«Άλλο καλός άνθρωπος και άλλο Χριστιανός»

Απάντηση εις την ένσταση: «Είμαι πολύ αμαρτωλός και δεν υπάρχει συγχώρησις πια για μένα· τί να κάμω λοιπόν εις την Εκκλησίαν;» (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Δυστυχώς, όταν κατορθώση ο Διάβολος και μας βάλη, όπως λέμε στο χέρι, τότε αρχίζει τας απειλάς και τας απογοη­τεύσεις, επιδιώκων να μας φέρη εις απόγνωσιν. Ενώ, έως ότου πράξωμεν την αμαρτίαν μας λέγει, ότι αυ­τή δεν είναι τίποτε, όταν κατόπιν την διαπράξωμεν τότε μας λέγει τα αντίθετα. Ότι δηλαδή δεν συγχωρείται, ότι είναι μεγάλη, ότι ο Χριστός είναι αυστηρός, ότι ο Ιερεύς είναι κακός και θα τα μαρτυρήση κ.τ.τ. Διαβάστε περισσότερα »

Απάντηση εις την ένσταση: «Και αυτοί που εργάζονται την Κυριακήν, λόγω του είδους της εργασίας των και δεν εκκλησιάζονται, θα κολασθούν;» (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Είναι αλήθεια, ότι και αυτήν την ένστασιν την συναντώμεν συχνά, προβαλλομένην εκ μέρους των λεγομένων «καλών αν­θρώπων», οίτινες θέλουν, σώνει και καλά, να αποφύγουν τον εκκλησιασμόν.

Και λέγουν «Εγώ, κύριοι, είμαι φερ’ ειπείν, αστυνομικός, και την Κυριακήν το πρωΐ είμαι υπηρεσία. Τί πρέπει να κάμω να πάω εις την Εκκλησίαν ή εις την υπηρεσίαν μου; Διαβάστε περισσότερα »

Απάντηση εις την ένσταση: «Δεν έχω καιρό δια την Εκκλησίαν· έχω τόσες ασχολίες και δεν προλαμβάνω» (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Και αυτό ακούεται συχνά από τους ανθρώπους, που είναι νεκροί κατά το πνεύμα, ότι δήθεν δεν έχουν καιρόν. Ωρισμένοι δε με ωραίον γαρνίρισμα απορρίπτουν την θρησκεία λέγον­τες. Η Θρησκεία είναι καλή και ωφέλιμος, δεν υπάρχει αντίρρησις, και εάν μας ήτο δυνατόν ευχαρίστως θα ακολουθούσα­με τας απαιτήσεις της. Δυστυχώς όμως μας είναι αδύνατον, εί­ναι ανάγκη βλέπετε να εργασθώμεν δια να εξασφαλίσωμεν την συντήρησιν. Οι καιροί είναι δύσκολοι και πολλές και βαρείες φροντίδες και ευθύνες μας πολιορκούν και δι’ αυτό δεν δυνά­μεθα να εξοικονομήσωμεν τον απαιτούμενον χρόνον δια να εκπληρώσωμεν τας απαιτήσεις της Θρησκείας, τον εκκλησιασμόν, την προσευχήν, την εξομολόγησιν, την Θείαν Κοινωνίαν και τ’ άλλα θρησκευτικά καθήκοντα. Αργότερον ίσως αλλά­ξουν αι περιστάσεις. Ελπίζομεν, ότι τα έσοδά μας θα αυξήσουν, τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν και θα αποκατασταθούν και τότε ίσως έχουμε καιρόν δι’ αυτές τις δουλειές. Διαβάστε περισσότερα »

Απάντηση εις την ένσταση: «Τί είναι καλύτερον, να πηγαίνω εις την Εκκλησίαν και να κάμνω το αντίθετον από αυτό που λέγει το Ευαγγέλιον, σαν μερικούς; Εγώ δεν πηγαίνω και είμαι καλύτερος απ’ αυτούς» (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Αυτήν την ένστασιν, ως επί το πλείστον, την δικαιολογεί η ανακόλουθος ζωή ωρισμένων χριστιανών, τόσον λαϊκών όσον και κληρικών…

Είναι αλήθεια, ότι υπάρχει μία μερίς μεταξύ των λεγομέ­νων «καλών   ανθρώπων», η οποία επαναπαύεται εις τα λάθη των άλλων και έχει την γνώμην, ότι είναι δυνατόν ποτέ ο Χρι­στός να λάβη υπ’ όψιν τα λάθη και τας αδυναμίας των άλλων, ίνα κάλυψη τας ιδικάς των. Επίσης είναι αλήθεια, ότι πολλοί εκ των εκκλησιαζομέ­νων ιερωμένων, ψαλτών, νεωκόρων, επιτρόπων, μελών θρη­σκευτικών Όργανώσεων και διαφόρων Φιλανθρωπικών τα­μείων, ως και απλών λαϊκών χριστιανών, δεν είναι εν τάξει εις την ιδιωτικήν των ζωήν. Διαβάστε περισσότερα »

Απάντηση εις την ένσταση: «Καλά, τί αγιαστικήν χάριν ημπορεί να έχη ένας αμαρτωλός Κληρικός, ώστε να πάω εις την Εκκλησίαν ίνα εξομολογηθώ εις αυτόν ή κοινωνήσω απ’ αυτόν;» (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Επιδιώκεται πάση θυσία, (παρά πολλοίς δυ­στυχώς), να επικρατήση η γνώμη ότι, εάν… εις Κληρικός είναι αμαρτωλός, δεν μεταδίδει αγιαστικήν χάριν. Εις δε την προτροπήν να βρουν ένα καλόν ιερέα και όχι αμαρτωλόν, μας δί­δουν την απάντησιν μα πού ξεύρομεν ημείς τι κάνει στα κρυφά ο Παπάς; Διαβάστε περισσότερα »