Το ακούω πολλές φορές και συχνά λυπάμαι. Γιατί βλέπω πως το Πάσχα ήρθε και πέρασε, πολλοί όμως συνεχίζουν να είναι οι ίδιοι και χειρότεροι. Αν το Πάσχα τους είχε αγγίξει, θα ήταν πραγματικά καλύτεροι. Διαβάστε περισσότερα »
«Πέρασε κι αυτό το Πάσχα!» († Μητροπ. Σισανίου και Σιατίστης Παύλος)
Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ, Επίσκοπος Σταυρουπόλεως (Λάμπρος Κ. Σκόντζος, θεολόγος)
Η ρωσική Ορθοδοξία εμπλούτισε το αγιολόγιο της Εκκλησίας μας με μυριάδες αγίους. Την πρωτοπορία έχουν οι άγιοι Επίσκοποι, οι οποίοι αναδείχτηκαν, σε αγιότητα και εκκλησιαστικό φρόνημα, εφάμιλλοι των αγίων Πατέρων της αρχαίας Εκκλησίας. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, Επίσκοπος Σταυρουπόλεως, ένας ακούραστος και ζηλωτής ποιμένας. Διαβάστε περισσότερα »
Κυριακή του Θωμά: Η καινούργια κτίση († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Τηροῦμε σήμερα τὴ μνήμη τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ. Ὅλοι τὸν θυμοῦνται σὰν τὸ πρόσωπο τὸ ὁποῖο ἀμφισβήτησε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὅταν τοῦ μίλησαν γι’ αὐτὴν οἱ ἄλλοι μαθητὲς σπάνια ὅμως ρωτοῦμε τοὺς ἑαυτοὺς μας τί ἄνθρωπος ἦταν καὶ ποιοὶ λόγοι τὸν ἔκαναν νὰ ἀμφιβάλλει.
Η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής († Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος)
Πάλι εορτή και πάλι πανήγυρη. Και για να πω καλύτερα, μέσα στην εορτή φάνηκε και άλλη χαρμόσυνη εορτή, η οποία αυξάνει στους πιστούς τη χαρά και γεμίζει τις καρδιές τους με ανείπωτη αγαλλίαση. Διότι ενώ πανηγυρίζουμε ακόμη την λαμπροφόρα και κοσμοσωτήρια Ανάσταση του Χριστού, του Θεού και Σωτήρα μας, ιδού έλαμψε σ’ εμάς και άλλη πανήγυρη της αγνής και αχράντου Μητέρας Του, της Κυρίας και Δέσποινάς μας, της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία δίκαια παρακινεί όλους τους πιστούς να εορτάσουμε πάλι και σήμερα και να ευφρανθούμε όλοι με πνευματική χαρά και αγαλλίαση, δοξάζοντας με ύμνους και δοξολογίες τον εκ νεκρών αναστάντα Χριστό τον Θεό μας και την Υπεραγία Μητέρα Του και Δέσποινα όλης της κτίσεως, την ευεργέτιδα και μεσίτρια ημών των Χριστιανών, για να λάβουμε χάρη και πνευματικό μισθό από Αυτή.
Εκκλησία και Πολιτική (Γεώργιος Μαντζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.)
Τα μέλη της Εκκλησίας είναι φυσικό να ενδιαφέρονται για την πολιτική ζωή και να φροντίζουν για την αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων της, είτε ως απλοί πολίτες είτε ως εκπρόσωποι και διαχειριστές των κρατικών εξουσιών. Άλλωστε και η αδιαφορία για την πολιτική αποτελεί κάποια μορφή πολιτικής τοποθετήσεως. Η τοποθέτηση μάλιστα αυτή υποβαθμίζει περισσότερο την πολιτική ζωή.





