μητέρα

Μητέρες που μένουν στο σπίτι για τα παιδιά τους!

Ανεκτίμητη η προσφορά τους στην οικογένεια και την κοινωνία!

Η εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι αποτέλεσε τη βάση της επιτυχίας πολλών παραδοσιακών κοινωνιών και οικογενειών. Την ώρα που οι άνδρες εργάζονταν για να προσφέρουν το μεγαλύτερο μέρος του οικογενειακού εισοδήματος, εκείνες διηύθυναν το σπίτι τους και επέβλεπαν την ανατροφή των παιδιών. Ωστόσο στη σύγχρονη κοινωνία ένας τέτοιος ρόλος υποτιμάται. Η γυναίκα που μένει στο σπίτι θεωρείται από κάποιους πως υστερεί. Υποστηρίζεται πως δεν έχει οικονομική – επομένως ατομική – ανεξαρτησία, δεν συνεισφέρει στο οικογενειακό εισόδημα, δεν έχει λόγο και επιρροή στα κοινωνικά δρώμενα, δεν αξιοποιεί τις ατομικές της δυνατότητες.

Οι μητέρες στο σπίτι χαρακτηρίζονται «καταπιεσμένες νοικοκυρές», «υποταγμένες σε σεξιστικούς ρόλους», «τεμπέλες». Για τους λόγους αυτούς πολλές γυναίκες που θα ήθελαν να ασχοληθούν με τα «του οίκου τους», δεν το κάνουν παρά το ότι δεν έχουν οικονομικές ανάγκες ή άλλα σχέδια, και ενώ αναγνωρίζουν τον αναντικατάστατο ρόλο της μητέρας στο σπίτι. Διαβάστε περισσότερα »

Λιγότερες οι αμβλώσεις, μικρότερη η θνησιμότητα για τις γυναίκες (Giacobbe della Scala)

Στόχος παραμένει η προστασία του δικαιώματος κάθε ανθρώπου στη ζωή.

Διαβάστε περισσότερα »

Γονέας Α΄, γονέας Β΄ ή πατέρας και μητέρα; (Αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής, Δρ. Θεολογίας )

Αν και στην Ελλάδα δεν υπήρξε παρόμοια τροπολογία όμως οι όροι “γονέας Α’” και “γονέας Β΄” εμφανίστηκαν σε παρόμοιες δηλώσεις που κλήθηκαν να υπογράψουν γονείς για θέματα που αφορούν τη λειτουργία των σχολείων και προκάλεσαν την έντονη αντίδρασή  τους, όπως αναφέρεται στο διαδίκτυο[2].

Όμως, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και αλλού όπως λ.χ. στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, σύμφωνα με διαδικτυακή ενημέρωση, υπήρξε έντονη αντίδραση γονέων διότι οι αιτήσεις εγγραφής στην Α΄ τάξη του Σχολείου έγραφαν “γονέας Α΄” και γονέας Β΄” αντικαθιστώντας το “πατέρας” και “μητέρα”. Πολλοί γονείς δήλωσαν ότι δεν θέλουν να αντιμετωπίζονται ως πλάσματα χωρίς φύλο και μετά την έντονη αντίδραση τα πεδία “γονέας Α΄” και γονέας Β΄” άλλαξαν στα κλασικά “μητέρα” και “πατέρας”. Η αρμόδια διοίκηση το απέσυρε αποδίδοντάς το σε τεχνικό σφάλμα[3].

Οι θιασώτες και εισηγητές της πρακτικής της αλλαγής των όρων “πατέρας” και “μητέρα” σε “γονέας Α’” και “γονέας Β’” υποστηρίζουν ότι αυτό θα αποτελέσει το τέλος των έμφυλων διακρίσεων και του κοινωνικού ρατσισμού χωρίς βέβαια να εξηγούν για ποιο λόγο ο ένας γονέας να είναι ο “A΄” και ο άλλος να είναι ο “Β’”. Έτσι, ο Μακρόν αιτιολόγησε αυτήν την τροπολογία λέγοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει ένα τέλος στις διακρίσεις και στον κοινωνικό ρατσισμό απέναντι στις μειονότητες και απέναντι σε εκείνους που δεν θα επιθυμούσαν να δηλώσουν το βιολογικό τους φύλο[4].

