Ο Μιχαήλ … κά­τοι­κος Σμύρ­νης πρίν ἀπό τήν Ἀνταλ­λα­γή, κά­ποι­α μέ­ρα πῆ­γε νά ὀρ­γώ­ση τό χω­ρά­φι του μέ τά βό­δια. Σέ μιά στιγ­μή τό ὑνί[1] σκά­λω­σε κά­που, τά βό­δια δέν προ­χω­ροῦ­σαν καί ὁ ἴδιος δέν ­μπο­ροῦ­σε νά βγά­λη τό ὑ­νί ἀ­πό τό χῶ­μα. Ἀφοῦ κου­ρά­στη­κε καί ἀ­γα­νά­κτη­σε, ἄρ­χι­σε νά βλα­στη­μᾶ τόν Χρι­στό καί­ τούς Ἁ­γί­ους. Διαβάστε περισσότερα »

Ο φθόνος είναι το τρίτο και αρκετά συνηθισμένο στα παιδιά ελάττωμα, που για το ξερίζωμά του οι γονείς πρέπει να δείξουν έγκαιρα μεγάλο ενδιαφέρον και ζήλο.

Για το φθονερό άνθρωπο είναι ανυπόφορη η ευτυχία του άλλου. Ξεσκίζεται η καρδιά του από θλίψη, όταν ο συνάνθρωπός του είναι ευτυχισμένος, ενώ νιώθει χαρά και ικανοποίηση όταν εκείνος δοκιμάζεται και υποφέρει. Εύχομαι, αγαπητοί, να μη βρίσκεται ανάμεσά σας ούτε ένας τέτοιος άνθρωπος. Εδώ θ’ απαντήσουμε στο ερώτημα: Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς, για να μην αφήσουν ν’ αναπτυχθεί στις καρδιές των παιδιών η ζήλεια, ο φθόνος;

Σημειώστε τους πέντε επόμενους κανόνες: Διαβάστε περισσότερα »

Μαρ­τυ­ρί­α Μπέ­τση Πα­να­γι­ώ­του ἀ­πό τό χω­ριό Κυ­ψέ­λη Ζα­κύν­θου: «Τά Χρι­στού­γεν­να τοῦ ἔ­τους 1998, τήν πα­ρα­μο­νή, ἐρ­γα­ζό­μουν μέ­χρι ἀρ­γά στόν φοῦρ­νο μου. Πῆ­γα στό σπί­τι μου πο­λύ κου­ρα­σμέ­νος καί ξά­πλω­σα νά κοι­μη­θῶ. Ἡ γυ­ναῖ­κα μου εἶ­πε νά ντυ­θοῦ­με καί νά πᾶ­με στήν Ἐκ­κλη­σί­α, γιά τήν ἁ­γί­α ἡ­μέ­ρα τῶν Χρι­στου­γέν­νων. Ἐ­γώ ἀρ­νή­θη­κα, λό­γῳ τῆς κού­ρα­σης. Ἡ γυ­ναῖ­κα μου στε­νο­χω­ρή­θη­κε καί ἀ­πε­φά­σι­σε καί αὐ­τή νά μήν πά­η Ἐκ­κλη­σί­α. Διαβάστε περισσότερα »

Τον καιρό που φανερωθήκανε οι Τούρκοι στη Μικρά Ασία ήτανε μια μικρή φυλή. Για να πληθύνουνε πιάσανε και αλλαξοπιστούσανε τους ντόπιους, που οι περισσότεροι ήτανε Έλληνες. Μ’ αυτόν τον διαβολικό τρόπο, που λένε πως τον σοφίστηκε ένα ιμάμης, γινήκανε ένα μεγάλο έθνος. Αλλά αυτός ο τεχνητός τρόπος για να πληθαίνουνε έπαψε κάποτε και πιάσανε πάλι να λιγοστεύουνε. Ο Γερμανός καθηγητής Krumbacher γράφει πως όσον καιρό η Τουρκία θρεφότανε από τους λαούς που είχε σκλαβώσει κι από τα πλούτη που ήτανε μαζεμένα επί αιώνες, μεγάλωνε και δυνάμωνε, ως που έγινε ο φόβος της Ευρώπης. Αλλά σαν περάσανε πια εκείνα τα ευτυχισμένα χρόνια άρχισε να πίνει το δικό της αίμα, που δεν μπαίνει στη θέση του με τίποτα. Διαβάστε περισσότερα »

Έλλην Κωνσταντινουπολίτης, ο άγιος Θεόγνωστος απέκτησε εκ νεότητος βαθειά γνώση των εντολών του Θεού και των ιερών Κανόνων, ζώντας με ευσέβεια και σοφία. Χειροτονήθηκε μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ρωσίας από τον οικουμενικό πατριάρχη Ησαΐα το 1327, ως διάδοχος του μητροπολίτη Πέτρου [21 Δεκ.], τον οποίο φρόντισε πάραυτα να τον συγκαταριθμήσει μεταξύ των αγίων. Διαβάστε περισσότερα »