Ἡ ἀντίληψη ὅτι ἡ τεχνολογία εἶναι ἐγγενῶς οὐδέτερη καί ὅτι τά προβλήματα, πού αὐτή προκαλεῖ, σχετίζονται μέ τήν καλή ἤ τήν κακή χρήση της, ἀποτελεῖ ἀντικείμενο συζήτησης ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες. Ἀλλ’ αὐτή ἡ ἀντίληψη, στήν πραγματικότητα, ὑπεραπλουστεύει τό ζήτημα.
Η οντολογία τής τεχνολογίας δημιουργεί το πρόβλημα, όχι η χρήση (Αλέξανδρος Κατσιάρας)
Δημοσιεύθηκε στις 26 Μαΐου, 2025
Υπερπροστατευμένα παιδιά ευάλωτα στους εθισμούς
Δημοσιεύθηκε στις 25 Μαΐου, 2025
Κάτι πάει πολύ λάθος στην ανατροφή των παιδιών στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από τη δημοσιοποίηση των δεδομένων που προέκυψαν από τη μεγαλύτερη πανευρωπαϊκή σχολική έρευνα για τη χρήση ουσιών και τις συμπεριφορές υψηλού κινδύνου στους εφήβους. Ο λόγος γίνεται για το European School Survey Project on Alcohol and Other Drugs (ESPAD).
Η «Αστερομάτα» και το βάθος του απλού (Δημοσθένης Γκαβέας)
Δημοσιεύθηκε στις 24 Μαΐου, 2025
Η Κλαυδία διέψευσε εκείνους που θεωρούν ότι η ταυτότητα, η γλώσσα και η μνήμη δεν «πουλάνε» πλέον.
Klavdia from Greece performs the song “Asteromata” during the Grand Final of the 69th Eurovision Song Contest, in Basel, Switzerland, Saturday, May 17, 2025. (AP Photo/Martin Meissner)via Associated Press
Κυριακή του Τυφλού: Η ορθή έννοια της αργίας (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Δημοσιεύθηκε στις 23 Μαΐου, 2025
[Ιω. 9, 1-38]
Το θαύμα της θεραπείας του εκ γενετής τυφλού, που ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου, είχε εκπλήξει τους άρχοντας της Ιερουσαλήμ. Δεν εγνώριζαν τι εξήγηση να δώσουν. Ρωτούσαν τον ίδιον τον τυφλόν, ρωτούσαν τους γονείς του και ξαναρωτούσαν και επανήρχοντο. Αλλά το θαύμα έμενε θαύμα. Φθονούσαν οι άρχοντες τον Ιησούν. Γι’ αυτό ακριβώς και πολυπραγμονούσαν περί την θεραπεία του, γιατί δεν ηνείχοντο να ακούν κάτι μεγάλο γι’ Αυτόν. Εξάλλου ο φθόνος των οδήγησε τον Ιησούν εις τον Σταυρόν. Γι ‘αυτό προσπαθούν τώρα να βρουν, όπως πάντοτε το έκαναν, κάτι δήθεν κατηγορήσιμο για να ψέξουν, να κατηγορήσουν τον Ιησούν και να δείξουν ότι είναι αμαρτωλός και συνεπώς δεν είναι ο Μεσσίας. Όλο το θέμα εκεί ήτο. Και συνεπώς δεν είναι ο Μεσσίας.
Και το βρήκαν. Το θαύμα έγινε ημέρα Σάββατο. Ο Ιησούς έκανε πηλό εν ημέρα Σάββατο. Να η κατηγορία. Αυτό ήταν μία απόδειξις ατράνταχτη γι’ αυτούς βέβαια, ότι ο Ιησούς παραβαίνει τον νόμο κι έτσι είναι αμαρτωλός. Είδατε με πόσην ευκολίαν εξυφαίνεται η κατηγορία; Γι ‘αυτό ακριβώς ο Ιωάννης τονίζει στη σημερινή του ευαγγελική περικοπή: «Ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς». Ήταν Σάββατο όταν έκανε τον πηλόν ο Ιησούς και άνοιξε τα μάτια του τυφλού. Πώς έκανε τον πηλόν; Έφτυσε χάμω. Πόσο είναι το φτύσμα; Και με αυτό, έκανε λίγο λάσπη. Παραβαίνει την αργία του Σαββάτου ο Ιησούς! Και έχρισε τα μάτια του τυφλού και του είπε: «Πήγαινε εις την κολυμβήθρα του Σιλωάμ και να νιφτείς». Και νιβόμενος ανέκτησε την όρασή του. Δεδομένου ότι ήταν τυφλός εκ γενετής, δηλαδή δεν είχε απλώς μία βλάβη στην όραση. Δεν υπήρχαν καν τα μάτια. Δεν υπήρχαν βολβοί. Αυτό είναι το σημαντικότατο.
Ένας λαός με κόμπο στον λαιμό (Βασίλης Καραποστόλης, Ομότ. Καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας τού Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 22 Μαΐου, 2025
Ποτέ πριν στην ελληνική κοινωνία δεν ήταν τόσο έντονη όσο σήμερα η τάση δραπέτευσης των ατόμων από το παρόν. Καθώς οι δυσκολίες και οι οδύνες αυξάνονταν τα τελευταία χρόνια, φαινόταν ότι δεν υπήρχαν αρκετές δυνάμεις που θα αντέτασσαν στο πραγματικό, με τα αγκάθια του, ένα αντίρροπο πραγματικό. Αντί για έμπρακτες αντιδράσεις, κυριάρχησαν οι κινήσεις φυγής. Είδαμε ανθρώπους για τους οποίους η αγανάκτηση, μετά το πρώτο ξάφνιασμα, δεν ήταν παρά ένας σπασμός πριν από την παράλυση. Είδαμε, έπειτα, οικογένειες που έδιωξαν τα παιδιά τους στην αλλοδαπή με μια βιασύνη που έδειχνε το πόσο βαρύ τούς φαινόταν να αναδιοργανωθούν και να προσπαθήσουν για το καλύτερο υπό καθεστώς στενότητας. Ήταν, κυριολεκτικά, μια άτακτη φυγή. Παλαιότερα οι Έλληνες ξενητεύονταν επειδή φοβούνταν μήπως πεινάσουν∙ το σήμα της αναχώρησης το έδινε το στομάχι. Στις μέρες μας πολλοί ξενητεύονται επειδή τους τρόμαξαν τα αναπάντεχα∙ το σήμα της αναχώρησης το δίνει το μυαλό.
