«Άνευ της πίστεως εις την Ανάστασιν, πάσα δοκιμασία αποβαίνει σχεδόν παράλογος, εστερημένη νοήματος»
Άγιος Σωφρόνιος (Σαχάρωφ)
«Άνευ της πίστεως εις την Ανάστασιν, πάσα δοκιμασία αποβαίνει σχεδόν παράλογος, εστερημένη νοήματος»
Άγιος Σωφρόνιος (Σαχάρωφ)
Λόγος εις την ανάστασιν του υιού της χήρας (Ιωάννου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ξιφιλίνου)
Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
Το θαύμα της νεκρανάστασης (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Η ανάσταση του γιου της χήρας στη Ναΐν (Ἀγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας)
Η αντιμετώπιση του θανάτου (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
“Η ανάσταση της νεολαίας” (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Οι ερευνητές που μελετούν τα πτηνά και την τροφή που καταναλώνουν εντοπίζουν πλέον πολύ μεγαλύτερες ποσότητες των τοξικών χημικών ουσιών σε σχέση με το παρελθόν
Περίπου 15.000 είναι οι υπερφθοριωμένες και πολυφθοριωμένες αλκυλιωμένες ουσίες (PFAS), τα λεγόμενα «παντοτινά χημικά», τα οποία πλέον ανιχνεύονται σχεδόν παντού και αποδεικνύονται τόσο ανθεκτικά που είναι δύσκολο να εξαφανιστούν από το περιβάλλον. Σύμφωνα, δε, με μελέτες μπορούν να παραμείνουν στο νερό για περισσότερα από 40 χρόνια!
Αυτές οι ανθρωπογενείς τοξικές ουσίες επιδρούν στο περιβάλλον και τον άνθρωπο, με ολοένα περισσότερους ειδικούς να διενεργούν έρευνες για το σοβαρό αντίκτυπο στην υγεία. Ανάμεσα σε αυτές και μία έκθεση που δημοσιεύθηκε στο Journal of Hazardous Materials σύμφωνα με την οποία παντοτινά χημικά εντοπίστηκαν σε πτηνά σε ανησυχητικά επίπεδα.
Θέλω να αναφέρω κάποιες διαπιστώσεις από διαλόγους που έχω κάνει κατά καιρούς κυρίως με γονείς αλλά και με γιαγιάδες που έχουν εγγόνια.
Διαβάστε περισσότερα »
(Λουκ. 7, 1-16)
– Για ποιόν λόγον ο Ιησούς λέγει στην μητέρα του νεκρού “Μή κλαίε”; Είναι δυνατόν μια χήρα μητέρα που βλέπει νεκρό το μοναχογιό της να μην κλαίει;
– Πόσοι θάνατοι υπάρχουν;
– Γιατί οι άπιστοι δεν βρίσκουν παρηγορία όταν αποθάνη κάποιος ηγαπημένος των;
– Επιτρέπεται ο πιστός να κλαίει τον συγγενή ή φίλο του που πέθανε;
– Από πού λαμβάνει παρηγορία ο πιστός;
– Τρομερή η δεισιδαιμονία των συγγενών που πιστεύουν ότι μετά την εξομολόγηση και την μετάληψιν των Μυστηρίων, ο ασθενής αποθνήσκει!
– Πότε είναι τα δάκρυα τα χεόμενα επί τους νεκρούς, ευλογοφανή και δίκαια και ωφέλιμα;
(Προς Κορινθίους β΄, κεφ. 11, 31 – 12, 9)
Υπομνηματισμός στα χωρία Β΄ Προς Κορ. 11, 31-33
«Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων (: Ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που είναι ευλογημένος και δοξασμένος στους αιώνες, γνωρίζει ότι δεν ψεύδομαι, αλλά ότι αυτά που θα σας πω είναι απολύτως αληθινά. Στη Δαμασκό ο διοικητής ο διορισμένος από τον βασιλέα Αρέτα φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλάβει)». Γιατί άραγε εδώ δίνει διαβεβαίωση και πιστοποιεί την αλήθεια όσων λέει, ενώ σε κανένα από όσα προηγουμένως έλεγε δεν έκανε κάτι αντίστοιχο; Διότι ίσως αυτό ήταν παλαιότερο γεγονός και περισσότερο άγνωστο· ενώ εκείνα ήσαν γνωστά και σε αυτούς, δηλαδή η μέριμνα για τις εκκλησίες και όλα τα άλλα. Κοίταξε λοιπόν πόσο μέγας ήταν ο πόλεμος, αφού γι΄αυτόν και μόνο φρουρούσε την πόλη. Και όταν λέγω πόλεμο, εννοώ τον ζήλο του Παύλου· διότι εάν δεν κινούνταν ισχυρός ο πόλεμος εναντίον του, δε θα προκαλούσε τόση μανία στον εθνάρχη. Αυτά είναι γνωρίσματα ψυχής αποστολικής, το να πάσχει τόσα και να μην κλονίζεται καθόλου, αλλά να υπομένει με γενναιότητα τα όσα πίπτουν επάνω του, και να μην υποχωρεί στους κινδύνους, ούτε να λιποτακτεί.
Βλασφημία είναι η προσβολή του Θεού προφορικά, γραπτά ή έμπρακτα, δηλαδή με λόγια, με κείμενα, με κινήσεις των μελών του σώματος, με ζωγραφικούς πίνακες ή άλλα έργα τέχνης κλπ.