Εκκλησία

Μάταιος ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Ομιλία προ της εξορίας

§1. … Τίποτε δεν είναι πιο δυνατό από την Εκκλησία, άνθρωπε. Σταμάτησε τον πόλεμο για να μην διαλύσει την δύναμή σου. Μην ανεβάζεις πόλεμο στον ουρανό. Αν πολεμάς άνθρωπο ή νίκησες ή νικήθηκες. Αν όμως πολεμάς την Εκκλησία, είναι αδύνατο να νικήσεις, γιατί ο Θεός είναι πιο ισχυρός από όλους. «Μη παραζηλοῦμεν τόν Κύριον; μή ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν;» (Α΄ Κορ. 10.22). Ο Θεός την στερέωσε, ποιος επιχειρεί να την κλονίσει; Δε γνωρίζεις τη δύναμή του. «Ἐπιβλέπει ἐπί τήν γῆν, καί ποιεῖ αὐτήν τρέμειν» (Ψαλμ. 103.32). Δίνει εντολή και αυτά που κλονίζονταν στερεώνονται. Αν στερέωσε την πόλη που κλονιζόταν, πολύ περισσότερο μπορεί να στερεώσει την Εκκλησία.

Διαβάστε περισσότερα »

Λόγοι εις Ευτρόπιον (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Πρόλογος

Οι δύο λόγοι «Εις Ευτρόπιον» του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (354-407) είναι αναμφισβήτητα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα τόσο της ρητορικής δεινότητος όσο και της ποιμαντικής δεξιοτεχνίας τού μεγάλου ιεράρχη. Αλλά ποιός ήταν ο Ευτρόπιος; Ένας ευφυής και πανούργος αυλικός, που είχε κατορθώσει με τέχνασμα να δώσει ως σύζυγο στον τότε αυτοκράτορα Αρκάδιο (395-408) την Ευδοξία, πανέμορφη κόρη στρατιωτικού. Κερδίζοντας έτσι την εύνοια της νεαρής αυτοκράτειρας, αναρριχήθηκε στην εξουσία και σύντομα έγινε πρωθυπουργός. Πανίσχυρος και ασύδοτος καθώς ήταν, χρησιμοποιούσε αδίσταχτα κάθε μέσο για να ικανοποιεί την αχαλίνωτη φιλοδοξία και την ακόρεστη πλεονεξία του. Ο λαός τον μισούσε και ο ιερός Χρυσόστομος ασκούσε δριμύτατο έλεγχο των παρανομιών και των εγκλημάτων του. Ένα από τα μέτρα που είχε πάρει ο Ευτρόπιος για την εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων ήταν και η κατάργηση του ασύλου των ναών. Οι οδυνηρές συνέπειες όμως αυτού του μέτρου τι τραγική ειρωνεία!-έπληξαν πρώτα τον ίδιο. Γιατί σύ­ντομα τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Το 399, αφού το ποτήρι της λαϊκής αγανακτήσεως ξεχείλισε, ο Αρκάδιος, με αποφασιστική επέμ­βαση του στρατού, αποφάσισε την καθαίρεση του άνομου πρωθυπουργού, που εγκαταλείφθηκε αμέ­σως απ’ όλους. Κυνηγημένος από τον μανιασμένο όχλο, που διψούσε για εκδίκηση, και βλέποντας να κινδυνεύει άμεσα η ζωή του, κατέφυγε στο ναό των Αγίων Αποστόλων και γαντζώθηκε έντρομος στην αγία Τράπεζα. Ο αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, αφού με παρέμβασή του στον αυτοκράτορα εξασφάλισε το δικαίωμα της ασυλίας, ανέβηκε στον άμβωνα του ναού και εκ­φώνησε τον πρώτο «Εις Ευτρόπιον» λόγο του, με τον οποίο κατόρθωσε να τιθασεύσει την παραφορά τού λαού και να σώσει τη ζωή τού έκπτωτου αξιωματούχου. Λίγες μέρες αργότερα ο Ευτρόπιος προσπάθησε να φύγει από την Κωνσταντινούπολη. Το πλήθος τον αναγνώρισε και τον συνέλαβε. Παίρνοντας αφορμή απ’ αυτό το γεγονός, ο άγιος ιεράρχης εκφώνησε τον δεύτερο «Εις Ευτρόπιον» λόγο του. Τα αποσπάσματα των δύο λόγων που ακολου­θούν σε ελεύθερη απόδοση επικεντρώνονται σε τρία θέματα: α) την ακατάβλητη δύναμη της Εκ­κλησίας, που είναι το ασφαλές καταφύγιο όλων, β) τη ματαιότητα της παρούσης ζωής και γ) το πνεύ­μα της αγωνιστικότητος και αυτοθυσίας που πρέ­πει να διακρίνει τον επίσκοπο σε κάθε εκκλησιαστικό ζήτημα, έστω και δευτερεύον.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ Διαβάστε περισσότερα »

