Χριστούγεννα:
«Ο άναρχος αρχίζει, ο αχώρητος χωρείται, ο άχρονος μπαίνει στον χρόνο»
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Λόγια Αγίων
Δημοσιεύθηκε στις 22 Δεκεμβρίου, 2025
† ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
Δημοσιεύθηκε στις 26 Δεκεμβρίου, 2025
Λόγος εις τα νήπια που εφονεύθησαν εις την Βηθλεέμ από τον Ηρώδη (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης)
Για τη σφαγή των νηπίων (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)
Η επιστροφή από την Αίγυπτο και η εγκατάσταση στη Ναζαρέτ (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)
Ομιλία περί υπακοής (Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)
Κυριακή Μετὰ τὰ Χριστούγεννα (Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†))
Αποστολικό ανάγνωσμα την Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν:
† Χριστούγεννα (25/12)
Δημοσιεύθηκε στις 21 Δεκεμβρίου, 2025
“Δεῦτε ἴδωμεν πιστοὶ ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπόν, ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ τῶν Βασιλέων τῶν Μάγων, ἀνατολῆς τῶν δώρων. Ἐκεῖ γὰρ ἄγγελοι μετὰ ποιμένων, ἐκκαρτεροῦσιν ὑμνοῦντες ἀσιγήτως τό, Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.”
Χριστός Γεννάται (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Εις την Γέννησιν του Ιησού Χριστού (Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης)
Στη Γέννηση του Χριστού Α΄ (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Στη Γέννηση του Χριστού – Λόγος Β’ (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Στη Γέννηση του Χριστού – Λόγος Γ΄ (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Η ενανθρώπηση του Θεού είναι γεμάτη φιλανθρωπία (Αγ. Κύριλλος Αλεξάνδρειας)
Η Ενανθρώπηση του Υιού και οι συνέπειές της (Αγ. Ιωάννης Δαμασκηνός)
Το γιατί και το πώς της Σαρκώσεως του Θεού (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Η προσκύνησις των Μάγων (Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός)
Γιατί ο Θεός έγινε Άνθρωπος; (Άγιος Μάξιμος Ομολογητής)
Ομοφυλοφιλία: Θεομίσητη αμαρτία (Το τρίτο θαύμα των Χριστουγέννων)
Το νόημα των Χριστουγέννων και η συσκότισίς του (π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός)
Τα Χριστούγεννα μιας μοναχικής γυναίκας (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς, επίσκοπος Αχρίδος)
Να έλθουν ή να μην έλθουν τα Χριστούγεννα; (π. Ανδρέας Αγαθοκλέους)
Η ταπείνωση των Χριστουγέννων (Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης)
Τα δώρα των Μάγων (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Το εξόριστο βρέφος (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος, Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης)
Βηθλεέμ (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Σχετικά με τον χαιρετισμό «Χριστός ετέχθη» (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Περί του Χριστού Γεννήσεως (Άγιος Φιλάρετος Μόσχας)
Χριστούγεννα († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Εις την Γέννησιν του Κυρίου († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Στη γέννηση του Χριστού († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Αγιασμένες μέρες (Φώτης Κόντογλου)
Η νύκτα (Κώστας Ε. Τσιρόπουλος)
Αναζητώντας το νόημα των Χριστουγέννων (Απόστολος Παπαδημητρίου)
Χριστούγεννα: Γιορτή ή τραγωδία; (Ιερομόναχος Αντίπας Αγιορείτης)
Χριστούγεννα († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Περιμένοντας τα Χριστούγεννα… († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Ο χάλκινος όφις και η Γέννηση του Χριστού (Άγιος Λουκάς αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
Ποια είναι η «επί γης ειρήνη» του Αγγελικού ύμνου τής Βηθλεέμ; († Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Ο πρωτομάρτυρας Στέφανος: Η απαρχή των μαρτύρων τής Εκκλησίας μας (Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος – Καθηγητής)
Δημοσιεύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου, 2025
Η αγία μας Εκκλησία είναι συνυφασμένη με το διωγμό και το μαρτύριο. Είναι δομημένη με το αίμα εκατομμυρίων καλλίμαχων μαρτύρων, οι οποίοι αποτελούν και το μόνιμο καύχημά Της. Το χρώμα της είναι το κόκκινο από τους ποταμούς των αιμάτων κατά των διαχρονικών πιστών. Οι ειδικοί υπολογίζουν πως με τους μετριότερους υπολογισμούς περισσότεροι από ένδεκα εκατομμύρια Χριστιανοί έχυσαν το τίμιο αίμα τους για τη νέα πίστη. Είναι ευνόητο πως τα νήματα του πολέμου κατά της Εκκλησίας κινεί ο θεομάχος και ανθρωποκτόνος διάβολος, ο οποίος μισεί θανάσιμα το ανθρώπινο γένος και επιδιώκει τη ματαίωση της εν Χριστώ σωτηρίας του.
