Στην Ι’ Συνέλευσί της στην Ραβέννα (Οκτώβριος 2007) η Διεθνής Μικτή Θεολογική Επιτροπή για τον Διάλογο Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών υποστηρίζει ότι έθεσε «σταθερόν έρεισμα δια μελλοντικήν συζήτησιν του ερωτήματος του πρωτείου επί του παγκοσμίου επιπέδου εν τη Εκκλησία» (Κείμενο της Ραβέννας παράγρ. 46) (1). Το «σταθερόν έρεισμα», όπως προκύπτει από τις 46 παραγράφους του ανωτέρω κειμένου, είναι η παραδοχή ότι κατά την πρώτη χιλιετία, πριν από το οριστικό σχίσμα του 1054, ο επίσκοπος της Ρώμης ανεγνωρίζετο πρώτος μεταξύ των πέντε πατριαρχών στο πλαίσιο της καλώς λειτουργούσης τότε συνοδικότητος. Προαγγέλλεται η περαιτέρω συζήτησις περί του Πρωτείου ως εξής: «Το ερώτημα περί του ρόλου του επισκόπου Ρώμης εν τη κοινωνία πασών των εκκλησιών παραμένει προς μελέτην εις μεγαλύτερον βάθος. Ποία είναι η συγκεκριμένη λειτουργία του επισκόπου “της πρώτης καθέδρας” εν μια εκκλησιολογία κοινωνίας και υπό το πρίσμα όσων περί συνοδικότητος και αυθεντίας έχομεν αναφέρει εν τω παρόντι εγγράφω; Πώς θα ήτο δέον να νοήται και να βιούται η διδασκαλία της πρώτης και της δευτέρας βατικανής συνόδου επί του παγκοσμίου πρωτείου υπό το φώς της εκκλησιακής πρακτικής κατά την πρώτην χιλιετίαν; Ταύτα είναι κρίσιμα ερωτήματα δια τον ημέτερον διάλογον και δια τας ημετέρας ελπίδας περί αποκαταστάσεως της πλήρους μεταξύ ημών κοινωνίας» (παράγρ. 45). Η σοβαρότης του θέματος είναι προφανής. Πού προβλέπεται να καταλήξη ο διάλογος; Η εκτίμησις του διεθνούς Τύπου (Le Figaro 15/11/2007, The Times 16/11/2007), κυρίως όμως του ιταλικού, είναι ότι τα πράγματα οδηγούνται προς ένωσι των Εκκλησιών με αναγνώρισι του παπικού Πρωτείου επί θυσία ενδεχομένως κάποιων προνομίων του Πάπα. Η Δύσις με συγκρατημένη αισιοδοξία περιμένει την ένωσι Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων επί τη βάσει της αρξαμένης συμφωνίας. Στην καθ’ ημάς Ορθόδοξο Ανατολή υπάρχει επιφυλακτικότης και αγωνία. Διερωτάται ο πιστός λαός: Θα διαφυλαχθή άραγε ανόθευτος η Ορθόδοξος Πίστις; Διαβάστε περισσότερα »

Είμαι μία παντρεμένη γυναίκα ηλικίας 50 ετών με δυο μεγάλες κόρες. Ζω συνειδητά την ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας εδώ και 18 χρόνια με μία ενδιάμεση παύση, για την οποία θα ήθελα εδώ να σας μιλήσω. Πριν περίπου πέντε χρόνια, συνέβη το εξής: Διαβάστε περισσότερα »

Η Αποστολική Διακονία κυκλοφόρησε πρόσφατα βιβλίο με τίτλο «Επίσημα κείμενα Βιοηθικής» που φέρει την υπογραφή της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το βιβλίο έχει ήδη μεταφραστεί στην Αγγλική, Γαλλική και Ρωσική γλώσσα. Είμαστε άραγε τόσο σίγουροι για τις θέσεις μας που τις μεταδίδουμε και σε άλλες Εκκλησίες που ίσως  να μην έχουν μελετήσει εμβριθώς το θέμα; Διαβάστε περισσότερα »

(Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας, ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Περιοδικό «Παρακαταθήκη» τεύχος 48, Μάιος – Ιούνιος 2006)

1. Η έννοια της θεραπείας

Διαβάστε περισσότερα »

(ΠΗΓΗ: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΛΥΦΑΔΑΣ)

Σάλος δημιουργήθηκε πρόσφατα στην Αγγλία, μετά το δημοσίευμα του Dr David Colquhoun, καθηγητή Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο University College London, στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Nature». Το άρθρο του καθηγητή -που δημοσιεύτηκε το Μάρτιο, αναδημοσιεύτηκε στις μεγαλύτερες αγγλικές εφημερίδες, προβλήθηκε από το BBC και  φέρει τον εύστοχο τίτλο «Πτυχία επιστήμης χωρίς την επιστήμη»-  έριξε κυριολεκτικά βόμβα στο χώρο των εναλλακτικών «θεραπειών». Ο καθηγητής καταγγέλλει ότι κάποια νεότερα αγγλικά Πανεπιστήμια -ιδρυθέντα μετά το 1992- δίνουν σήμερα πτυχία επιστήμης (B.Sc) στην ομοιοπαθητική, τη ρεφλεξολογία και άλλες εναλλακτικές «θεραπείες», καταστρέφοντας έτσι τη φήμη τους, αλλά και την πιθανότητα να αναγνωριστούν ως ισάξια με τα παλαιότερα αναγνωρισμένα Πανεπιστήμια. «Πολλοί επιστήμονες και υπέρμαχοι της τεκμηριωμένης ιατρικής θεωρούν ότι είναι αδικαιολόγητο το να δίδεται στην Ομοιοπαθητική επιστημονικό γόητρο, με την τοποθέτησή της δίπλα στη φυσική, τη χημεία και τη βιολογία» έγραψε το «Nature». Διαβάστε περισσότερα »