Τεράστιος είναι ο κατάλογος των αναγκών, τις οποίες ο σύγχρονος άνθρωπος επινοεί με πάθος. Και για την ικανοποίηση των πολυάριθμων και χωρίς νόημα αναγκών τους οι άνθρωποι μετέβαλαν αυτόν τον χρυσό αστέρα του Θεού σε σφαγείο. Ο φιλάνθρωπος όμως Κύριος αποκάλυψε προ πολλού το ένα «ου έστι χρεία» (Λουκ. 10:42) σε κάθε άνθρωπο και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ποιο είναι αυτό; Ο Θεάνθρωπος Κύριος και καθετί που φέρει μαζί Του: η θεία Αλήθεια, η θεία Δικαιοσύνη, η θεία Αγάπη, η θεία Αγαθοσύνη, το θείο Φως, η θεία Αγιότητα, η θεία Αθανασία, η θεία Αιωνιότητα και όλες οι άλλες θείες τελειότητες. Ιδού, αυτό είναι «ου εστί χρεία» στον άνθρωπο και στην ανθρωπότητα, ενώ όλες οι άλλες ανάγκες του ανθρώπου σε σύγκριση προς αυτήν είναι τόσο δευτερεύουσες, ώστε να είναι σχεδόν άχρηστες.
Ιουστίνος Πόποβιτς
Ο Θεάνθρωπος ελευθερώνει τον άνθρωπο (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
(670 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: Χριστός, βιβλία, ελευθερία, Ιουστίνος Πόποβιτς, Εκδόσεις "Ορθόδοξη Κυψέλη", "Ορθόδοξη Εκκλησία και Οικουμενισμός" Το μυστήριο του ανθρώπινου όντος (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
(613 άτομα το έχουν διαβάσει)
Δὲν ὑπάρχει τίποτε πιὸ φοβερὸ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο σ’ ὅλους τους κόσμους. Ἡ περὶ ἀνθρώπου Φιλοσοφία εἶναι δυσβάστακτη, ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ νοῦ των ἀγγέλων, προκαλεῖ λύπη καὶ στὶς καρδιὲς τῶν χερουβείμ. Εἶναι πικρὴ ἡ ἀπεραντοσύνη τοῦ ἀνθρώπου. Ποιός δὲν πικράθηκε, δὲν δηλητηριάσθηκε μόλις τὴ δοκίμασε καὶ ἀπέκτησε μὲ τίς αἰσθήσεις του τὴν πικρή της γνώση; Ἂς εἴμαστε εἰλικρινεῖς μέχρις ἐσχάτων: Ἐὰν ὁ θαυμαστὸς Θεὸς καὶ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν εἶχε ἀναστηθεῖ καὶ μὲ τὸ φῶς της Ἀναστάσεώς Του δὲν εἶχε φωτίσει καὶ νοηματίσει τὴν ἀπεραντοσύνη τοῦ ἀνθρώπου, ποιός δὲν θὰ θεωροῦσε τὸ Δημιουργὸ ἑνὸς τέτοιου ὄντος, ὅπως ὁ ἄνθρωπος, ἀκατανόητο καὶ ὄχι Θεάνθρωπο; Μόνο Αὐτὸς ὁ Γλυκύτατος Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ θεία ἀγάπη καὶ στοργὴ γλυκαίνει τὸ πικρὸ μυστήριο τοῦ ἀνθρώπινου ὄντος, γεμίζοντάς το μὲ τὸν ἑαυτὸ Του καὶ τὴ δικὴ Του ζωὴ καὶ ἀπεραντοσύνη. Ποῦ εἶναι τὸ κέντρο τοῦ ἀνθρώπινου ὄντος; Στὸν Ἀναστάντα καὶ Ἀναληφθέντα Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ «τὸν καθήμενον ἐν δεξιὰ τοῦ Θεοῦ» (Κόλ. 3,1). Μὲ τὸν Ἀναστάντα Θεάνθρωπο ἡ αἰωνιότητα γίνεται ἡ καινὴ κατηγορία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Ποιά σκέψη ἀνθρώπινη εἶναι τώρα ἀθάνατη, ποιά ἐπιθυμία, ποιά αἴσθηση; Μόνο ἡ ἐν Χριστῷ σκέψη, ἡ ἐν Χριστῷ ἐπιθυμία καὶ αἴσθηση. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι χριστιανός, μόνο ἐὰν διὰ τοῦ Χριστοῦ σκέπτεται, φρονεῖ, αἰσθάνεται καὶ θέλει. (Πρβλ. Φιλ. 2, 5).
