βιβλία

Ο άγιος Παΐσιος απέναντι στις τιμές και τους επαίνους (Ιερομόναχος Ισαάκ)

Όταν ρωτούσαν τον Γέροντα Παΐσιο, αν υπερηφανεύεται μετά από τόσες τιμές, απαντούσε: «Τι να υπερηφανευθώ, όταν ξέρω ποιος είμαι; Και όταν σκεφθώ πόσα κιλά αίμα έχυσε ο Χριστός για μένα, πάει να μου φύγη το μυαλό».

Διαβάστε περισσότερα »

Ασκητές μέσα στον κόσμο Γ’: Γεώργιος Νικολάου, ο αθλητής της υπομονής!

Ὁ μακαριστός Γιῶργος γεννήθηκε στό χωριό Πύργος Τυλληρίας στίς 6 Ἰανουαρίου 1964. Στό Πανεπιστήμιο μπῆκε πρῶτος ἀπό ὅλους τούς Κυπρίους καί τελείωσε μέ Ἄριστα τήν Νομική σχολή Ἀθηνῶν. Ἐρχόμενος στήν Κύπρο γιά διακοπές, ὅπως τό χωριό του εἶναι παραλιακό, πῆγε στήν θάλασσσα γιά μπάνιο. Ξάπλωσε στήν ἄμμο καί μετά δέν μποροῦσε νά σηκωθῆ. Στήν παραλία λιποθύμησε καί ἦταν λιπόθυμος ἀπό τίς 8:00 τό πρωΐ μέχρι τίς 8:00 τό βράδυ. Δέν τόν πῆρε εἴδηση κανείς. Ἔμεινε 40 ἡμέρες στήν ἐντατική. Μετά ἀπό πολλές ἐξετάσεις διαπιστώθηκε ὅτι εἶχε σκλήρυνση κατά πλάκας. Τότε γιά τά Κυπριακά δεδομένα ἦταν ἄγνωστη ἀσθένεια μέ πολύ λίγα ἄτομα νά πάσχουν ἀπό αὐτή. Ὑπῆρχε ἕνα κέντρο στήν Λάρνακα μέ κατάλληλα μηχανήματα καί ἐξοπλισμό γιά φυσιοθεραπεία καί ὅ,τί ἄλλο χρειάζονται τ’ ἄτομα αὐτά.
Οἱ γονεῖς του, λόγῳ τῆς ἀσθένειας τοῦ γυιοῦ τους, ἀποφάσισαν νά μετακομίσουν στήν Λάρνακα τό 1999. Δυστυχῶς ἡ κατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ Γιώργου, ὅσο καί νά προσπάθησαν οἱ γιατροί καί ἡ προθυμία τῶν γονιῶν του, ἦταν μη ἀναστρέψιμη. Ἡ ὑγεία του ὅλο καί χειροτέρευε. Τά τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του ἦταν καθηλωμένος στό κρεββάτι καί σέ τροχοκάθισμα. Τρία- τέσσερα ἄτομα, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀνέλαβαν νά τόν ὑπηρετοῦν. Τοῦ πήγαιναν φαγητό ἤ τοῦ ἔκαναν γιά λίγο παρέα. Τόν πήγαιναν στό Ἰνστιτοῦτο γιά ἐξετάσεις, στούς γιατρούς καί στήν Ἐκκλησία.

Διαβάστε περισσότερα »

Ασκητές μέσα στον κόσμο Γ’: π. Θωμάς Παπακυριάκος

Γεννήθηκε στίς 10 Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 1936 στό Φλάμπουρο Ἐλασσῶνος. Οἱ γονεῖς του ἦταν ὁ Γεώργιος Παπακυριᾶκος καί ἡ Δέσποινα Γερογιάννη. Στίς 9 Δεκεμβρίου τοῦ 1956 παντρεύτηκε μέ τήν Εὐθυμία Ζήνδρου. Ἔζησε ὅλα τά χρόνια στό χωριό πού γεννήθηκε, ἐκτός ἀπό τήν περίοδο τῶν ἐτῶν 1946-1949, πού τότε σάν παιδάκι 10 χρονῶν ἐγκαταστάθηκαν στήν Καλλιθέα, λόγῳ Ἐμφυλίου πολέμου. Τό 1950 ἐπέστρεψε στό Φλάμπουρο. Ἀπό τό Φλάμπουρο χρειάστηκε νά ξαναφύγη, ὅταν πῆγε νά ὑπηρετήση τήν στρατιωτική του θητεία γιά δύο χρόνια. Παρουσιάστηκε στήν Σύρο. Πῆγε ἔπειτα στό Χαϊδάρι στήν Ἀθήνα γιά ἐκπαίδευση στίς διαβιβάσεις καί ἔπειτα πῆρε μετάθεση στόν Λαγκαδᾶ. Τό ἐπάγγελμά του ἦταν ἀγρότης. Ὅλο ὄργωνε, στήν ἀρχή μέ τά ἄλογα καί μετά πῆρε τρακτέρ. Τόν Αὔγουστο τοῦ 1964 ἔγινε ἀγροφύλακας καί ἔμεινε σ’ αὐτό τό ἐπάγγελμα 6 χρόνια καί 3 μῆνες. Στίς 7 Νοεμβρίου 1970 ἡμέρα Σάββατο χειροτονήθηκε διάκονος στήν Ὀλυμπιάδα. Τήν ἑπομένη, ἡμέρα 8 Νοεμβρίου τοῦ 1970 ἡμέρα Κυριακή καί ἑορτή τῶν Ταξιαρχῶν, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στό Φλάμπουρο.

Διαβάστε περισσότερα »

Μνησικακία, φθόνος, υποκρισία (Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι)

Η μνησικακία είναι ένα ολέθριο πάθος – δηλητήριο της ψυχής και σαράκι του νου, διαρκή αμαρτία και άυπνη παρανομία το ονομάζει ο όσιος Ιωάννης της Κλίμακος. Το πάθος αυτό συντηρεί στη μνήμη μας το κακό που μας έκανε, πραγματικά ή φανταστικά, κάποιος συνάνθρωπός μας και μας παρακινεί σε εκδίκηση. Ο μνησίκακος, όπως επισημαίνει ο Σολομών, οδηγείται στον πνευματικό θάνατο, γιατί είναι παραβάτης του θείου νόμου, του νόμου της αγάπης (Παροιμ. 12:28· 21:24).
Διαβάστε περισσότερα »

Το πάθος της ζήλειας (Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)

Το πάθος της ζήλειας είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάθη. Μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στον φθόνο και τη διαβολή. Και οι διαβολές κάνουν πολύ μεγαλύτερο κακό από τον φθόνο. Η ζήλεια κρύβει μέσα της υπερηφάνεια, εγωισμό και φιλαυτία.

Διαβάστε περισσότερα »