Θεοτόκης

Αποστολικό ανάγνωσμα K’ Κυριακής: Ομιλία περί συκοφαντίας, και τίνι τρόπω δει απολογείσθαι κατά των συκοφαντούντων ημάς (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Γαλ. α’, 11-19)– Γιατί πρέπει να είναι απόλυτη η αποχή μας από το φοβερό αμάρτημα της συκοφαντίας;

– Τι είναι προτιμότερο ως αντίδραση. Να επαινέσω και να ευλογήσω τον συκοφάντη μου ή να σιωπήσω; Εάν σιωπήσω και δεν απολογηθώ δεν είναι σαν να μην έχω απολογία και σαν να δέχομαι την ψευδή κατηγορία; Είναι η απολογία αμαρτία; Πώς απολογήθηκε ο Χριστός όταν τον εσυκοφάντησαν; Ο Κύριός μας απολογήθηκε σε κάθε συκοφαντία;

– Ποιοι βλάπτονται από την συκοφαντία;

– Ποιες είναι οι συνέπειες σε όσους πιστεύουν τις συκοφαντίες;

– Οι βαθμοί της συκοφαντίας.

– Η συκοφαντία θυγάτηρ του μίσους και του φθόνου.

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή ΣΤ’ Λουκά: Ερμηνεία του Ευαγγελίου και Ομιλία περί αχαριστίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκ. η’ 27-39)

– Τι δηλώνουν τα λόγια “Εκ χρόνων ικανών” και το “Δέομαί σου, μη με βασανίσης“;

– Γιατί το δαιμόνιο οδηγούσε τον δαιμονιζόμενο στις ερημιές;

– Γιατί ο Ιησούς ρώτησε για το όνομα του δαιμονίου; Δε γνώριζε;

– Γιατί ο ένας ευαγγελιστής ομιλεί για λίμνη ενώ ο άλλος για θάλλασα;

– Γιατί οι παριστάμενοι, με την εκδίωξη των δαιμονίων, εφοβήθησαν;

– Γιατί ζήτησαν από τον Ιησούν να φύγει, ενώ ο ιαθείς άνθρωπος Τον παρακαλούσε να μείνει μαζί του;

– Γιατί ο Ιησούς είπε: “διηγού ὀσα εποίησέ σοι ο Θεός” και όχι “όσα εποίησά σοι εγώ”;

– Ο ευεργέτης χρέος έχει να μην ζητή αμοιβή παρά του ευεργετηθέντος και ο ευεργετηθείς χρέος έχει να αγωνίζεται να ανταμείψη την ευεργεσία.

– Με ποιους τρόπους οι άνθρωποι φαίνονται αχάριστοι προς τους ευεργέτες τους; Ποια είναι η χειρότερη τάξη των αχαρίστων και ποια είναι η αμαρτία τους; (αμαρτάνουν κατά της φύσεως, κατά του ορθού λόγου και κατά του Θεού).

– Ο Θεός έχει ανάγκη την ευχαριστία των ευεργετηθέντων και οργίζεται κατά των αχαρίστων; Εάν όχι, γιατί ζητεί την ευχαριστία και αγανακτεί με την αχαριστία;

– Με ποιο τρόπο οι άνθρωποι γίνονται αχάριστοι προς τον Θεό;

– Μήπως ο ασθενής, ο φτωχός, ο δυστυχής, δεν χρωστούν ευχαριστίας ανταπόδοση στον Θεό, γιατί δεν έλαβαν καμία ευεργεσία; Διαβάστε περισσότερα »

Αποστολικό ανάγνωσμα ΙΗ’ Κυριακής: Ομιλία περί ελεημοσύνης (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(B΄ Κορινθ. 9, 6-11)

– Ελεημοσύνη: νομοθεσία Θεού, αρετή αρεστή στο Θεό και δια αυτήν λαμβάνουμε πολλές ανταποδόσεις

– Ποιες παγίδες στείνει ο διάβολος στους ελεήμονες για να χάσουν τον μισθό τους από την άσκηση της αρετής;

