Ανακοίνωσις της Ιεράς Κοινότητος Αγίου Όρους περί της προθέσεως της Ελληνικής Κυβερνήσεως δια την νομοθέτησιν του γάμου των «ομοφύλων ζευγών»
Δημοσιεύθηκε στις 19 Δεκεμβρίου, 2023
Υπάρχει Θεός; (Δημήτρης Γ. Ιωάννου)
Δημοσιεύθηκε στις 18 Δεκεμβρίου, 2023
Οι άνθρωποι αυτοί δείχνουν πόσο φτωχή είναι η αντίληψή τους για την πραγματικότητα. Πιο συγκεκριμένα, ο άνθρωπος δεν είναι ένα ον που στηρίζεται αποκλειστικά, για να ενεργήσει και να λειτουργήσει, στην «ορθολογικότητα». Πρώτα απ’ όλα, ξεκινάμε λέγοντας ότι έχουμε μία διαρκή αίσθηση του εαυτού μας ως της αυτής πάντοτε πραγματικότητας, αισθανόμαστε δηλαδή ότι είμαστε το ίδιο ον που είμαστε πριν από πέντε λεπτά, πέντε μήνες, πενήντα χρόνια. Η αίσθηση αυτή δεν είναι στην πραγματικότητα ορθολογική. Έχουμε την μνήμη, θα πει κάποιος, η οποία μας βοηθά να ταυτίζουμε αυτό που είμαστε τώρα με ό,τι είμαστε πριν πενήντα χρόνια. Τι μας ωθεί όμως να πιστεύουμε στην αξιοπιστία της μνήμης; Θα μπορούσαμε να θυμόμαστε διάφορα πράγματα από το παρελθόν, όπως κάνουν μερικά ζώα, χωρίς να έχουμε αυτή την πολύτιμη αίσθηση διαρκούς ταυτότητας του εγώ, επίγνωσης ότι είμαστε εσαεί το ίδιο ον. Η αίσθηση της ταυτότητας, αν το καλοσκεφτούμε, είναι πάνω από την πραγματικότητα της μνήμης. Φαινομενολογικά, η αίσθηση της ταυτότητας προβάλλει και εισδύει μέσα στην ύπαρξή μας, ως τα πλέον βαθύτερα στρώματα του είναι μας, και δεν αποτελεί ένα συμπέρασμα που εξάγει ο εαυτός μας βάσει εμπειρίας, αλλά το θεμέλιο και την πηγή της αυτοσυνειδησίας. Η μνήμη έρχεται αρωγός της αυτοσυνειδησίας και δεν είναι η πηγή της. Το βασικό αυτό αίσθημα είναι πηγή της ορθολογικότητας και όχι αποτέλεσμά της. Σκεφτείτε κάποιον που θα έψαχνε να τεκμηριώσει με ορθολογικές αποδείξεις ότι είναι το ίδιο ον που ήταν πριν και μερικές δεκαετίες, όταν στο σώμα του και στην ψυχή του έχουν αλλάξει ένα σωρό πράγματα. Από νεογνό έφτασε να αποτελεί έναν ώριμο άνδρα, από κάποιο ον του οποίου ο νους είναι «tabula rasa» έφτασε να είναι ένας άνθρωπος γεμάτος γνώσεις, εμπειρίες και βιώματα, ένα ενσυνείδητο ον. Καθώς ανανεώνονται διαρκώς τα κύτταρα του οργανισμού μας και αλλάζει βαθέως ο ψυχισμός μας, κάποιος θα μπορούσε εύλογα να πει ότι το νεογνό με τον ώριμο άνδρα, μολονότι υφίσταται μια συνέχεια στον χρόνο της συγκεκριμένης ύπαρξης, είναι δύο διαφορετικά όντα.
Τα παράθυρα της ζωής μας (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)
Δημοσιεύθηκε στις 17 Δεκεμβρίου, 2023
Ἔχετε φανταστεῖ, καλοί μου φίλοι, τὸ σπίτι μας χωρὶς παράθυρα; Θὰ ἦταν κόλαση πραγματική! Ἔξω, ἂς ποῦμε, νὰ εἶναι ἡμέρα, χαρὰ Θεοῦ, ὁ οὐρανὸς νὰ εἶναι καταγάλανος καὶ ὁ ἥλιος νὰ καταλάμπει καὶ μέσα στὰ σπίτια μας νὰ ὑπῆρχε τὸ ἀπόλυτο σκοτάδι. Θὰ ἦταν χειρότερα καὶ ἀπ’ τὰ κελλιὰ μιᾶς φυλακῆς!
Χάπι της επόμενης ημέρας – Η φαρμακευτική ουσία Ulipristal
Δημοσιεύθηκε στις 16 Δεκεμβρίου, 2023
Για να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες εγκυμοσύνης μετά την «απροφύλακτη» σεξουαλική επαφή. Η φαρμακευτική ουσία Ulipristal.
Κτηνολάτρες και ανθρωπομάχοι (Κώστας Στούπας)
Δημοσιεύθηκε στις 15 Δεκεμβρίου, 2023
“Εσείς εδώ πιο πολύ αγαπάτε τα σκυλιά και τις γάτες παρά τα παιδιά…” μου είπε ο Ρατζάβ (ή κάπως έτσι) την ώρα που περνούσαμε έξω από το τεράστιο “πετ-σοπ” (μεγαλύτερο από το μίνι μάρκετ της γειτονιάς) καθ’ οδόν προς το χρωματοπωλείο προκειμένου να διαλέξουμε χρώματα για το βάψιμο του σπιτιού.
