«Μην ανησυχείς για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Ο Θεός ξέρει τι περνάς και Αυτός έχει τον έλεγχο. Κράτα δυνατή την πίστη σου και θα δεις τα πράγματα να βελτιώνονται σύντομα…»
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός
«Μην ανησυχείς για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Ο Θεός ξέρει τι περνάς και Αυτός έχει τον έλεγχο. Κράτα δυνατή την πίστη σου και θα δεις τα πράγματα να βελτιώνονται σύντομα…»
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός
Κυριακή ΙΑ΄Λουκά: σχετικά με την παραβολή των βασιλικών γάμων (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)
Ομιλία εις την Κυριακήν των Προπατόρων (Αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)
Περί των καλουμένων εν τω δείπνω (Όσιος Θεοφύλακτος, Αρχιεπίσκοπος Βουλγαρίας)
Για την παραβολή του Μεγάλου Δείπνου (Άγιος Κύριλλος, αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας)
Περί κλήσεως Θεού (Αντίοχος ο Πανδέκτης)
Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
Ομιλία περί προφάσεων (Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)
Κυριακή των αγίων Προπατόρων († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Γαμήλια γιορτή († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Το Δείπνο τής Βασιλείας († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Η παραβολή του Δείπνου († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Απόστολος Κυριακής των Προπατόρων:
Σεβαστέ πάτερ Χαράλαμπε*
Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον που γίνεται εις την Εκκλησίαν μας, εξ αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα, επόνεσα κι εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω κι ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μοναχός), δια να χρησιμοποιηθή κι αυτό, έστω και για μια βελονιά, δια το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέρας μας.
Πιστεύω ότι θα κάμετε αγάπην και θα το χρησιμοποιήσετε δια μέσου του θρησκευτικού σας φύλλου. Σας ευχαριστώ.
Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός
Γιατρικά για όλες τις αμαρτίες
Ποιο είναι το κέρδος ή η ωφέλεια ενός ανθρώπου που πάσχει από πολλές αρρώστιες, όταν ο γιατρός περιοριστεί μόνο στη διάγνωση των παθήσεών του και του ανακοινώσει τις ονομασίες τους, χωρίς όμως να του δώσει κανένα φάρμακο ή να του ορίσει κάποια θεραπευτική αγωγή; Ασφαλώς καθόλου δεν ωφελείται έτσι ο άρρωστος. Γι΄αυτό λοιπόν κι εμείς, επειδή δεν φτάνει να γνωρίζουμε μόνο τα είδη και τις ονομασίες των αμαρτιών, γράφουμε εδώ μερικά γιατρικά, που είναι κατάλληλα για όλες.
(Λουκ. ιδ’ 16-24)
– Το σημερινό Ευαγγέλιο διδάσκει μάθημα αναγκαίο για την σωτηρία παντός ανθρώπου.
– Αποτελούν οι προφάσεις -για τον Θεό- δικαιολογίες;
– Είναι η ασθένεια της σαρκός, η ματαιότης του κόσμου και του διαβόλου οι πειρασμοί, εμπόδια για να καταξιωθούμε των επουρανίων δωρεών του Κυρίου μας;
– Ο Θεός αποστρέφεται τις παράλογες προφάσεις. Μήπως όμως αποδέχεται τις ευλογοφανείς;
– Κάθε πρόφαση είναι πονηρία και του διαβόλου εφεύρημα, με το οποίο αποκοιμίζει τον άνθρωπο, για να πεθάνει στις αμαρτίες του. Γι’ αυτό θα πρέπει να φεύγουμε των προφάσεων, για να αποφύγουμε της κολάσεως την κατάκριση.
[Λουκά 14, 16-24]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 16-12-2001
Κάποτε ο Κύριος, αγαπητοί μου, εκλήθη σε ένα δείπνο από κάποιον Φαρισαίον. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο Κύριος είπε στον οικοδεσπότη να μην καλεί φίλους και συγγενείς στο τραπέζι του, αλλά αναγκεμένους ανθρώπους, που δεν θα είχαν τη δυνατότητα να του ανταποδώσουν την ευεργεσία. Μάλιστα προσέθεσε ο Κύριος: «Ἀνταποδοθήσεται γάρ σοι ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων». Δηλαδή «Θα έχεις την αμοιβή σου κατά την ανάσταση των νεκρών. Τώρα μην περιμένεις αμοιβή, γιατί το κάλεσμα συγγενών και φίλων δεν θα είναι τίποτε άλλο, παρά γεμάτο επαίνους: ‘’Ήταν ωραίο το φαγητό. Σε ευχαριστούμε που μας κάλεσες’’» και άλλα τέτοια. Κάποιος ανακείμενος ενθουσιάστηκε και είπε εις τον Κύριον: «Μακάριος ὃς φάγεται ἄριστον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ». Δηλαδή είναι ευτυχισμένος εκείνος ο οποίος θα καθίσει στο τραπέζι της Βασιλείας του Θεού. Και τότε ο Κύριος, σαν απάντηση και εις επήκοον, μάλιστα, πάντων, είπε την παραβολή του Μεγάλου Δείπνου, που σήμερα ακούσαμε σαν ευαγγελική περικοπή.
Κάποιος από την Τριμυθούντα, ιδιοκτήτης πλοίου, χρειάστηκε χρήματα για το εμπόριο και πήγε να ζητήσει από τον άγιο Σπυρίδωνα. Αυτός, για να εκπληρώσει, μαζί με τις άλλες εντολές, και εκείνη που λέει: «Αν κάποιος θέλει να του δανείσεις, μην του το αρνηθείς», (Ματθ. 5:42) του έδωσε πρόθυμα τα λίγα που είχε για τις ανάγκες της Επισκοπής. Ο άνθρωπος τα πήρε, ταξίδεψε καλά, γύρισε με κέρδος και πήγε στον άγιο να αποδώσει το χρέος. Αυτός, χωρίς να ελέγξει καθόλου και χωρίς να τα μετρήσει, όπως κάνουν οι πολλοί, τον πρόσταξε να πάει ο ίδιος και να τα βάλει στο χρηματοκιβώτιο εκείνο από το οποίο τα είχε πάρει προηγουμένως.