5 Ιουνίου Ημέρα Περιβάλλοντος

«Για τον Ορθόδοξο Χριστιανό, η λύση του οικολογικού προβλήματος εξαρτάται από τη ριζική αλλαγή των σχέσεών του με τον κόσμο, με τους συνανθρώπους του και κυρίως με τον Θεό», αναφέρει στο μήνυμά του με αφορμή την σημερινή ημέρα που έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως ημέρα περιβάλλοντος, τονίζοντας πως «η οικολογική κρίση µπορούµε να πουµε ότι καθρεπτίζει την εσωτερική κρίση του ανθρώπου, που τα κάνει όλα για να τελειωθεί ως πρόσωπο, αλλά µαταιοπονεί».

Αναλυτικά στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρει: Διαβάστε περισσότερα »

Η περιβαλλοντική κρίση αποτελεί ένα από τα κορυφαία προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη ανθρωπότητα. Η μείωση της βιοποικιλότητας και η εξαφάνιση σημαντικού ποσοστού της χλωρίδας και της πανίδας, η αλόγιστη σπατάλη των φυσικών πόρων και όλα τα προβλήματα που αυτή συνεπάγεται, η αδυναμία ικανοποιητικής διαχείρισης των απορριμμάτων και κυρίως οι ραγδαίες κλιματικές αλλαγές, καταδεικνύουν την κρισιμότητα της κατάστασης. «Πάσα η κτίσις συστενάζει καί συνωδίνει» (Ρωμ. 8, 22). Ο σύγχρονος άνθρωπος, έχει αντιληφθεί το οικολογικό αδιέξοδο της εποχής μας, και έχει αρχίσει να κινητοποιείται για την αντιμετώπισή του. Τις τελευταίες δεκαετίες ευαισθητοποιήθηκε σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Παρόλα αυτά οι προσπάθειες τόσο των αρμόδιων φορέων, όσο και της Παγκόσμιας Κοινότητας, συναντούν ανυπέρβλητα εμπόδια, επειδή διακυβεύονται ισχυρά συμφέροντα. Έτσι παρατηρείται αδυναμία συνεννόησης και ως εκ τούτου αποτυχία των διεθνών προσπαθειών που αφορούν το περιβάλλον. Διαβάστε περισσότερα »

Με αφορμή την σημερινή ημέρα (1 Σεπ.), ημέρα προσευχής υπέρ του φυσικού περιβάλλοντος, αναδημοσιεύουμε το παρόν κείμενο. Έχουν περάσει αρκετές μέρες στο ερημητήριό μου. Έχω καιρό να συναντήσω άνθρωπο, να μιλήσω, να ανταλλάξω ένα χαι­ρετισμό. Τι υποβλητική που είναι αυτή η ησυχία! Μοναδική συντροφιά ο παφλασμός των κυμάτων, το σφύριγμα του αέρα, το κελάηδημα των πουλιών, οι σταγόνες της βροχής. Τίποτε άλλο. Εδώ είναι εύκολο να απορρίψεις τον πολιτισμό μας – αυτό το πα­χύ κατασκεύασμα που στην ουσία φανε­ρώνει διαρκώς και ποικιλότροπα την ασχή­μια του ανθρώπινου εγώ. Εδώ, επειδή λί­γα ακούς, πολλά βλέπεις. Επειδή λίγα πλη­ροφορείσαι, πολλά μαθαίνεις. Η φυσική ασυμμετρία σου διδάσκει την αρμονία, το κάλλος, την ισορροπία. Μέριμνα καμία. Πα­ρηγοριά, οι αναμνήσεις και φυσικά οι ανα­ζητήσεις, η δίψα για τον Θεό. Αυτά μέσα σου. Γύρω σου, το χάδι της φύσης· σου γλείφει το κορμί της υποστάσεως. Εγώ όμως, μεγαλωμένος στις πόλεις, με πτυχία τεχνο­λογίας, με δέρμα μεταλλαγμένο, με σώμα ψεύτικο, δεν ξέρω τη γλώσσα της. Αυτή μου μιλάει, αλλά εγώ δεν την καταλαβαίνω. Δεν ξέρω τους τρόπους της. Αγνοώ τα μυστικά της. Είναι σαν να μου μιλάει κάποιος σε πο­λύ μουσική γλώσσα, που όμως εγώ αγνοώ τις λέξεις της. Απολαμβάνω τό άκουσμα· χάνω όμως το νόημα. Διαβάστε περισσότερα »