Το ακούω πολλές φορές και συχνά λυπάμαι. Γιατί βλέπω πως το Πάσχα ήρθε και πέρασε, πολλοί όμως συνεχίζουν να είναι οι ίδιοι και χειρότεροι. Αν το Πάσχα τους είχε αγγίξει, θα ήταν πραγματικά καλύτεροι. Διαβάστε περισσότερα »
Εκδόσεις “Αρχονταρίκι”
«Πέρασε κι αυτό το Πάσχα!» († Μητροπ. Σισανίου και Σιατίστης Παύλος)
Δημοσιεύθηκε στις 1 Μαΐου, 2022
(883 άτομα το έχουν διαβάσει)
(883 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος, Πάσχα, Εκδόσεις "Αρχονταρίκι" Το τραύμα από τη διάλυση της σύγχρονης οικογένειας (Μερόπη Ν. Σπυροπούλου, Ομότιμη Καθηγήτρια Παν/μίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 19 Οκτωβρίου, 2020
(579 άτομα το έχουν διαβάσει)
(579 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ὁ Κωστάκης περιεργάζεται, κάπως σκεπτικός, τὴν ὁλοκαίνουρια σάκα του. Τοῦ τὴν εἶχε φέρει τὸ πρωὶ ὁ πατέρας του, ὅταν πέρασε βιαστικὸς ἀπὸ τὸ σπίτι καί, ὄρθιος στὸ κατώφλι τῆς πόρτας, τὸν φίλησε καὶ τοῦ εὐχήθηκε:
– «Καλὴ ἀρχὴ παιδί μου στὸ Μεγάλο Σχολεῖο».
Ὁ Κωστάκης, ποὺ μὲ λαχτάρα περιμένει νὰ ὀνομαστεῖ ἀπὸ μεθαύριο «Μαθητὴς τῆς Πρώτης Δημοτικοῦ», ἀνοιγοκλείνει τὶς διάφορες θῆκες. Εἶναι ἐξοπλισμένες μὲ πολλὰ σύνεργα γιὰ γράψιμο καὶ ζωγραφική, ἀλλὰ καί, κάπου ἐκεῖ, ἀνακαλύπτει κι ἕνα ἀστραφτερὸ κινητὸ τηλέφωνο. Ὁ Κωστάκης χαμογελάει μὲ χαρά, ἀφοῦ αὐτὸ ἀκριβῶς εἶχε ζητήσει ἐπίμονα ἀπὸ τὸν πατέρα του κι ἐκεῖνος κράτησε τὴν ὑπόσχεσή του.
Χωρὶς νὰ καθυστερήσει οὔτε λεπτό, προσπαθεῖ νὰ τὸ βάλει σὲ λειτουργία – ὅπως εἶχε ἤδη μάθει ἀπὸ τὴ μητέρα του ποὺ εἶχε ἀκριβῶς τὸ ἴδιο – καὶ μὲ φανερὴ ἱκανοποίηση διαπιστώνει ὅτι μπορεῖ καὶ νὰ τὸ χρησιμοποιήσει ἀμέσως. Σχηματίζει τὸν ἀριθμὸ τοῦ πατέρα του καί, μόλις ἀκούει τὴ φωνή του, ἀρχίζει νὰ τοῦ μιλάει σχεδὸν λαχανιαστά. Ἀκολουθεῖ ὁ πιὸ κάτω διάλογος : Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, οικογένεια, διαζύγιο, Μερόπη Σπυροπούλου, Εκδόσεις "Αρχονταρίκι", «Οικογένεια Ώρα Μηδέν; Σκέψεις για μια προοπτική ελπίδας» Οι νέοι μας σε εμπόλεμη κατάσταση (Κωνσταντίνος Γανωτής)
Δημοσιεύθηκε στις 14 Οκτωβρίου, 2020
(716 άτομα το έχουν διαβάσει)
(716 άτομα το έχουν διαβάσει)
Τα παιδιά και οι έφηβοι καταδιώκονται από τον πόθο να ευτυχήσουν και φοβούνται πολύ κάθε στέρηση. Μετρούν μέσα τους τα ποσοστά ευτυχίας που αισθάνονται ή και εξασφαλίζουν σαν καλοί έμποροι κι ανάλογα αισθάνονται καλά ή όχι. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, οικογένεια, γονείς, ανατροφή, νέοι, Κωνσταντίνος Γανωτής, Εκδόσεις "Αρχονταρίκι", "Ας κοιτάξουμε τα παιδιά μας στα μάτια" Ο γάμος σε αποσύνθεση (Γιώργος Μπάρλας)
