Θ. Κοινωνία

Μήπως αδικούμε το Μ. Βασίλειο; (Αρχιμ. Βασίλειος Μπακογιάννης)

Τό πᾶν δέν εἶναι νά χρησιμοποιοῦμε τά λόγια τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλά νά τά ἑρμηνεύουμε σωστά, νά κατανοοῦμε  τό πνεῦμα τους, διαφορετικά κινδυνεύουμε νά πέσουμε σέ πλάνη, ἔχοντας ὡς ὁδηγό τά λόγια τῶν Πατέρων! Καί φεῦ, συμβαίνουν τέτοια πράγματα.

Διαβάστε περισσότερα »

Πότε κινδυνεύουμε από την θεία Μετάληψη (Φώτιος Σχοινάς, Δρ. Φιλοσοφίας)

Καί ἐφοβήθησαν οὗ οὐκ ἦν φόβος

Τό ὅτι δέν κινδυνεύομε ἀπό τήν θεία μετάληψη εἶναι ἀρκούντως τονισμένο καί θεολογικά ἀναλυμένο καί τεκμηριωμένο ἀπό πολλούς θεολόγους, ἱερεῖς καί ἀρχιερεῖς, ὥστε θά ἦταν ἴσως ματαιοπονία νά προβῶ ἐγώ σέ μία, ἐπί πλέον, θεολογική ἀνάλυση. Θά προσπαθήσω ἐν τούτοις, βασιζόμενος στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, νά φωτίσω μία θεολογική πτυχή τοῦ θέματος. Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή των Βαΐων: Ομιλία περί της Θείας Μεταλήψεως (Ηλίας Μηνιάτης, Επίσκοπος Κερνίκης και Καλαβρύτων)

Λεχθείσα τη Κυριακή των Βαΐων.

«Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωάννου ΙΒ’, 13)

Ο καθαιρέτης του άδου, ο νικητής του θανάτου, ο αρχηγός της ζωής, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ανέστησε τον τετραήμερο νεκρό, τον Λάζαρο. Και όταν εισήλθε στα Ιεροσόλυμα εσείσθη όλη η πόλις με την παρουσία Αυτού του θαυματουργού και με την είδησι αυτού του παραδόξου θαύματος!

«Τίς εστίν ούτος»; Ποιός είναι αυτός; Ερωτά ο ένας τον άλλο. Και όλος εκείνος ο πολυάριθμος λαός, που ήτο συνηθροισμένος λόγω της εορτής του Πάσχα, κινούμενος από θείον νεύμα. Τον υποδέχεται με μιαν ένδοξη υποδοχή, σαν Βασιλέα του Ισραήλ. Άλλοι προπορεύονται, άλλοι ακολουθούν, άλλοι κόβουν κλαδιά, άλλοι σείουν βαΐα1 φοινίκων, άλλοι στρώνουν κάτω στο δρόμο τα ενδύματά τους, όλοι μα όλοι, με τα μικρά παιδιά μαζί φωνάζουν «ωσαννά2, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»! Σώσαι μας συ που είσαι ευλογημένος γιατί έρχεσαι με την ισχύ και το όνομα του Κυρίου!

Σε αυτή λοιπόν την σημερινή βαϊοφόρο πανήγυρι, εγώ σημειώνω τρία περιστατικά. Πρώτον˙ τα ενδύματα που ρίχνονται στη γη. Δεύτερον˙ τα βαΐα των φοινικοδένδρων, που είναι σύμβολα νίκης. Τρίτον˙ τον χαροποιόν εκείνον ύμνο «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος».

