Η Ευρώπη, κέντρο του κόσμου για αιώνες ευημερίας, ισχύος και χριστιανικών αντιλήψεων, τείνει να μετατραπεί σε περιοχή όπου κυριαρχούν ο αθεϊσμός, ο ατομισμός, ο μηδενισμός, και ο ωφελιμισμός. Καταντά μια ήπειρος ανίσχυρη, με παρακμασμένους κατοίκους και τείνει να μετατραπεί σε γήινη κόλαση των απολαύσεων, όπως την περιέγραψε στα τέλη του 15ου αιώνα ο μεγάλος ζωγράφος Ιερώνυμος Μπος, στο περίφημο τρίπτυχό του. Πρόσφατα έγινε ένα ακόμη βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, με την ψήφιση από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση Νόμου, που επιτρέπει την ευθανασία και την «ενεργώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία», δηλαδή την έμμεση πλην έμπρακτη δολοφονία. Αυτή η απάνθρωπη ενέργεια αποκλήθηκε «υποβοήθηση στον αξιοπρεπή θάνατο»…

Η βία της υποκρισίας (Αγγελική Σπανού)

Το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής διαπράχθηκαν πολλά αδικήματα σε απευθείας μετάδοση, παρά την ισχυρή αστυνομική παρουσία, με αφορμή έναν τελικό μπάσκετ.
Αν είχε αντιμετωπιστεί η πρώτη παραβατική συμπεριφορά άμεσα και αποφασιστικά, π.χ. ένα υβριστικό-χυδαίο σύνθημα, ενδεχομένως η συνέχεια δεν θα ήταν τόσο αποκρουστική.
Εορτή του Αγίου Πνεύματος: Το Πνεύμα το Άγιον, χορηγός των πάντων (Αρχιμ. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 8-6-1998
Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, έφθασε στην 50ήν ημέρα από της εορτής του Πάσχα. Και η εορτή του Πάσχα ήταν εκείνη που έδωσε μετά την Πεντηκοστήν. Και η Πεντηκοστή ήταν η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος εις την Εκκλησίαν. Και είναι καρπός της Ενανθρωπήσεως του Υιού, της Σταυρώσεώς Του, της Αναστάσεώς Του και της Αναλήψεώς Του.
Σήμερα οι πιστοί, δεύτερη μέρα της Πεντηκοστής, συνεκεντρώθησαν δια να τιμήσουν το τρίτον Πρόσωπον της Αγίας Τριάδος, που είναι το Πνεύμα το Άγιον. Διαβάστε περισσότερα »
Ημέρα γενεθλίων (Απόστολος Παπαδημητρίου)

Στην παράδοσή μας δεν υπήρχε εορτασμός προσωπικών γενεθλίων. Θεωρούσαν οι πρόγονοί μας κατά πολύ πιο σημαντικό τον εορτασμό της μνήμης του αγίου, του οποίου το όνομα φέρουμε. Βέβαια υπήρχε ο εκκλησιαστικός εορτασμός των γενεθλίων κάποιων σημαντικών για την πίστη μας προσώπων με κυριότερο το πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Αυτά εν πολλοίς αποτελούν παρελθόν, καθώς η παράδοσή μας ως λαού έχει απεμποληθεί και κυριολεκτικά σάρωσε η εισαχθείσα δυτική κουλτούρα. Σήμερα εξ απαλών ονύχων εορτάζουμε με τούρτες και κεράκια τα γενέθλια και τραγουδούμε τουλάχιστο κατά τα πρώτα έτη ένα ελληνικό τραγουδάκι, που όμως δεν έχει μορφοποιηθεί, ώστε να καλύπτει χωρίς βαρβαρισμό και το θηλυκό γένος. Ίσως στο μέλλον χρειαστεί να πλάσουμε τραγουδάκι και για κάποιο άλλο «γένος». Στα πλαίσια αυτού του τρόπου βίου, λάιφ στάυλ επί το ελληνικότερο, παραμένουμε παντελώς αδιάφοροι για τη γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας, την ημέρα της Πεντηκοστής.
Κυριακή της Πεντηκοστής: Ομιλία περί παθών δεσποτείας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

Ἰωάν. ζ’ 37-52, η’ 12
- Οἱ Φαρισαῖοι μελετοῦσαν τὶς θεῖες γραφὲς καὶ γνώριζαν τὶς προφητείες τῶν προφητῶν γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσία. Πῶς, λοιπόν, ἀκούοντες τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν κηρύττοντα, ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ ἀπεσταλμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ βλέποντες τὴν μὲν ζωὴν αὐτοῦ ὑπεραγία, τὰ δὲ θαύματα αὐτοῦ μεγάλα καὶ πολλά, δὲν ἐπίστευσαν ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ προσδοκώμενος;
- Πόση δύναμη μποροῦν νὰ ἀσκοῦν τὰ πάθη ἐπάνω στὸν ἄνθρωπο;
- Τὰ πάθη προσβάλουν τοὺς ἀμαθεῖς ἀνθρώπους ἤ καὶ τοὺς σοφούς;
- Ποιὰ εἶναι τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα, ποὺ συντελοῦν στὸ νὰ εἶναι δύσκολη ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τὰ πάθη καὶ ἡ διόρθωση;
- Ἀφοῦ δὲν κατάφερε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ θεραπεύσει τὸ πάθος τῆς φιλαργυρίας τοῦ Ἰούδα, ποιὰ ἐλπίδα ἔχουμε ἐμεῖς νὰ θεραπευτοῦμε ἀπὸ τὰ πάθη μας; Ποιὸ εἶναι τὸ “ὄπλο” μας;
- Ἐάν ἕνα πάθος ἔχει ριζώσει γιὰ πολὺ καιρὸ στὴν καρδιὰ ἑνὸς ἀνθρώπου, εἶναι δυνατὴ ἡ ἰατρεῖα καὶ ἐκρίζωσίς του;