(Α’ Τιμ. δ’, 9-15)

• Ποιο είναι το χρέος των ποιμένων της Εκκλησίας;
• Γιατί δεν πρέπει να έχουμε την ελπίδα μας στους ανθρώπους αλλά στον Θεό.
• Ποια είναι η διαφορά της “παραγγελίας” από την “διδασκαλία”;
• Με ποιο τρόπο, ακόμα και ένας νέος επίσκοπος, μπορεί να γίνει ακαταφρόνητος;
• Ποιο είναι το έργο της αρχιερωσύνης;

Διαβάστε περισσότερα »

(Εφ. 4, 1-7)

• Γιατί είναι δύσκολο να συμφωνήσουν οι άνθρωποι μεταξύ τους;
• Με ποιον τρόπο μπορούν να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την ένωση των ανθρώπων;
• Κανείς άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος ελαττωμάτων. Πώς λοιπόν μπορεί να υπάρξει ενότητα;
• Ποιο είναι το αίτιο του παροξυσμού και του χωρισμού;
• Ο απόστολος Παύλος διδάσκει “εν σώμα και εν πνεύμα”.
• Πότε μπορεί να υπάρξει ειρήνη και ομόνοια;
• Έχει όρια η ανοχή προς τον άλλον; Εάν ναι, ποια είναι αυτά;
• Μπορεί η κακία να “κατοικεί” πλησίον της αρετής;
• Μπορεί η ανοχή να είναι και αρετή και αμαρτία;
• Ποιοι λόγοι καθιστούν τον άνθρωπο αδιάφορο;
• Ποια αμαρτήματα προξενεί η αδιαφορία;
• Υπάρχει εντολή ή νόμος που να εμποδίζει την αδιαφορία ως αμαρτία;

Διαβάστε περισσότερα »

(Α’ Κορ. γ’, 9-17)

– Η πλάνη του καθαρτηρίου πυρός όπου “καθαρίζει” την ψυχή από τις αμαρτίες, για διάστημα τέτοιο ανάλογα το βάρος τους και έπειτα απολαμβάνει της Θείας δόξης.

– Έχει τέλος η κόλαση;

– Έχουν την δύναμη οι αρετές των ανθρώπων να καθαρίσουν τα αμαρτήματά τους;

– Αν όμως της μετανοίας τα έργα δεν έχουν την δύναμη να καθαρίσουν την αμαρτία μας, τότε γιατί να γίνονται;

– Γιατί η πλάνη του καθαρτηρίου πυρός είναι αδικία εις τον Θεόν;

– Δεν γίνεται η ψυχή να αμαρτάνει, χωρίς της συναισθήσεως του σώματος και ούτε το σώμα χωρίς της συγκαταθέσεως της ψυχής.

– Γιατί η πλάνη του καθαρτηρίου πυρός καταργεί δόγμα πίστεως;

– Το καθαρτήριο πυρ σε σχέση με την ημέρα της κρίσεως.

– Κανείς από τους Θείους Πατέρες δεν μίλησε για καθαρτήριο πυρ.

– Οι γραφές μιλούν για πυρ άσβεστον, πυρ αιώνιον, πυρ γεέννης, πυρ φλογερόν, αλλά όχι για πυρ “καθαρτήριον”.

– Γιατί τότε η Ορθόδοξος Εκκλησία προσφέρει υπέρ των κεκοιμημένων ορθοδόξων προσευχές και ελεημοσύνες;

– Έως την ημέρα της κρίσεως ούτε οι δίκαιοι, ούτε οι αμαρτωλοί λαμβάνουν το τέλειον της ανταποδόσεως. Διαβάστε περισσότερα »

(Α’ Κορ. 1, 10-17)

– Γιατί η αποστολή του κηρύγματος σε απίστους ήταν δυσκολότερη από την ιερουργία του βαπτίσματος των πιστευσάντων; Και γιατί ο Χριστός απέστειλε τον Παύλο όχι για να βαπτίζη αλλά για να κηρύττη το Ευαγγέλιο; Γιατί όμως εβάπτισε κάποιους; Διαβάστε περισσότερα »

(Ρωμ. 15, 1-7)

– Η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών. Χωρίς της αγάπης πάσαι αι αρεταί εισίν ουδέν. Εκ της αγάπης κρέμανται όλος ο νόμος και οι προφήται. Η αγάπη εστί το πλήρωμα του νόμου. Η αγάπη εστίν ο χαρακτήρ των μαθητών του Χριστού, ήγουν ο χαρακτήρ και το γνώρισμα των σωζομένων. Η αγάπη εστίν αρετή μείζων και αυτής της πίστεως, και της προς θεόν ελπίδος. Όστις ου χωρίζεται από της αγάπης, εκείνος ηνωμένος εστί μετά του Θεού και ο Θεός ου χωρίζεται απ’ αυτού. Αλλά πώς άραγε δυνάμεθα ημείς θησαυρίσαι τοιούτον ατίμητον θησαυρόν; Ποία η οδός; Ποίος ο τρόπος; Ποίον το μέσον;

– Πώς ο απ. Παύλος, παραδόξως, επαινεί τον εαυτόν του λέγοντας “Ημείς οι δυνατοί”;

– Ποιοί είναι οι δυνατοί και ποιοί οι αδύνατοι; Ποιά είναι τα ασθενήματα των αδυνάτων; Με ποιό τρόπο οι δυνατοί βαστάζουν τα ασθενήματα των αδυνάτων.

– Με ποιούς τρόπους γινόμαστε αρεστοί στους συνανθρώπους μας; Είναι όλοι οι τρόποι θεμιτοί;

– Γιατί ο απ. Παύλος ονομάζει τον Θεό, Θεό υπομονής και παρακλήσεως;

– Το ζητούμενο δεν είναι οι άνθρωποι να συμφωνούν μεταξύ τους και μόνο, αλλά να συμφωνούν κατά το θέλημα του Ιησού Χριστού.

Διαβάστε περισσότερα »