Στην επίσημη ιστοσελίδα της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι “ο θεσμικός ρόλος της Εθνικής Πινακοθήκης είναι η συλλογή, διαφύλαξη, συντήρηση, μελέτη και έκθεση έργων τέχνης, με σκοπό την αισθητική καλλιέργεια του κοινού, την δια βίου εκπαίδευση μέσα από την τέχνη και την ψυχαγωγία που αυτή προσφέρει, αλλά και την αυτογνωσία των Ελλήνων με τη βοήθεια της ιστορίας της τέχνης, η οποία εκφράζει σε συμβολικό επίπεδο τον εθνικό βίο”.
Και είναι αλήθεια ότι σε έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται και οδεύει προς την αυτοκαταστροφή, σε μια εποχή που προαιώνιες και παγκόσμιες αξίες και σταθερές συνθλίβονται και ποδοπατούνται, που η βία -οικογενειακή, εργασιακή, εφηβική, θρησκευτική ή άλλου είδους- τείνει να εξελιχθεί σε παράγοντα που καθορίζει τις ανθρώπινες σχέσεις, η Τέχνη μπορεί και πρέπει να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην ψυχαγωγία – στην αγωγή δηλ. της ψυχής, στην αισθητική καλλιέργεια και την εκπαίδευση των νεοΕλλήνων.
