Χαρές, πανηγύρια και, παρά την οικονομική κρίση, πανάκριβα ρεβεγιόν ετοιμάζονται για την έλευση του νέου έτους. Γιορτάζουμε κάτι το προφανές, το νέο έτος των 365 ημερών, ενώ αγνοούμε παντελώς τον χρόνο, ως ένα αντικειμενικό και απτό υπαρξιακό ζήτημα. Ο τρόπος της ζωής μας είναι συνέπεια των όσων μας έφεραν πολιτισμικά η Αναγέννηση και η Γαλλική Επανάσταση, αλλά και τα πολλά και εγκληματικά λάθη της εκκοσμικευμένης Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Από τότε στον δυτικό τρόπο σκέψης και ζωής γιγαντώνεται η ανάπτυξη της αισθητικής και του αισθησιασμού και, αξιακά, παραφουσκώνονται οι τεχνολογικές δυνατότητες του ανθρώπου.
Γιορτάζοντας τον άγνωστο χρόνο (Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος)
(2,228 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/stoxasmoi2-1-e1682075870683.png)
Η αντίσταση ως υποχρέωση (Δημήτρης Μπαλτάς)
(1,809 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/stoxasmoi2-1-e1682075870683.png)
Η πλειονότητα και οι υποτιθέμενες εξαιρέσεις (Κώστας Βραχνός)
(1,503 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/stoxasmoi2-1-e1682075870683.png)
Δυστυχέστατα, οι περισσότεροι συνάνθρωποί μας δεν υποψιάζονται ούτε το μέγεθος ούτε το βάθος τού εξευτελισμού που συνιστά για μια κοινωνία το γεγονός ότι η αιτία ν’ αφυπνιστεί, να ενωθεί και ν’ αντιδράσει είναι η αιφνίδια διακοπή μιας ατομοκρατικής και καταναλωτικής ευημερίας, η οποία, εξαιτίας των χαρακτηριστικών της, κατ’ ουσίαν προπαρασκεύαζε την κακοδαιμονία που ενέσκηψε αργότερα με τη μορφή ημι-μεταφυσικής συμφοράς («που μας βρήκε») μάλλον παρά ως απλή νομοτέλεια, ως φυσικό επακόλουθο των επιλογών και των παραλείψεών της. Διαβάστε περισσότερα »
Η κοινωνία της αδιαφορίας (Δημήτρης Μπαλτάς, Δρ Φιλοσοφίας)
(2,036 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/stoxasmoi2-1-e1682075870683.png)
Στην παρούσα αναφορά θα δείξω ότι από την αμφισβήτηση, την σχετικοποίηση και την απόρριψη εκ μέρους του μηδενιστικού πνεύματος, που καλλιεργήθηκε εντόνως τον 19ο αι., έχει οδηγηθεί ο σύγχρονος άνθρωπος, αλλά και εν γένει η σημερινή κοινωνία, στην ενσυνείδητη αδιαφορία απέναντι σε αξίες, σε θεσμούς και στα προβλήματα της καθημερινότητας. Θα σημειωθεί εκ προοιμίου ότι η αδιαφορία δεν συσχετίζεται μόνον με την πολιτική απάθεια, όπως συνήθως επισημαίνεται, αλλά αφορά, επίσης, την ηθική συμπεριφορά, τις κοινωνικές σχέσεις, την θρησκευτικότητα και την οικολογική συνείδηση.
Από την «κοινωνία τού θεάματος» στον «πολιτισμό τής εικόνας» (Δημήτρης Μπαλτάς)
(1,419 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/stoxasmoi2-1-e1682075870683.png)
Εἶναι γνωστή ἡ κριτική πού ἔχει ἀσκηθεῖ κατά καιρούς στήν λεγόμενη «κοινωνία τοῦ θεάματος», στό πολυπληθές τμῆμα τῶν παλαιοτέρων (λ.χ. τῆς ρωμαϊκῆς κοινωνίας) ἀλλά καί τῶν συγχρόνων (λ.χ. τῆς κοινωνίας τῶν Μ.Μ.Ε) κοινωνιῶν πού ἱκανοποιεῖται ἀπό τό θέαμα. Δυστυχῶς τίς περισσότερες φορές τό θέαμα χαρακτηρίζεται ἀπό πράξεις ὑποβιβασμοῦ, φανεροῦ ἤ συγκεκαλυμμένου, τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας. Ἐπειδή γίνεται λόγος γιά τόν «πολιτισμό τῆς εἰκόνας», στήν σημερινή κατάθεση θά διατυπώσω ὁρισμένες παρατηρήσεις πάνω σ’ αὐτήν τήν νέα κυρίαρχη ἀντίληψη, τάση καί πρακτική συμπεριφορά. Διαβάστε περισσότερα »