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, Ιουστίνος Πόποβιτς, Εκδόσεις "Γρηγόρη", "Οδός Θεογνωσίας", άνθρωπος Ο χριστιανός είναι ναός τού Θεού (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
(735 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ἐδῶ βρίσκεται τὸ θεῖο γνώρισμα τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης: ὅτι ὁ Θεὸς τὴν γεμίζει, ὅτι ὁ Θεὸς γίνεται τὸ περιεχόμενό της, ὅτι ὁ Θεὸς ζεῖ σ’ αὐτὴν σὰν σὲ δικό του ναό, οἶκο του, σῶμα του. Ἡ ἀνθρώπινη φύση ἔχει ἐκπληρώσει αὐτὸ τὸ γνώρισμα στὴν τελειότητά του στὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου πλήρης Θεοῦ καὶ εἶναι στ’ ἀλήθεια ναὸς Θεοῦ, στὸν ὅποιο «κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς» (Κόλ. 2,9).
Ο νους αποκτά τη χάρη με τα άγια μυστήρια και τις αγίες αρετές (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
(1,210 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ο νους αποκτά τη χάρη με τα άγια μυστήρια και τις άγιες αρετές. Έτσι η προσευχή με την αγία της δύναμη χαριτώνει το νου και ο νους που έλαβε την ποιότητα της προσευχής γεννά και κατευθύνει κάθε λογισμό του στους θείους δρόμους, για να μη συντριβεί ποτέ σε ζοφερά αδιέξοδα.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, Ιουστίνος Πόποβιτς, Εκδόσεις "Γρηγόρη", αρετές, γνώση Θεού, "Οδός Θεογνωσίας", νους, μυστήρια Το μυστήριο της ζωής (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
(970 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ἡ ζωὴ πάνω στὴ γῆ ἕλκει τὴν καταγωγή της ἀπὸ τὸν οὐρανό· ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου ἕλκει τὴν καταγωγή της ἀπὸ τὸν Θεό. Τὰ ἀκρορρίζια τῆς ζωῆς κάθε ἀνθρώπινου ὄντος καὶ ὅλων τῶν ἀνθρώπων μαζὶ εἶναι βυθισμένα στὰ ἄπειρα βάθη τοῦ οὐρανοῦ καὶ στὰ πανάγια βάθη τῆς Τρισηλίου Θεότητας. Τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς, καὶ τοῦ πιὸ μικροῦ καὶ τοῦ πιὸ μεγάλου καὶ τοῦ πιὸ ἁπλοῦ καὶ τοῦ πιὸ σύνθετου ὄντος πάνω στὴ γῆ, στὴν οὐσία του εἶναι ἅγιο, οὐράνιο, ἔλλογο (Χριστοκεντρικό), τριαδικό. Ζῶντας κάθε ζωντανὸ ὅν εἶναι συνεχῶς σὲ σύνδεσμο μὲ τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς, κάθε ζωῆς —τὸν Θεὸ Λόγο. Ἀλλὰ σὲ κάθε ὅν, ἀνάλογα μὲ τὰ μέτρα του, ἔχει δοθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ τὸ μέτρο τῆς ζωῆς. Κάθε ὅν μὲ τὸ δικό του τρόπο βιώνει καὶ ἀναπτύσσει τὴ λογικότητά του μαζὶ μὲ τὴν ὕπαρξή του. Τὰ πιὸ σύνθετα ὄντα βιώνουν τὴ λογικότητά τους συνθετότερα καὶ δραματικότερα, καὶ τὰ συνθετότατα μὲ τρόπο συνθετότατο. Ἀναμφίβολα τὸ πιὸ σύνθετο ὅν πάνω στὴ γῆ εἶναι ὁ ἄνθρωπος, γι’ αὐτὸ βιώνει τὴ ζωή του καὶ πιὸ δραματικά. Καὶ ἐὰν μὲ συνέπεια ὁ ἄνθρωπος παρακολουθήσει τὰ ἀχνάρια τοῦ μυστηρίου τῆς ζωῆς του, αὐτὴ ἀναπόφευκτα τὸν ἕλκει στοὺς ὑψηλότερους καὶ ἐπουράνιους κόσμους, στὸν Θεὸ καὶ στὰ τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ μὲ κανέναν τρόπο δὲν εἶναι σὲ θέση ὁ ἄνθρωπος νὰ ἑρμηνεύσει τὴ ζωή του καὶ τὴ ζωὴ γενικὰ πάνω στὴ γῆ χωρὶς τὸν Θεὸ καὶ τὸ Χριστό.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: Χριστός, βιβλία, Ιουστίνος Πόποβιτς, Εκδόσεις "Γρηγόρη", ζωή, "Οδός Θεογνωσίας", άνθρωπος 
