(Εβρ. δ΄ 14 – ε’ 6)

– Της αρχιερωσύνης το έργον, και την εξ αυτής ωφέλειαν διδάσκει διά των σήμερον αναγνωσθέντων λόγων ο θεόπνευστος του Κυρίου απόστολος΄ και το μεν έργον, λέγει, του αρχιερέως αστίν η προς τον Θεόν μεσιτεία, και η προσφορά των θυσιών και των δώρων΄ η δε ωφέλειά εστιν η αιώνιος των ψυχών σωτηρία.

– Τα δύο είδη των παθών. Μπορούν τα αδιάβλητα πάθη να καταλήξουν σε αμαρτία;

– Ο Ιησούς Χριστός αμέτοχος των διαβλητών παθών.

– Γιατί ο Ιησούς Χριστός γίνεται συμπαθής στις ασθένειες των ανθρώπων;

– Ποιος είναι ο θρόνος της χάριτος στον οποίον αναφέρεται ο απόστολος Παύλος; Υπάρχει και άλλος θρόνος;

– Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του αρχιερέως.

– Συγκατάβασις και συμπάθεια πρέπει εις τον αρχιερέα, καθότι κι αυτός φορεί ασθένειαν, δηλαδή της φύσεως την αδυναμία εκ της οποίας προέρχεται η αμαρτία.

– Από πού λαμβάνει ο αρχιερεύς της αρχιερωσύνης την αξία;

– Σχέση του εν νόμω τυπικού αρχιερέως και του αρχιερέως Ιησού Χριστού. Διαβάστε περισσότερα »

(Προς Εβραίους Παύλου Επιστολή κεφ. δ’ 14 – ε’ 6)

– Σε όλα τα σημεία της Αγίας Γραφής βλέπουμε ότι ο πολυεύσπλαγχνος Θεός προσκαλεί τους αμαρτωλούς σε μετάνοια και υπόσχεται την εξάλειψη των αμαρτιών και την σωτηρία της ψυχής αυτών. – Ο Θεός δέχεται τους μετανούντας περιχαρώς και συγχωρεί τα αμαρτήματά τους πανευσπλάγχνως. – Αμφιβάλλεις ότι εάν προσέλθης προς τον Θεόν εν μετανοία και εξομολογήσει, λαμβάνεις την άφεσιν των αμαρτιών και της ψυχής σου την σωτηρίαν; – Ποιος είναι ο αρμόδιος καιρός για να ζητήσουμε το έλεος του Θεού; Διαβάστε περισσότερα »

Μικρή περίληψη ομιλίας 11: Εις τον Τίμιον Σταυρόν, την Κυριακήν της Σταυροπροσκυνήσεως. Την ημέραν αυτήν εορτάζεται ο Σταυρός προ του Σταυρού· αυτή είναι προτύπωσις της πραγματικής εορ­τής του Σταύρου, κατά την 14 Σεπτεμβρίου, και το εορταζόμενον γεγονός είναι προτύπωσις του Σταύρου του Χριστου. Ο Σταυρός είναι αιώνιον φαινόμενον και κανείς ποτέ δεν συνεφιλιώθη με τον Θεόν χωρίς την δύναμιν του Σταύρου. Διότι ο Σταυρός του υπήρχε πάντοτε ως προτύπωσις και προαγγελία του Σταύρου του Κυρίου. Προϋπήρχεν αναμέσον των προπατόρων, ενεργών εις αυτούς το μυστήριον του Σταυρού. Το μυστήριον του Σταυρού είναι διπλούν, σημαίνον πρώτον μεν φυγήν ημών από τον κόσμον, δεύτερον δε φυγήν των παθών από ημάς· το πρώτον είναι σταύρωσις του κόσμου δι’ ημάς, ήτοι η πραξις, το δεύτερον είναι σταύρωσις ημών δια τον κόσμον, ήτοι η θεω­ρία. Διαβάστε περισσότερα »

Γ’ Κυριακή των Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως)

(Σκίτσο βιβλίου: Νεκτάριος Σταματέλος)

Σήμερα, αγαπητοί αδελφοί, καθώς έχουμε μπροστά μας το Σταυρό του Κυρίου μας, επάνω στον oποίον έχυσε το αίμα Του και παρεδόθη «εις θάνατον Σταύρου» ο Κύριός μας, ήθελα να πω λίγες σκέψεις στην αγάπη σας γι’ αυτό το θέμα, δηλαδή για το σταυρικό θάνατο του Κυρίου. Διαβάστε περισσότερα »

«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυ­τόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι» (Μάρκ. η’ 34).

Αίροντες τον σταυρό, ευαρεστούμε τον Κύριο Ιησού Χρι­στό, Τον ακολουθούμε. Αν ακολουθούμε τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να ακολουθούμε Εκείνον. Όποιος δεν απαρνηθή τον εαυτό του, δεν μπορεί να Με ακολουθήση (Ματθ. ι’ 38). Αν ακολουθήσης τον δικό σου νου και όχι τον νου του Χριστού, αν ακολουθήσης το θέλημά σου και όχι το θέλημα του Χριστού, όπως αναφέρεται στο άγιο Ευαγγέλιο, η ψυ­χή σου δεν είναι καθαρή, δεν είναι αγιασμένη, είναι χαμένη στην ζούγκλα των ψυχοφθόρων και φρικτών πλανών. Διότι η αμαρτία, το κακό, κατόρθωσε να χτίση μέσα μας, δίπλα σε εκείνη την θεοειδή ψυχή που ελάβαμε από τον Θεό, την δική της ψυχή. Αν η αμαρτία μας γίνη έξις, δημιουργεί μέσα μας την δική της ψυχή. Αν πράττωμε την αμαρτία, εκείνη σταδια­κά μορφώνεται στην ψυχή μας. Κοντά σε εκείνη την θεοειδή ψυχή, την οποία ο Θεός σου έδωσε, εσύ φέρνεις ένα ξένο, ο οποίος σε αιχμαλωτίζει. Αυτός διαφεντεύει, ενώ ό,τι θεϊκό είναι μέσα σου, είναι σαν κοιμισμένο, σαν μουδιασμένο. Το απέρριψες, και εκείνο δεν ζη μέσα σου, πεθαίνει. Διαβάστε περισσότερα »