Γιατί στο ναό και όχι στο σπίτι μου; (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

«Αλλά ποια είναι η ψυχρή δικαιολογία των πολλών; Μπορώ, λέγει, να προσευχηθώ και στο σπίτι μου, ενώ ομιλίες και διδασκαλίες δεν είναι δυνατό ν’ ακούσω εκεί.
Απατάς τον εαυτό σου, άνθρωπε!
Βέβαια είναι δυνατό να προσευχηθείς και στο σπίτι σου, είναι αδύνατο όμως να προσευχηθείς έτσι, όπως προσεύχεσαι στην Εκκλησία, όπου υπάρχει τόσο πλήθος πατέρων, όπου αναπέμπεται απ’ όλους μαζί κοινή προσευχή προς τον Θεό.

Διαβάστε περισσότερα »

Περί Εκκλησίας (Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Ηγούμ. Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγ. Όρους)

– Η Εκκλησία Σώμα Χριστού. Ο Χριστιανός μέλος του Σώματος. Ο Χριστός η Κεφαλή.
– Η Εκκλησία δεν είναι μια συγκέντρωση ανθρώπων-οπαδών που έχουν σωθεί. – Εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία. Εκτός Εκκλησίας είμαστε ατομικές υπάρξεις. Ο καθένας χωρισμένος από τον άλλο και χωρισμένος από τον Χριστό.
– Ο ρόλος των Επισκόπων, των Πρεσβυτέρων και των Ιερών Κανόνων.
– Είναι οι Ιεροί Κανόνες κείμενα μίσους;
– Πώς προάγεται η ενότητα της Εκκλησίας;
– Η Εκκλησία δεν είναι κάτι μαγικό.
– Ο άνθρωπος μπορεί να γίνεται μάζα αλλά δεν είναι μάζα. Είναι πρόσωπο.
– Στην Εκκλησία ο άνθρωπος ενώνεται με τα άλλα πρόσωπα και με τον Χριστό.
– Το μυστήριο της εξομολογήσεως στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στον Παπισμό.
– Κάθε χριστιανός πρέπει να αγωνίζεται για να είναι άξιος της Θεανθρωπίνης κοινωνίας της Εκκλησίας. Μέσα στην Εκκλησία τα μεμονωμένα άτομα γινόμαστε πρόσωπα σε κοινωνία μεταξύ μας και με τον Χριστόν.
– Μεγάλη η διαφορά της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τις ανατολικές θρησκείες.
– Μαρτυρία για ίαση νέου από τον Γέροντα Παϊσιο που έπασχε από σχιζοφρένεια.
– Στην Εκκλησία ο ένας θυσιάζεται για να αναστηθεί ο άλλος.
– Τα προβλήματα στην Εκκλησία και οι αιρέσεις, μπορεί να κρατούν στο χρόνο αλλά δεν επικρατούν.
– Το θέμα δεν είναι η «ασθένεια» του άλλου, αλλά το πώς θα θεραπευτώ εγώ από την «ασθένειά» μου.
– Κατά τον π. Βασίλειο Γοντικάκη, το Αγιον Όρος δεν είναι «πάρκο» της Παναγίας αλλά περιβόλι της Παναγίας. Και τα περιβόλια έχουν κι αγκάθια!
– Οι σχέσεις των μελών της Εκκλησίας με όσους δεν είναι μέλη Της.
– Σώζονται όσοι είναι εκτός Εκκλησίας;
– Πλάνες του Παπισμού.
– Προτεσταντισμός και Παπισμός είναι οι όψεις του ιδίου νομίσματος. Κοινός παρανομαστής και των δύο, ο ανθρωποκεντρισμός.
– Ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία.
– Στον δυτικό κόσμο υπάρχει μεγάλη αναζήτηση γιατί υπάρχει πνευματική και θεολογική κρίση!

Διαβάστε περισσότερα »

«Η Εκκλησία δεν είναι οργάνωση που εργάζεται για την θεραπεία των κοινωνικών κακών…» (Σεβ. Μητροπ. Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας)

«…υπάρχει εις πολλούς η ιδέα ότι η Εκκλησία είναι και αυτή μία οργάνωσις, η οποία πρέπει να εργάζεται δια την θεραπείαν των κοινωνικών κακών. Εις αυτήν την ιδέαν επαγιδεύθησαν πολλοί των ιερέων μας, δος δ᾽ ειπείν και των Επισκόπων μας, και εγκαταλείψαντες το καθαρώς πνευματικόν έργον, την κατήχησιν δηλαδή του λαού και την διδασκαλίαν της τέχνης της απαλλαγής τής καρδίας από τα πάθη, ξεχύνονται εις φιλανθρωπικά και κοινωνικά έργα, διότι από αυτά μόνον θα έχουν τον έπαινον του κόσμου.

Διαβάστε περισσότερα »