Τό πᾶν δέν εἶναι νά χρησιμοποιοῦμε τά λόγια τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλά νά τά ἑρμηνεύουμε σωστά, νά κατανοοῦμε τό πνεῦμα τους, διαφορετικά κινδυνεύουμε νά πέσουμε σέ πλάνη, ἔχοντας ὡς ὁδηγό τά λόγια τῶν Πατέρων! Καί φεῦ, συμβαίνουν τέτοια πράγματα.
Ὁ κατωτέρω λόγος τοῦ Μ. Βασιλείου ἔχει ἀπό πολλούς παρερμηνευθεῖ, μέ ἀποτέλεσμα νά ἀδικοῦν τόν Ἅγιο. «Τό δέ κοινωνεῖν δέ καθ΄ ἑκάστην ἡμέραν, καί μεταλαμβάνειν τοῦ ἁγίου σώματος καί αἵματος τοῦ Χριστοῦ, καλόν καί ἐπωφελές. Ἡμεῖς μέντοιγε τέταρτον καθ΄ ἑκάστην ἑβδομάδα κοινωνοῦμεν, ἐν τῇ Κυριακῇ ἐν τετράδι, καί ἐν τῇ παρασκευῇ, καί τῷ Σαββάτῳ καί ἐν ταῖς ἄλλαις ἡμέραις, ἐν ἧ μνήμη ἁγίου τινός» (P.G. 32: 484).
Σύμφωνα μέ τόν «Εὐεργετινό», λέγοντας ὁ Ἅγιος Βασίλειος «ἐμεῖς κοινωνοῦμε τέσσερις φορές τήν ἑβδομάδα» δέν ἐννοεῖ τούς πιστούς τῆς ἐπισκοπῆς του, ἀλλά τόν ἑαυτόν του. (Τόμος Δ΄, ὙπόθεσηΛΔ΄ Κεφάλαιο Γ΄). Ἄλλωστε ὡς ταπεινόφρων δέν θά ἔλεγε «ἐγώ κοινωνῶ τέσσερις φορές τήν ἑβδομάδα».
Ἐκτός ἀπό Σάββατο καί Κυριακή, κοινωνοῦσε Τετάρτη καί Παρασκευή. Τότε, Τετάρτη καί Παρασκευή, ἦταν μέρες ξηροφαγίας. Δηλαδή, ὁ Ἅγιος κοινωνοῦσε Τετάρτη, Παρασκευή ἀπόγευμα, μένοντας μέχρι τότε νηστικός. Καί ἄλλα πολλά πού δέν ἰσχύουν στήν ἐποχή μας. Π.χ. οἱ πιστοί τῆς Ἐπισκοπῆς του ξημέρωναν στίς ἐκκλησίες! (P.G. 32: 764). Ἐξομολογοῦντο καί δημοσίως! (P.G. 29: 332). Αὐτά γιατί τά παραβλέπουμε;
Καί ὅταν ὁ Ἅγιος λέει «τό νά κοινωνεῖ ὁ πιστός κάθε μέρα εἶναι «καλόν καί ἐπωφελές», δέν ἐννοεῖ τόν ὁποιονδήποτε πιστό, ἀλλά τόν ἀγωνιστή. Στά ἔργα του, παραθέτει μιά λίστα ἀπό μικροαμαρτήματα, πού ἐπιτιμοῦνται μέ ἀποχή ἀπό τή Θ. Κοινωνία (P.G. 31: 1305-6). Π.χ., ἄν ὀργίσθηκες εἰς βάρος τοῦ ἀδερφοῦ σου, καί δέν ἔσπευσες νά τόν παρακαλέσεις νά σέ συγχωρέσει, ἐπειδή τόν λύπησες, μιά ἑβδομάδα ἀκοινωνητος! Ἄν ἔπεσες στήν ἀργολογία, μιά ἑβδομάδα ἀκοινώνητος (P.G. 31:1305). Ἀλλά καί ὅποιος σέ ἄκουσε νά ἀργολογεῖς, χωρίς νά ἀντιδράσει, καί αὐτός μιά ἑβδομάδα ἀκοινώνητος. «Ἀφορισμοῦ καί ἀμφότεροι!» (P.G.31:1101). Καί πάλι: Αὐτά γιατί τά παραβλέπουμε; Καί γιατί «κολλᾶμε» μόνο στή συχνή Θ. Κοινωνία;
Ὁ Μ. Βασίλειος λέει καί κάτι ἄλλα. Ὅποιος πόρνευσε, συνῆψε προγαμιαία σχέση, ἑπτά χρόνια ἀκοινώνητος! (ΝΘ’ Μ. Βασιλείου). Δηλαδή, γι’ αὐτόν «καλόν καί ἐπωφελές εἶναι», νά μείνει ἀκοινώνητος ἑπτά χρόνια! Μέ τήν προϋπόθεση, ὅτι ἀποκόπηκε διαπαντός ἀπό τήν ἁμαρτία! Ἐνῶ γι’ αὐτόν πού μοίχευσε, «καλόν καί ἐπωφελές εἶναι» νά μένει ἀκοινώνητος δεκαπέντε χρόνια! (ΝΗ΄ Μ. Βασιλείου).
Ὁ Μ. Βασίλειος, ἐπειδή ἦταν Ἅγιος, ἤξερε τί σημαίνει Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Καί γι’ αὐτό δέν ἦταν εὔκολος στή μεταλαβιά. Ἄς μήν, λοιπόν, τόν ἀδικοῦμε.
Τό ἐξίσου σημαντικό: Ἔγραφε στόν Ἐπίσκοπο Ἀμφιλόχιο: ὅσα παιδιόθεν ἄκουσα ἀπό τούς παππούδες, τά δεχθήκαμε ἀναντιρρήτως, «ἐκ παιδός παρά τῶν πατέρων ἠκούσαμεν ἀβασανίστως παραδεξάμεθα» (P.G. 32:876), προπαντός ὅσα ἄκουσε ἀπό τή γιαγιά του καί τροφό του τή Μακρίνα! (P.G. 32: 752-3). Καί ἦταν Ἀρχιεπίσκοπος!
Καί ἐμεῖς ἀκούσαμε ἀπό τούς παππούδες μας γιά τό πῶς πρέπει νά ἑτοιμαζόμαστε πρό τῆς Θ. Κοινωνίας· καί ἦταν ξυπνητήρι! Ὅμως, αὐτό τό ξυπνητήρι τό κρίναμε ἐνοχλητικό, καί τό ἀπενεργοποιήσαμε. Καλή χρονιά!