Πιστεύουμε ότι η νομιμοποίηση της Ευθανασίας και ή της υποβοηθούμενης Αυτοκτονίας αποτελεί κακή άσκηση Δημόσιας Πολιτικής.

Η νομιμοποίηση της Ευθανασίας ή και της Υποβοηθούμενης Αυτοκτονίας δίνει τη δυνατότητα σε ένα άτομο να προκαλέσει άμεσα και σκόπιμα το θάνατο ή να εμπλακεί στην πρόκληση του θανάτου άλλου προσώπου. Δεν είναι  καθόλου ασφαλές να επιτρέπεται σε οποιοδήποτε άτομο να εμπλέκεται στην πρόκληση θανάτου άλλου ανθρώπου. Αντιλαμβανόμαστε ότι κάποιες τραγικές περιπτώσεις θα κυριαρχούν διεκδικώντας στη δημόσια συζήτηση, αλλά τα ζητήματα πρέπει να εξετάζονται όχι μόνο στη βάση του ατομικού δικαιώματος του ανθρώπου, αλλά και με βάση το πώς θα επηρεάσει την κοινωνία στο σύνολό της. Διαβάστε περισσότερα »

Πρόσφατες (Οκτ. 2020) αναρτήσεις ξένων ιστοσελίδων (the guardian.com, bbc.com, κ.α) και ελληνικών εφημερίδων (on time, Πρώτο Θέμα) μας ενημέρωσαν για την νέα κατρακύλα της Ολλανδίας στο ζήτημα της ευθανασίας. Διαβάστε περισσότερα »

Τα φώτα στο θαλάμο της εντατικής χαμήλωσαν. Η ανακοίνωση από τα μεγάφωνα παρακαλούσε τους επισκέπτες να φύγουν. Οι συγγενείς των ασθενών σηκώθηκαν.

– Πώς πάει ο δικός σας; ρώτησαν οι συγγενείς του Ενός τούς συγγενείς του Άλλου.

-Τα ίδια, απάντησαν οι συγγενείς του Άλλου. Ο δικός σας;

-Ίδια κι απαράλλαχτα. Καιρός να το αποφασίσουμε. Δεν πάει άλλο. Τι τον κρατάμε; Ο άνθρωπος τζάμπα βασανίζεται. Ευθανασία αύριο κιόλας. Διαβάστε περισσότερα »

Σε κανέναν δεν αρέσει η αρρώστια, ούτε ο πόνος. Μας δυσαρεστεί, μας αλλάζει το πρόγραμμα και μας φέρνει αντιμέτωπους με το τέλος μας πάνω στη γη. Η κοσμική μας κοινωνία εξάλλου έχει αποφασίσει ότι δεν πρέπει να γίνεται ανεκτός κάθε άσκοπος πόνος και ταλαιπωρία. Οι συνάνθρωποι με καταληκτικές ασθένειες όπως όλοι ομολογούν, αξίζουν μεν τη φροντίδα και τη συμπόνια, αλλά καθώς η ευθανασία κερδίζει αποδοχή στην κοινωνία, η συμπόνια έχει αρχίσει να σημαίνει ότι αντί να βοηθήσουμε τον άρρωστο άνθρωπο να μην υποφέρει επιλέγουμε τον χρόνο του θανάτου του. Διαβάστε περισσότερα »

Ένα παιδί για την αιωνιότητα- μια ιστορία ζωής, ένα οικογενειακό δράμα που μεταμορφώνεται σε μεγαλειώδες τραγούδι αγάπης. Πρόκειται για τη συγκλονιστική διήγηση μιας μητέρας που θα χάσει το παιδί της λίγο μετά τον τοκετό. Η ίδια το γνωρίζει αλλά αποφασίζει να το συνοδέψει με όλη της την αγάπη στην σύντομη ζωή του.

Η Ιζαμπέλ ντε Μεζεράκ είναι έγκυος. Της αναγγέλουν ότι το παιδί που περιμένει πάσχει από μια χρωμοσωμική ανωμαλία που θα του επιφέρει το θάνατο. Η ίδια και η οικογένειά της συγκλονίζονται, αποφασίζουν όμως να αντιμετωπίσουν τον προαναγγελθέντα αυτό θάνατο. Σ’ ένα κόσμο που δεν έχει να προσφέρει παρά μόνο την ευθανασία ως λύση σε μια τέτοια δοκιμασία, θα συνοδεύσουν ως το τέλος το παιδί τους, το μικρότερο αδελφό τους, σε μια απίστευτη περιπέτεια που θα μεταμορφώσει και τους ίδιους.

Όπως εκείνοι που συνοδεύουν τους δικούς τους που αναχωρούν μέσα στις μονάδες της παρηγορητικής φροντίδας, στο τελευταίο στάδιο μιας ασθένειας που κράτησε μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα, η συγγραφέας άντλησε, συμπορευόμενη με το καταδικασμένο βρέφος της, μια έξοχη δύναμη για να ξεκινήσει και πάλι σήμερα το δρόμο της ζωής.

Για να ολοκληρώσει τη διήγησή της, η Ιζαμπέλ ντε Μεζεράκ ζήτησε από ένα γιατρό, μαιευτήρα γυναικολόγο του νοσοκομειακού κέντρου της περιοχής, να θεμελιώσει τα λόγια της πάνω στην ιατρική αλήθεια.

Ξεκινώντας με τις σκέψεις ενός ειδικού στην παρηγορητική μέριμνα, αυτό το βιβλίο θέλει να προσφέρει ένα άνοιγμα, μια εναλλακτική λύση, σε όλα τα ζευγάρια που πλήττονται από μια τέτοια δοκιμασία.

Εκδόσεις “Ακρίτας”
Μετάφραση: Πολυξένη Τσαλίκη-Κιοσόγλου

Διαβάστε περισσότερα »