που αλλάζει τα πάντα. Δεν ρωτάμε πλέον με χαρά για το πότε θα γεννηθεί, πώς θα το πούμε, αν κλωτσάει, σε ποιο παιδικό σταθμό θα πάει ή γενικά τι κάνει το «μωρό». Σαν από ένστικτο, μιλάμε αυστηρά για το «έμβρυο», διαπιστώνουμε μία «καρδιακή δραστηριότητα» και όχι τους χτύπους της καρδιάς του και δεν τολμούμε να ρωτήσουμε ποιο θα είναι το όνομα της μικρής. Μόνο μια εκπαίδευση που τοποθετεί ύποπτα τα συμφέροντα μιας μητέρας ενάντια σε εκείνα του παιδιού της θα ανεχόταν αυτό το διχασμό…

Πώς μπορούμε, ως μελλοντικοί γιατροί, να διεκδικούμε αξιοπιστία στην επιδίωξή μας να διατηρήσουμε την ανθρώπινη ζωή, εάν αναγκαζόμαστε να την ευτελίζουμε όταν παίρνει τη μορφή «ανεπιθύμητου παιδιού»; Πώς μπορούμε να αποκαλούμε τους εαυτούς μας «γιατρούς» όταν αγνοούμε τη γραμμή που οι πρόγονοί μας είχαν την ηθική διαύγεια να χαράξουν στον Ιπποκράτειο όρκο; «Επιπλέον, δεν θα δώσω κανένα φάρμακο σε καμία έγκυο γυναίκα, με σκοπό να καταστρέψω το παιδί» Αυτή η στάση μας δεν υπονομεύει την ίδια την θεραπευτική αποστολή μας; Δε λειτουργούμε σα λύκοι με προβιά προβάτου;

Διαβάστε περισσότερα »