Δημοσιεύθηκε στις 23 Μαΐου, 2017
(2,516 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,516 άτομα το έχουν διαβάσει)
Όλο και περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες παντρεύονται πια κοντά στα σαράντα τους χρόνια. Πολλές γυναίκες αποκτούν το πρώτο τους παιδί σ’ αυτή την ηλικία, ενώ είναι κοινός τόπος ότι πολλοί δεν θέλουν καν να παντρευτούν, και αν τελικά προχωρήσουν στον γάμο, στην πρώτη δυσκολία δεν διστάζουν να καταφύγουν και στο διαζύγιο. Διαβάστε περισσότερα »
Αν μας δίκαζαν τα παιδιά μας (Μερόπη Ν. Σπυροπούλου, Ομοτ. Καθηγήτρια Ορθοδοντικής Παν/μίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 1 Νοεμβρίου, 2009
(2,502 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,502 άτομα το έχουν διαβάσει)
«Πόσο ακόμα θα συμπιέσουμε την παιδική ηλικία για να κατασκευάζουμε αυτά τα καημένα τα μικρομέγαλα, ανερμάτιστα και ευάλωτα ανθρωπάκια;» ΑΝΩΝΥΜΗ ΔΑΣΚΑΛΑ
Έβλεπα, με ανείπωτη ομολογώ θλίψη, ένα βράδυ στην τηλεόραση, παιδάκια ηλικίας οκτώ έως δεκαπέντε ετών, να ακκίζονται τραγουδώντας, μιμούμενα σε κινήσεις και καμώματα κάποια εκμαυλιστικά είδωλα του σύγχρονου – ελληνικού και ξένου – καλλιτεχνικού στερεώματος, συμμετέχοντας σ’ έναν διαγωνισμό της Γιουροβίζιον για ανηλίκους. Και αναρωτήθηκα, με οργή αλλά και με τρόμο, ως πού μπορεί πια να φτάσει η ζημιά που εμείς οι μεγάλοι προξενούμε στα παιδιά μας; Πότε, επιτέλους, θα δώσουμε λόγο για τον ασύστολο βιασμό της παιδικής τους ψυχής; Για την παιδική ηλικία που με εγκληματική ασυνειδησία τους κλέψαμε; Για την αθωότητά τους που κατακρεουργήσαμε; Για τα πρότυπα με τα οποία τροφοδοτούμε συνεχώς τα όνειρα και τη δυστυχία τους; Έβλεπα το πως προσπαθούσαν αυτά τα οκτάχρονα «μη παιδιά» – μεταμφιεσμένα σε μακιγιαρισμένα μικρομέγαλα καλοκουρδισμένα ανθρωπάκια- να παραστήσουν αυτά που έχουν δει να κάνουν κάποιοι μεγάλοι, σε αντίστοιχες συνθήκες, αυτά που κάποιοι ανεγκέφαλοι μεγάλοι τα ώθησαν και τα δίδαξαν να κάνουν, και τα λυπήθηκα. Αλλά συγχρόνως τρόμαξα. Σκέφτηκα τις άπειρες και απροσδιόριστες, σε αρνητικές επιπτώσεις, προεκτάσεις που μπορεί να έχει για το μέλλον τους η εκμετάλλευση που υφίστανται αυτά τα παιδιά, αφού για στυγνή εκμετάλλευση πρόκειται.
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ Λέξεις Κλειδιά: παιδιά, Μερόπη Σπυροπούλου, Εκδόσεις "Αρχονταρίκι", «Οικογένεια Ώρα Μηδέν; Σκέψεις για μια προοπτική ελπίδας» 
