Με το άρθρο μου αυτό δεν σκοπεύω να κινδυνολογήσω ούτε να προφητεύσω και πολύ περισσότερο να απολυτοποιήσω τις διαπιστώσεις ειδικών ότι, δυστυχώς, ο τόπος μας πορεύεται προς την ολοκληρωτική κατάρρευση των αξιών. Και τούτο γιατί επεκράτησε -κατά κοινή ομολογία- ο απόλυτος ατομισμός.
Εξέλειπε το πρόσωπο και ως εκ τούτου εξέλειπε η διαπροσωπική κοινωνία. Η ύπαρξη του Δημιουργού Θεού είναι έξω από τα ενδιαφέροντά μας. Συνεπώς δεν μας ενδιαφέρει και ο λόγος Του. Ο πλησίον, ο συνάνθρωπος βρίσκεται έξω από την ακτίνα των καθημερινών ενεργειών και επιθυμιών μας.
Καταντήσαμε μια κοινωνία ακοινωνήτων προσώπων. Ποιος θα λυτρώση τον τόπο μας; Ποιος θα λυτρώση τον Ορθόδοξο Έλληνα; Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάζουμε στὸ κατὰ Ματθαῖο Εὐαγγέλιο: «Δεῦτε πρὸς με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν». Δηλ. ἔλθετε πρὸς ἐμὲ ὅλοι, ὅσοι εἶσθε κοπιασμένοι καὶ φορτωμένοι ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν θλίψεων καὶ ἀπὸ τὸ φόρτωμα τῶν φαρισαϊκῶν παραδόσεων, μὲ τὰς ὁποίας ὁ θεόπνευστος νόμος μετεβλήθη εἰς φορτίον δυσβάστακτον.Ἔλθετε πρὸς ἐμέ, καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς ἀναπαύσω. Διότι ὁ ζυγὸς τῆς ὑπακοῆς πρὸς ἐμὲ καὶ τὴν διδασκαλίαν μου εἶναι μαλακὸς καὶ ὠφέλιμος εἰς αὐτὸν ποὺ τὸν φέρει· καὶ τὸ φορτίον τῶν ὑποχρεώσεων καὶ καθηκόντων, ποὺ θέτω ἐγὼ ἐπὶ τῶν ὀπαδῶν μου, εἶναι ἐλαφρόν (Ματθ. ια΄, 28, 30).
Δύσκολες οἱ θλίψεις, τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς τοῦ παραδείσου, ὅμως μέσῳ τῶν θλίψεων, ὅταν τὶς ἀντιμετωπίζουμε ἐν Χριστῷ ὁδηγούμεθα στὸν παράδεισο. Διαβάστε περισσότερα »

Ζει ακόμα ο επίσκοπος που διηγήθηκε τούτη την ιστορία. Είναι αληθινή ιστορία κι έχει βαθύ νόημα, γιατί αναφέρεται στην προσευχή των ζώντων για τους τεθνεώτες. Οι προσευχές αυτές πάντοτε εισακούονται, μα πιο πολύ την ώρα της θείας λειτουργίας. Διαβάστε περισσότερα »

[Λουκά 6, 31-36]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-10-1989.

Ακούσαμε, σήμερα, αγαπητοί μου, στην ευαγγελική περικοπή, που είναι ένα απόσπασμα από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου μας, τον χρυσό κανόνα συμπεριφοράς προς τον πλησίον. Διαβάστε περισσότερα »

Τα φώτα στο θαλάμο της εντατικής χαμήλωσαν. Η ανακοίνωση από τα μεγάφωνα παρακαλούσε τους επισκέπτες να φύγουν. Οι συγγενείς των ασθενών σηκώθηκαν.

– Πώς πάει ο δικός σας; ρώτησαν οι συγγενείς του Ενός τούς συγγενείς του Άλλου.

-Τα ίδια, απάντησαν οι συγγενείς του Άλλου. Ο δικός σας;

-Ίδια κι απαράλλαχτα. Καιρός να το αποφασίσουμε. Δεν πάει άλλο. Τι τον κρατάμε; Ο άνθρωπος τζάμπα βασανίζεται. Ευθανασία αύριο κιόλας. Διαβάστε περισσότερα »