– Για ποια λύπη μιλούσε ο θείος απόστολος όταν παρέδωσε τους περί ελεημοσύνης κανόνες; Ποια λύπη μολύνει της ελεημοσύνης την θυσία;

– Η ντροπή ή η ενόχληση από πτωχόν μπορεί να αποτελούν αιτίες ελεημοσύνης; Είναι σε αυτές τις περιπτώσεις η ελεημοσύνη ευπρόσδεκτη από τον Θεό;

– Γιατί η ντροπή ως αιτία ελεημοσύνης είναι στην πραγματικότητα αδικία;

– Ποια εντολή παραβαίνουμε όταν αιτία της ελεημοσύνης είναι η ενόχληση απ’ τον πτωχόν;

– Η ελεημοσύνη δώρο Θεού που ανταποδίδουμε.

– Τι σημασία έχει η αιτία της ελεημοσύνης από την στιγμή που ο πτωχός παρηγορείται και η ανάγκη του καλύπτεται;

– Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ελεημοσύνης; 

Διαβάστε περισσότερα »

Αποστολικό ανάγνωσμα IZ’ Κυριακής: Ομιλία περί του ότι άπαντες χρεωστούμεν γενέσθαι άγιοι και περί του πώς τοιούτοι γινόμεθα (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Β΄ Κορ.. στ’ 16 – ζ΄ 1)

– Ο θεόπνευστος Παύλος παραγγέλει να γίνουμε άγιοι. Όχι μόνο οι μοναχοί και οι ασκητές, αλλά και όσοι ζούμε μέσα στο θόρυβο του κόσμου βυθισμένοι στις φροντίδες.

– Πώς όμως μπορεί κανείς να γίνει άγιος; Είναι κάτι το δύσκολο ή ακατόρθωτο;

– Μπορεί το σώμα να είναι καθαρό πάσης σωματικής αμαρτίας αλλά η ψυχή πλήρης πάσης ακαθαρσίας. Το αντίθετο ουδέποτε συμβαίνει. Δηλαδή, ουδέποτε το σώμα αμαρτάνει όταν η ψυχή καθαρεύη από των πονηρών εννοιών και αντικρούη και απωθή τις επιθυμίες του σώματος. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

– Πώς μπορούμε να εμποδίσουμε τον κακό λογισμό; Τα στάδια των λογισμών (προσβολή, συνηδυσμός, πάλη, συγκατάθεση).

– Μάταια προφασιζόμαστε άλλος μεν την νεότητα, άλλος δε το γήρας, άλλος μεν τον πλούτον, έτερος δε την πτωχείαν, άλλος το αξίωμα και άλλος την ιδιωτικήν κατάσταση. Μάταια προβάλουμε τις δυσκολίες για την ανάβαση της κλίμακας της αγιότητος. Όλες οι δικαιολογίες σβήνουν μπρος στα αγαθά που περιμένουν τους αγίους στον ουρανό. Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Β’ Λουκά: Ερμηνεία του Ευαγγελίου και Ομιλία περί της προς τους εχθρούς αγάπης (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκά στ΄ 31-36)

– Το “αγαπάτε τους εχθρούς ημών” εντολή του Θεού ή συμβουλή;

– Ποια εντολή φυλαττομένη αναβιβάζει τον άνθρωπο εις τα ύψη της τελειότητος;

– Το να αγαπώ τους εχθρούς μου δεν είναι αντίθετο με την φύση μου και άρα αδύνατον;

– Μα όποιος αγαπά και ευεργετεί τον εχθρό του δε νομίζεται μωρός και δε γίνεται όνειδος όλου του κόσμου;

– Είναι όμως η αγάπη προς τους εχθρούς μας έργο δίκαιον;

– Εάν η αγάπη προς τους εχθρούς μας είναι στη φύση μας, γιατί η καρδιά μας ζητά την εκδίκηση κατά των εχθρών μας;

– Έχουν οι άνθρωποι εξουσία ή δικαίωμα ή λόγο για να μην υπακούσουν το Θείο πρόσταγμα, επειδή η εφαρμογή του είναι δύσκολη;

Διαβάστε περισσότερα »