Υποστηρίζεται επίσης ότι οι όροι “πατέρας” και μητέρα” είναι αναχρονιστικοί χωρίς όμως να μπορούν να δικαιολογήσουν οι εισηγητές αυτής της αλλαγής, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν διακριτοί οι όροι “πατέρας” και μητέρα” σε όλες τις ανθρώπινες γλώσσες παγκοσμίως από την αυγή της ανθρώπινης ιστορίας έως σήμερα. Μάλιστα, δεν αποτελούν τεχνητό κατασκεύασμα, όπως άλλες λέξεις, αλλά προέκυψαν φυσικά, καθώς οι λέξεις αυτές αποτελούν την αυθόρμητη ομιλία του βρέφους που έρχεται στη ζωή, όπως επισημαίνει η δημοσιογράφος Άντζελα Ζιούτη: “Μα, µα, µα, φώναζαν τα παιδιά τις µανούλες ανά τον κόσµο και έτσι προέκυψε η πιο γλυκιά λέξη του κόσµου. Μαµά… Η µητέρα ‘γεννιέται’ κι αυτή µε την έλευση του παιδιού της, αντιµετωπίζοντας µια εµπειρία που δεν µοιάζει µε καµία άλλη στη ζωή της[5].

Διαβάστε περισσότερα »

Κάποια παιδιά δεν θα φωνάξουν ποτέ «μαμά» … «μπαμπά»

Για να ικανοποιηθούν τα «σεξουαλικά δικαιώματα» εκείνων που τα ανέλαβαν…

Αυτός που είχε μητέρα και πατέρα που του στάθηκαν από τη στιγμή που ήταν αγέννητος μέχρι που έκλεισαν τα μάτια τους, αυτός που τους στερήθηκε σα παιδί και έκλαψε βλέποντας να έχουν μόνο οι άλλοι, αυτός μόνο μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει για ένα παιδί να μεγαλώνει και να μην έχει δική του μητέρα ή πατέρα… Διαβάστε περισσότερα »

Η μητρότητα ως διακονία τής γυναίκας (Άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ του Έσσεξ)

Ἡ θέση τῆς γυναίκας κατὰ τοὺς περασμένους αἰῶνες ἦταν ἐξαιρετικὰ δύσκολη, ἐνῶ ἀκόμη ὡς τὶς ἡμέρες μας δὲν ἔχει πλήρως τακτοποιηθεῖ. Σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδά της ζωῆς τὸ πρόβλημα αὐτὸ ἀποδεικνύεται ὑπερβολικὰ πολύπλοκο· καὶ στὸ ἐπίπεδο τῆς κρατικῆς νομοθεσίας, καὶ στὸ ἐπίπεδο τῆς δομῆς τῆς κοινωνίας, καὶ στὸ ἐπίπεδό τῆς ἐκπαιδεύσεως καὶ τῆς μορφώσεως, καὶ στὸ ἐπίπεδο τέλος τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Πολλὰ ἔχουν ἀλλάξει κατὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες· ἀπὸ πολλὲς ἀπόψεις ἡ γυναίκα ἀπέκτησε θέση ἀσύγκριτα καλύτερη ἀπὸ τὴν προηγούμενη, ἀλλὰ ὡστόσο δὲν ἔχει βρεῖ τὴ θέση της στὴν κοινωνία· δὲν ἔχει βρεθεῖ πραγματικὰ τὸ σωστὸ μέτρο γιὰ τὴν ἀξιολόγησή της.

Διαβάστε περισσότερα »