Ενα ερώτημα που ημέρα με την ημέρα γίνεται και πιο ενοχλητικό. Τι θέλουμε ακριβώς; Θέλουμε να έλθει το καλύτερο, ή προτιμάμε να το φέρουμε εμείς οι ίδιοι; Στην πρώτη περίπτωση διαλέγουμε να αρκεστούμε στην προσμονή και στις ευχές μας. Στη δεύτερη, επιχειρούμε να αποσπάσουμε από το άγνωστο κάτι καλύτερο απ’ αυτό που μας δόθηκε μέχρι στιγμής. Μπορούμε επομένως να πράξουμε, να μη μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Αλλά εδώ ακριβώς, στην πράξη, εμφανίζεται σήμερα το οξύτερο πρόβλημα. Διαβάστε περισσότερα »
Βασίλης Καραποστόλης
Ασυνέπεια – ένα ελάττωμα που έγινε «δικαίωμα» (Καραποστόλης Βασίλης, καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 15 Φεβρουαρίου, 2016
(2,161 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,161 άτομα το έχουν διαβάσει)
Οι σωσίες και οι φίλοι (Β. Καραποστόλης)
Δημοσιεύθηκε στις 29 Ιουλίου, 2013
(1,447 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,447 άτομα το έχουν διαβάσει)
Τα χαμένα λεφτά και ο χρόνος που δεν διαθέσαμε για να βρούμε συνοδοιπόρους
Όταν τα χρήματα λιγοστεύουν, ο κόσμος φαίνεται σαν να απομακρύνεται απ’ όποιον ζημιώθηκε. Δεν μπορεί πια ο παθών ν’ απλώσει το χέρι του και να πάρει ό,τι τερπνό λαμποκοπούσε πάνω στον δίσκο της ζωής. Απρόσιτα γι’ αυτόν τα ωραία πράγματα, τι κρίμα – τι του μένει λοιπόν; Ίσως μερικοί κοντινοί του, κάποιοι που θα μπορούσαν να τον παρηγορήσουν για τις απώλειες. Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο κοστίζει να ξεδίνει κανείς; (Βασίλης Καραποστόλης, καθ. Πολιτισμού & Επικοινωνίας Παν/μίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 26 Ιανουαρίου, 2013
(2,356 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,356 άτομα το έχουν διαβάσει)
Η διασκέδαση σήμερα που τα χρήματα λιγοστεύουν και τα χαρούμενα πράγματα είναι δυσπρόσιτα Διαβάστε περισσότερα »
Κι όμως, στην κρίση υπάρχει συμπόνια (Βασίλης Καραποστόλης, καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 4 Απριλίου, 2012
(1,549 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,549 άτομα το έχουν διαβάσει)
Αναλυτές και προφήτες που μιλούσαν για την αδιαφορία των ιδιωτών παρατηρούν το καθημερινό ξύπνημα των δωρητών
Εξ ορισμού οι στενόκαρδοι αδυνατούν να λύνουν ψυχικά αινίγματα. Και το μεγαλύτερο αίνιγμα γι’ αυτούς σήμερα είναι το γεγονός ότι εξακολουθεί να εκδηλώνεται γύρω μας το αίσθημα της συμπόνιας. Ναι, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που μπορούν και βοηθούν άλλους ανθρώπους. Δεν είναι παράδοξο; Δεν είναι σχεδόν σκανδαλιστικό να υπάρχουν άτομα που αντί να φροντίζουν αποκλειστικά για το πώς θα ξεφύγουν απ’ τη μέγγενη της κρίσης, να νοιάζονται για κάποιους που υποφέρουν περισσότερο;
Κατηγορίες: ΑΝΕΠΙΚΑΙΡΑ 
Λέξεις Κλειδιά: φιλανθρωπία, συμπόνια, αλληλεγγύη, κρίση, Βασίλης Καραποστόλης Γράμμα σ’ ένα νέο δάσκαλο (Βασίλης Καραποστόλης, καθηγ. Πολιτισμού & Επικοινωνίας Πανεπ. Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 2 Νοεμβρίου, 2011
(2,267 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,267 άτομα το έχουν διαβάσει)
Οι σημερινές προκλήσεις
Αγαπητέ μου συνάδελφε,
Δεν σε γνωρίζω προσωπικά, ξέρω όμως αρκετά για την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Από πέρυσι που διορίστηκες στο δημοτικό σχολείο αυτού του χωριού -είναι από τα λίγα που κρατάνε ακόμη- διαπίστωσες πως θα δυσκολευόσουν πολύ με τα έξοδά σου. Ο μισθός σου ψαλιδίστηκε, γεγονός που σε καίει όλο και περισσότερο. Δεν θα συζητήσουμε όμως εδώ για το πόσο επώδυνο και άδικο είναι αυτό. Αν σου γράφω αυτό το γράμμα, είναι για να σου θέσω ανοιχτά ένα άλλο ζήτημα που το θεωρώ εξίσου σοβαρό. Εννοώ τη μετάγγιση της δυσαρέσκειάς σου στους μαθητές.
