Επικρατεί μια συννεφιά στον τόπο μας. Πρόσωπα σκυθρωπά, αγέλαστα, θλιμμένα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην πέρασε θλίψη. Διάφορες είναι οι πηγές της θλίψεως. Κουράζουν το σώμα και την ψυχή.
θλίψεις
Θλίψη (μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης)
Δημοσιεύθηκε στις 10 Φεβρουαρίου, 2013
(1,673 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,673 άτομα το έχουν διαβάσει)
Θλίψεις: Η παιδαγωγία που γεννά χαρά. Η ωφέλεια από την υπομονή. Η ευθύνη μας έναντι του άλλου (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Δημοσιεύθηκε στις 15 Ιανουαρίου, 2013
(3,538 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,538 άτομα το έχουν διαβάσει)
Εις την προς Εβραίους επιστολή
ΟΜΙΛΙΑ Λ’
(Eβρ. 12, 11-13)
«Κάθε παιδαγωγία στην αρχή δεν φαίνεται να προξενή χαρά, αλλά λύπη, αργότερα όμως ανταμείβει με καρπό ειρηνικό εκείνους που παιδαγωγήθηκαν μ’ αυτήν. Και ο καρπός αυτός είναι η δικαιοσύνη. Γι’ αυτό ενδυναμώσατε τα άτονα χέρια και τα παραλυμένα γόνατα και τα πόδια σας ας βαδίσουν σε ίσιους δρόμους, για να μην χειροτερεύση η κουτσαμάρα σας, αλλά μάλλον να θεραπευθή».
Τα ευεργετικά αποτελέσματα των θλίψεων και η ζημία από την τρυφηλή ζωή και την πολυφαγία (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Ιανουαρίου, 2013
(2,562 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,562 άτομα το έχουν διαβάσει)
ΣΤΗΝ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΟΜΙΛΙΑ ΚΘ’
(Εβρ. 12, 4-10)
«Δεν αντισταθήκατε ακόμη μέχρις αίματος στον αγώνα σας κατά της αμαρτίας, και λησμονήσατε τη νουθεσία που σας απευθύνει ο Θεός, μιλώντας σας σαν παιδιά του· παιδί μου, μην παραμελής την παιδαγωγία του Κυρίου και μη χάνης το θάρρος σου όταν ελέγχεσαι από αυτόν. Διότι εκείνον που αγαπά ο Κύριος τον παιδαγωγεί, και μαστιγώνει κάθε παιδί του που το αποδέχεται. Εάν δέχεσθε με υπομονή την παιδαγωγία, ο Θεός συμπεριφέρεται σε σας σαν παιδιά του. Διότι ποιός υιός είναι εκείνος, που δεν τον παιδαγωγεί ο πατέρας του;».
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, ομιλία, Χρυσόστομος, τρυφηλή ζωή, πολυφαγία, θλίψεις, ΕΠΕ Κυριακή Θ’ Ματθαίου: Ομιλία 32η στο Ευαγγέλιο με θέμα την καθησύχαση της τρικυμίας όπου γίνεται λόγος και για τους πειρασμούς (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)
Δημοσιεύθηκε στις 3 Αυγούστου, 2012
(4,487 άτομα το έχουν διαβάσει)
(4,487 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ένα κείμενο που πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας. Ιδιαίτερα όσοι αυτόν τον καιρό πιέζονται από θλίψεις, όσοι απελπίζονται και νιώθουν απόγνωση.
(Ματθ. 14, 22-34)
Ο άγιος Γρηγόριος ερμηνεύει και αυτή τη διήγηση με την αναγωγική μέθοδο. Ιστορικά αυτή αποτελεί έκθεση του θαύματος της ηρέμησης των κυμάτων, ηθικά όμως υποδηλώνει την μέσω των πειρασμών τελειοποίηση της πίστεως, ενώ αναγωγικά παριστάνει τη δυσκολία του έργου των Αποστόλων στον εθνικό κόσμο. Ο Ιησούς Χριστός ανάγκασε τους μαθητές να μπουν στο πλοίο και να μεταβούν στην απέναντι όχθη πριν από αυτόν. Αφού έθρεψε προηγουμένως σωματικά τις πέντε χιλιάδες, αποστέλλει τώρα τους μαθητές στην τρικυμιώδη θάλασσα των Εθνικών, για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο, αντιμετωπίζοντας παντός είδους πειρασμούς. Η γνησιότητα της πίστεως στον Θεό χαρίζει υπομονή στους πειρασμούς, και αυτή πάλι τελειοποιεί την πίστη. Οι άνθρωποι βέβαια λυπούνται για τους πειρασμούς, που έπρεπε να χαίρονται, και «παρ’ εμού», λέγει ο ομιλητής, «ταύτην μάλιστα ζητείτε την άνεσιν των σωματικών πειρασμών, ης εγώ μάλλον καταφρονήσας προς ύμας ήλθον συμπάσχειν υμίν αιρούμενος». Ήταν περίοδος θλίψεως των Θεσσαλονικέων, πιθανώς λόγω πολιορκίας.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, απόγνωση, θλίψεις, θαύμα, Γρηγόριος Παλαμάς, πειρασμοί, Κυριακή Θ' Ματθαίου, ΕΠΕ, καθησύχαση της τρικυμίας Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής των Βαΐων: Ομιλία περί χαράς, και περί του, τίς εστιν ο δυνάμενος χαίρειν πάντοτε (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
Δημοσιεύθηκε στις 6 Απριλίου, 2012
(3,142 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,142 άτομα το έχουν διαβάσει)
(Προς Φιλιππησίους Παύλου Επιστολή κεφ. δ’ 4-9)
– Πώς μπορούμε να ακολουθήσουμε το πρόσταγμα του Αποστόλου Παύλου, να χαιρόμαστε αδιάκοπα, όταν είμαστε περικυκλωμένοι από πλήθος κακών και θλίψεων;
– Για ποια χαρά μιλάει ο Απόστολος και ποιος μπορεί να έχει αυτή τη χαρά;
– Ποια κακά είναι βαρύτερα; Αυτά που προξενεί η φύσις ή αυτά που προξενεί η προαίρεσις;
– “Η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται΄ η δε υπομονή, δοκιμήν΄ η δε δοκιμή, ελπίδα΄ η δε ελπίς ου καταισχύνει”
– Πώς, ενώ κατά την διδασκαλία του Παύλου οι ενάρετοι χαίρονται πάντοτε, έχουμε περιπτώσεις στην Αγία Γραφή αντίθετες;
– Αρετή και κοσμική λύπη είναι πράγματα ασυμβίβαστα.
– Μπορεί να συνυπάρξει Θεός και λύπη;
– Μάταια οι άνθρωποι αναζητούμε την χαρά εις τα κοσμικά πράγματα. Εις τον πλούτον, εις τους προβιβασμούς, εις τα αξιώματα, εις τις διασκεδάσεις, εις τις τροφές και τα ποτά. Όλα αυτά για λίγο ευφραίνουν και έπειτα γεμίζουν την ψυχήν πίκρα. Η αμαρτία προξενεί βραχύτατη ηδονήν, όταν όμως ολοκληρωθεί φέρει φόβον, ντροπή και έλεγχο. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: ερμηνεία, Θεοτόκης, λύπη, θλίψεις, Αποστολικό ανάγνωσμα, δοκιμασίες, Κυριακοδρόμιον, χαρά 
