καταναλωτισμός

Εις άτοπον οικολογία και Χριστούγεννα (Xρήστος Γιανναράς)

Το οικολογικό λεγόμενο πρόβλημα είναι οργανικό γέννημα συγκεκριμένου πολιτισμού, δηλαδή γενικευμένου τρόπου του βίου: του καταναλωτικού τρόπου. Καταναλωτισμός δεν σημαίνει απλώς βουλιμική συμπεριφορά, αλλά «στάση» ζωής. Ο άνθρωπος της καταναλωτικής «στάσης» ταυτίζει τη ζωή με την ανάγκη και απαίτηση ιδιοποίησης, κατοχής, κυριαρχίας. Δεν ξέρει να κοινωνεί, να μοιράζεται, δεν υποπτεύεται τη χαρά της αυθυπέρβασης, της αυτοπροσφοράς, την ερωτική ανιδιοτέλεια.

Διαβάστε περισσότερα »

Ψηλαφώντας τα αφανή πλούτη της μη οικονομίας (Τασούλα Καραϊσκάκη)

Αρχίσαμε να κόβουμε τα περιττά και να βρίσκουμε φθηνές λύσεις για τ’ αναγκαία. Οι πωλήσεις πολυτελών αυτοκινήτων στην Ελλάδα σημείωσαν ήδη κατακόρυφη πτώση –αναμένεται να φτάσει στο 80%– ενώ σοβαρές απώλειες καταγράφονται σε ακριβά ρούχα, κοσμήματα, εστιατόρια, ταξίδια. Στη Βρετανία, οι ανοδικές λιανικές πωλήσεις μέσω Διαδικτύου τώρα πέφτουν, ενώ αυξήθηκαν κατά 47% οι πωλήσεις μεταχειρισμένων.

Διαβάστε περισσότερα »

Επιχείρηση «Ενοχικοί Γονείς Α.Ε.» (Σάντυ Τσαντάκη)

Ολοι μας έχουμε παρατηρήσει την ανάπτυξη, μαζί με την υπερβολή, στη δημιουργία και παραγωγή αξεσουάρ γκάτζετ που απευθύνονται αποκλειστικά σε γονείς και νεογνά, σε γονείς και παιδιά, σε γονείς και εφήβους. Μπορείτε να βρείτε ανθρώπους να αναλάβουν να μάθουν στο παιδί σας να κοιμάται σωστά, να σας μάθουν να το θηλάζετε, να το αποθηλάσετε, να το μαλώνετε, υπάρχουν εταιρείες που αναλαμβάνουν να «ασφαλίσουν» το σπίτι σας και να αποφύγετε «τις 67 νέες παγίδες στην κουζίνα».

Διαβάστε περισσότερα »

Καταναλωτισμός (Πρωτοπ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γ.Α.Ε. Ι. Μ. Κερκύρας)

«Είμαστε ότι καταναλώνουμε». Αυτή είναι η αρχή που επικρατεί πλέον στον κόσμο μας. Ο προσανατολισμός του πολιτισμού μας είναι η αδηφαγία. Καταναλώνουμε τροφή, ενδυμασία, αγαθά, εκπαίδευση, διασκέδαση, ειδήσεις και πληροφορίες, τεχνολογία, γέλιο, δάκρυ, ηδονή. Οι ανάγκες μας έχουν πολλαπλασιασθεί, χωρίς να ανταποκρίνονται στο βαθύτερο νόημα της ύπαρξης.

Διαβάστε περισσότερα »

Μάρκες και μάρκετινγκ: Επίθεση με στόχο τα παιδιά (Καθημερινή 13/1/2007)

Μέσα στην καταναλωτική παραζάλη της εορταστικής περιόδου, στον συνωστισμό των πολυκαταστημάτων όπου αλαφιασμένοι τρέξαμε για να προλάβουμε τις γιορτινές αγορές, η σκηνή είναι οικεία. Ένα παιδί να κλαίει και να φωνάζει και μια απελπισμένη γυναίκα –ή, σπανιότερα, άντρας– να βρίσκεται στο όριο της κατάρρευσης. Το πιτσιρίκι απαιτεί με λύσσα κάποιο εμπόρευμα από το ράφι. Είναι όμως πολύ ακριβό, ή υπερβολικά γεμάτο λίπος ή ζάχαρη, και ο γονιός προσπαθεί να πει «όχι». Οι πελάτες που δεν έχουν παιδιά συχνά κοιτάζουν με απέχθεια αυτή την έλλειψη στοιχειώδους ελέγχου. Όσοι έχουν εμπειρία από παιδιά, νιώθουν συμπόνια. Γιατί, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο γονιός θα υποχωρήσει – και αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο. Από τη μια μεριά, έχουμε μια τεράστια εμπορική μηχανή με στόχο το παιδί, οπλισμένη με πλήθος μέσα για να δελεάζει, να αγκιστρώνει και να κρατάει δέσμιο τον εσωτερικό κόσμο του μικρού αγοριού ή κοριτσιού. Από την άλλη, έχουμε πολυάσχολους, αγχωμένους, ενοχικούς γονείς που προσπαθούν να αποφύγουν τον δημόσιο καβγά. Ποιος νομίζετε ότι θα νικήσει; Όλοι φαίνεται να αγωνιούν για την κατάσταση των σύγχρονων παιδιών. Διαβάστε περισσότερα »