Και εμείς οι Χριστιανοί τρία αναγκαιότατα πράγματα πρέπει να κάνουμε, όταν υποδεχόμεθα τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν κατά την ιεράν Μετάληψιν των Αχράντων Μυστηρίων. Πρώτον˙ με μιαν αληθινή εξομολόγησι να απορρίπτουμε τα ενδύματα των αμαρτιών μας, που τόσον καιρό τα φοράμε. Να αφήνουμε τις παληές κακές συνήθειες, να απεκδυόμεθα τον παλαιόν άνθρωπο με όλες τις κακές του πράξεις.3 Δεύτερον˙ με μια τέλεια επιστροφή να σηκώσουμε τα βαΐα της νίκης καταπατώντας τους τρεις μεγάλους μας εχθρούς: την σάρκα, τον κόσμο και τον διάβολο. Και τρίτον˙ κατόπιν με χαρά και αγαλλίασι πνευματική, με καρδιά συντετριμμένη,4 να πλησιάσουμε στην Αγία Τράπεζα του Άρτου της ζωής και να λέμε: «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»!

Γι’ αυτό και εγώ θα σας ομιλήσω σήμερα για την ιεράν Μετάληψι, πιστεύοντας ότι ο λόγος αυτός είναι πολύ αναγκαίος γι’ αυτούς που αυτές τις άγιες ημέρες ετοιμάζονται να μεταλάβουν το πανάχραντον Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας.

Και κατά πρώτον θα αποδείξω πως αυτό το Μυστήριον είναι το μεγαλύτερον έργο της θείας Δυνάμεως, της θείας Σοφίας και της θείας Αγαθότητος. Εκ δευτέρου θα σας ομιλήσω για το ποιάν ετοιμασία πρέπει να κάνη ένας που θέλει να μεταλάβη, ώστε αυτή η ιερά Μετάληψις να μη γίνη εις κρίμα ή εις κατάκριμα, αλλ’ εις άφεσιν αμαρτιών και σωτηρίαν.

Όλα αυτά θα σας τα διδάξω με κάθε δυνατή βραχυολογία, ένεκα της επισημότητος της σημερινής εορτής. Διαβάστε περισσότερα »

Οι τέσσερις τρόποι κοινωνίας με τον Θεό στην Ορθόδοξη Εκκλησία (Γέροντας Κλεόπας Ηλίε)

Η ένωση και κοινωνία μας με τον Θεό σε γενικές γραμμές γίνεται με δύο τρόπους: με τη μυστική κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου και με την πνευματική κοινωνία. Ο δεύτερος τρόπος διαιρείται εν συνεχεία σε τρεις άλλους τρόπους. Γι’ αυτό θα σας μιλήσω γι’ αυτούς τους τρόπους φέρνοντας μαρτυρίες από τη θεία Γραφή και τις διδασκαλίες των αγίων Πατέρων. Διαβάστε περισσότερα »

Για την προσευχή πριν την Θεία Κοινωνία († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Κάθε φορὰ ποὺ ἐρχόμαστε γιὰ νὰ μεταλάβουμε, λέμε στὸν Κύριο ὅτι ἐρχόμαστε σ’ Ἐκεῖνον ποὺ εἶναι ὁ Λυτρωτὴς τῶν ἁμαρτωλῶν, ἀλλὰ δηλώνουμε ἐπίσης ὅτι θεωροῦμε τοὺς ἑαυτοὺς μας σὰν τὸν πιὸ μεγάλο ἀπὸ ὅλους αύτοὺς τοὺς ἁμαρτωλούς. Πόση ἀλήθεια ὑπάρχει σὲ μιὰ τέτοια δήλωση ὅταν τὴν κάνουμε; Ἤ πῶς μποροῦμε νὰ κάνουμε μιὰ τέτοια δήλωση; Εἶναι ἀλήθεια; Μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι θεωροῦμε ἀληθινὰ τὸν ἑαυτό μας χειρότερο ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλοὺς; Ὁ Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης στὸ ἡμερολόγιό του τονίζει ἕνα σημεῖο ποὺ πιστεύω ὅτι εἶναι πολὺ σημαντικό∙ λέει, ἄν εἶχε δοθεῖ σὲ ἄλλους ἀνθρώπους τόση πολλὴ ἀγάπη, τόση χάρη, τόση θεία ἀποκάλυψη σὰν αὐτὴ ποὺ τοῦ δόθηκε, θὰ εἶχαν φέρει καρποὺς ποὺ ὁ ἴδιος ἀποδείχτηκε ἀνίκανος νὰ ἀποδώσει. Διαβάστε περισσότερα »