Οἱ ἄνθρωποι συνήθως δὲν εἶναι εὐχαριστημένοι ἀπὸ τήν ζωή τους, ἐξαιτίας τῶν προβλημάτων ποὺ ἀντιμετωπίζουν καὶ τῶν πολλῶν δεινῶν ποὺ ὑποφέρουν. Πρῶτα κοιτάζουν τὸν ἑαυτό τους, μετὰ τὴν οἰκογένειά τους, τὸ στενὸ περίγυρο, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐρύτερη κοινωνία. Πληγώνονται ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὴν πορεία τῆς πατρίδας πρὸς κρημνὸν μᾶλλον καὶ ὄχι πρὸς εὐημερίαν. Καὶ νὰ σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι τὸ βιοτικὸ ἐπίπεδο πολλῶν ἀνθρώπων ἔχει βελτιωθεῖ, χωρὶς αὐτὸ νὰ συνεπάγεται καὶ ἄνοδο τοῦ πνευματικοῦ ἐπιπέδου τους. Δυστυχῶς ἔχουμε πρόοδο τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν, ἀλλὰ καὶ καθίζηση τοῦ ἤθους τῶν ἀνθρώπων! Προφανῶς αὐτὸ σημαίνει ὅτι κάτι σημαντικὸ λείπει ἀπὸ τὴ ζωή τους, τὸ ὁποῖο θὰ μποροῦσε νὰ μειώσει τὰ προβλήματα καὶ συνάμα νὰ ὑποδείξει τὸν τρόπο ἀντιμετώπισης τῶν δεινῶν, ποὺ ἀναπόφευκτα ἔρχονται στὴ ζωὴ ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Χωρὶς κανένα δισταγμὸ πρέπει νὰ δεχθοῦμε ὅτι ἔχουμε λησμονήσει τὸ Θεὸ κι ἔχουμε παντελῶς περιφρονήσει τὶς ἐντολές Του. Ζοῦμε χωρὶς φῶς καὶ προσανατολισμό. Μιλοῦμε μόνο γιὰ δικαιώματα καὶ εἴμαστε ἀδιάφοροι στὶς ὑποχρεώσεις μας. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι παντοῦ νὰ ὑπάρχει ἁμαρτία, ἀδικία, παραβατικότητα, ἐγκλήματα, ὅλα δηλαδὴ ἐκεῖνα, ποὺ δημιουργοῦν προβλήματα, δυσάρεστες καταστάσεις καὶ ἀνυπόφορα δεινά.
Διαβάστε περισσότερα »
