αθεϊσμός

«Από άγνοια ή από πεποίθηση;» (Σεβ. Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος)

Στο βιβλίο “Η κόκκινη πλατεία και ο θείος Αρθούρος”, ο Χρ. Γιανναράς αφηγείται ένα διάλογο με τη ξεναγό και μεταφράστρια του, όταν βρέθηκε στη Μόσχα το 1982 σε συνέδριο του Πατριαρχείου. Μετά τις πρώτες τυπικές ερωτήσεις την ρώτησε.

-Καμία ιδιαίτερη σχέση με το Πατριαρχείο;

-Απολύτως καμία, είμαι άθεη, απάντησε.

-Άθεη από πεποίθηση ή άγνοια;

Χαμογελάει δίχως απάντηση.

Κάθε φορά που συναντιέμαι μ’ έναν αυτοπροσδιοριζόμενο “άθεο” μου έρχεται στο νου αυτό το περιστατικό.

Σε κάποιον που απηύθυνα το ίδιο ερώτημα: “Άθεος από πεποίθηση ή άγνοια;”, μου απάντησε: “Από πεποίθηση”. Όμως δε με έπεισε. Σίγουρα εννοούσε από “άγνοια”.

Αφορμή για να γράψω τούτες τις γραμμές στάθηκε ένα περιστατικό. Διαβάστε περισσότερα »

Πίστη και Επιστήμη (π. Δημήτριος Μπαθρέλλος, Εφημ. Ι.Ν. Αναλήψεως Ντράφι – Επισκ. Καθηγ. Παν. Emory)

 

Πολύ συχνά ἀκοῦμε ὅτι στήν ἐποχή τῆς ἐπιστήμης ἡ θρησκεία δέν ἔχει θέση. Οἱ λεγόμενοι “νέοι ἀθεϊστές”, ὅπως, γιά παράδειγμα, ὁ Ρίτσαρντ Ντόκινς, ὑποστηρίζουν ὅτι στήν ἐποχή μας ἡ ἐπιστήμη ἀποτελεῖ τή μόνη ἀξιόπιστη πηγή γνώσης, ἐνῶ ἡ θρησκεία εἶναι μία μορφή δεισιδαιμονίας, πού θά πρέπει ἐπιτέλους νά ἐγκαταλείψουμε. Ἡ ἐπιστήμη θά πρέπει νά κυριαρχήσει καί ἡ πίστη νά ἐγκαταλειφθεῖ.
Προφανῶς, τό πρόβλημα ἐν προκειμένῳ δέν εἶναι ἡ ἐπιστήμη ἀλλά ὁ ἐπιστημονισμός. Αὐτό πού ἡ θεωρία αὐτή ὑποστηρίζει δέν εἶναι ἡ ἀξία τῆς ἐπιστήμης, ἀλλά ἡ ἀντίληψη ὅτι ἡ ἐπιστήμη ἀποτελεῖ τή μόνη ἀξιόπιστη πηγή γνώσης. Εἶναι ὅμως ἔτσι;

Διαβάστε περισσότερα »

«Δεν πιστεύω στον Θεό. Είμαι άθεος!» (Αρχιμ. Αθανάσιος Αναστασίου, Προηγούμενος Ι. Μ. Μεγάλου Μετεώρου)

Ὁμιλία στήν ἐκδήλωση γιά τήν εὐλογία τῆς βασιλόπιτας τοῦ Συλλόγου «Μετεώρων Λιθόπολις» (26.01.2020) Καθημερινά, ὅλο καί περισσότεροι ἄνθρωποι, ἀκόμη καί στήν πατρίδα μας μέ τήν μακραίωνη ὀρθόδοξη παράδοση, γίνονται ἀρνητές τῆς πίστεως καί τοῦ Θεοῦ καί δέν μετέχουν στήν ζωή καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Πολλοί νέοι μας, δυστυχῶς καί παιδιά (μαθητές Γυμνασίου καί Λυκείου), δηλώνουν ἄθεοι καί ἄπιστοι καί ἀρνοῦνται τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ, παρασυρμένοι ἀπό τόν συρμό τῆς ἐποχῆς καί τήν διαρκῆ προβολή τῆς ἀθεΐας ἀπό καθηγητές, δασκάλους, τόν κοινωνικό περίγυρο, τά ΜΜΕ κ.λπ.

Ἡ ἀθεΐα εἶναι ἡ τάση πού τείνει νά ἐπικρατήσει στήν ἐποχή μας. Προβάλλεται κατά κόρον ὡς δικαίωμα, ὡς διεκδίκηση, ὡς χειραφέτηση, ὡς ἀπελευθέρωση ἀπό προκαταλήψεις, ὡς ἀποδέσμευση ἀπό στεγανά. Προβάλλεται καί ἐπιβάλλεται, μέ ποικίλα ἐπικοινωνιακά τεχνάσματα, ὡς κατάκτηση, ὡς πρόοδος, ὡς ἐκσυγχρονισμός καί καθίσταται τελικά κυρίαρχη ἄποψη καί ἰδεολογία. Διαβάστε περισσότερα »

Αθεΐα και αθεΐα (Γέρων Μωυσής Αγιορείτης)

Περιττό νά τονίσουμε ὅτι ἡ ἄρνηση τῆς ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ εἶναι δικαίωμα τοῦ καθενός. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε ἀπεριόριστη ἐλευθερία, ὥστε ἄν θέλουμε καί νά τόν ἀρνηθοῦμε.

Δέν θά ἐπιχειρήσω διόλου νά ἀποδείξω τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ. Πιστεύω ὅτι δέν ἀποδεικνύεται λογικά ἡ ὕπαρξή του, ἀλλά μόνο βιώνεται στά βάθη τῆς καρδιᾶς. Εἶναι ἐλεύθερος λοιπόν κάποιος νά πρεσβεύει ὅ,τι θέλει. Δέν χρειάζεται ὅμως καθόλου ἕνας ἄθεος νά εἰρωνεύεται ἕναν πιστό καί φυσικά τό ἀντίθετο. Διαβάστε περισσότερα »

Η αθεΐα είναι διπλή (Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος)

Η αθεΐα στο παρελθόν ήταν μικρής έκτασης και αφανής, κατά τον αμέσως προηγούμενο όμως αιώνα γιγαντώθηκε στη μορφή και την όψη, έχοντας ηγέτες και υποστηρικτές και πολλούς άλλους, ιδιαίτερα όμως τον αθεότατο Βολταίρο.

Οι σοφοί διακρίνουν δύο μορφές αθεΐας, δηλαδή αθέων γιά νά άκριβολογοϋμε, τους «αποφατικούς» (αρνητικούς) και τους «θετικούς». Διαβάστε περισσότερα »