Πρώτο θύμα του λυσσαλέου πολέμου ο αρχιδιάκονος της πρώτης Εκκλησίας Στέφανος, άνδρας πλήρης «πνεύματος και σοφίας» (Πραξ.6,3). Ήταν ένας από τους επτά διακόνους, τους οποίους εξέλεξε η χριστιανική κοινότητα των Ιεροσολύμων για να διακονούν τους πιστούς στις «αγάπες», δηλαδή στα κοινά τραπέζια, ώστε να εκλείψουν τα παράπονα από τους ελληνιστές πιστούς, οι οποίοι παραθεωρούνταν σ’ αυτά. Το όνομά του είναι ελληνικό που σημαίνει τον άνθρωπο που φορά στεφάνι, στέμμα, δηλαδή τον διαλεχτό και αξιόλογο άνθρωπο. Ήταν πιθανότητα ελληνικής καταγωγής και είχε μόρφωση και ήθος, τα οποία τον καθιστούσαν ξεχωριστό στην Ιερουσαλήμ. Ασκούσε τη διακονία που του ανέθεσε η Εκκλησία με ιδιαίτερο ζήλο, υπηρετώντας τις χήρες, τα ορφανά, τους ασθενείς, τους φτωχούς και όλους τους καταφρονεμένους. Θεωρούσε με θέρμη ότι υπηρετούσε στα πρόσωπα των ενδεών αδελφών του τον ίδιο το Χριστό.
Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση (†Αρχιμ. Ανανίας Κουστένης)
Δημοσιεύθηκε στις 26 Δεκεμβρίου, 2025
«Ας ανοίγουμε την ψυχή σ’ Εκείνον, και ας Τον βάλουμε στη ζωή μας τον Κύριον. Και τότε σίγουρα θα είμαστε καλύτερα, και εδώ και στην αιώνια ζωή…»
Κυριακή μετά τη Χριστού Γέννηση σήμερα, αγαπητοί. Περάσαμε τα ιερά και άγια Χριστούγεννα, γέμισε η ψυχή μας με χαρά και ευφροσύνη και με ειρήνη. Η Εκκλησία συνεχίζει ακόμη να εορτάζει και να εκμεταλλεύεται πνευματικά αυτή τη μεγάλη εορτή. Γι’ αυτό και σήμερα τιμά τους Προπάτορες του Χριστού, και περισσότερο τους μάρτυρες της Θείας Του Γέννησης.
Το παιδί στο έλατο του Χριστού (Φιοντόρ Ντοστογιέφσκυ)
Δημοσιεύθηκε στις 24 Δεκεμβρίου, 2025
Χειμώνας, πρωί. Ἕνα μικρὸ ἀγόρι ξυπνᾶ μέσα σ’ ἕνα ὑγρὸ καὶ κρύο ὑπόγειο. Τουρτουρίζει ἀπὸ τὸ κρύο. Γυρίζει καὶ κοιτάζει τὴ μητερούλα του, ποὺ κοιμᾶται δίπλα σκεπασμένη μ’ ἕνα λεπτὸ καὶ κουρελιασμένο πάπλωμα. Τὸ ἀγοράκι παρατηρεῖ τὴν ἀναπνοή της, ποὺ ὅσο ἀδύνατα κι ἂν βγαίνει, μόλις βγαίνει γίνεται ἕνα ἄσπρο συννεφάκι καὶ μετὰ διαλύεται.
Εἶναι ἄρρωστη καὶ τὸ ἀγοράκι ὅσο μικρὸ καὶ ἂν εἶναι νοιώθει, πὼς δὲν πρέπει νὰ τὴν ξυπνήσει, ἂν καὶ ἡ πείνα τοῦ τρώει τὰ σωθικά.
Ἔξω εἶναι γιορτὴ μεγάλη. Ἦρθαν τὰ Χριστούγεννα. Καὶ γι’ αὐτὸ ὅλοι οἱ κάτοικοι τούτων τῶν ὑπογείων εἶχαν φύγει καὶ ἀκουόταν μόνο τὰ βογγητὰ μίας ἄρρωστης γριᾶς καρφωμένης στὸ παλιοκρέβατό της.
Έργο Κωνσταντίνου Σερέμη
Η παραμονή των Χριστουγέννων (Lev Gillet, μοναχός της Ανατολικής Εκκλησίας)
Δημοσιεύθηκε στις 24 Δεκεμβρίου, 2025
Η 24η Δεκεμβρίου παρουσιάζει πολύ ενδιαφέροντα λειτουργικά χαρακτηριστικά, που όμως κάπως μας μπερδεύουν. Αφ’ ενός, η παραμονή της Γεννήσεως είναι το αποκορύφωμα της ελπίδας και της προσμονής Του. Αφ’ ετέρου, οι ακολουθίες αυτής της μέρας μας αναγγέλλουν ήδη τη Γέννηση ως γεγονός: όχι μόνο ζητούμε με θέρμη την έλευση Του, αλλά ήδη η Εκκλησία μάς δίνει τα ευαγγελικά αναγνώσματα της εορτής. Αυτή η ανάμειξη των δύο στοιχείων – μετάνοια μέσα στην προσμονή και ταυτόχρονα αναγγελία του αναμενόμενου γεγονότος σαν να έχει ήδη πραγματοποιηθεί – εξηγείται από το παιχνίδι διαφόρων ιστορικο-λειτουργικών παραγόντων μάλλον παρά ως σκόπιμα αποφασισμένο σχέδιο με παιδαγωγικό σκοπό. (Το ίδιο παρατηρείται εξάλλου και το Μέγα Σάββατο.) Αυτό που έχει σημασία είναι πώς θα αξιοποιήσουμε αυτή τη διπλή σημασία της 24ης Δεκεμβρίου. Το γεγονός ότι. ήδη από την παραμονή των Χριστουγέννων ακούμε να διαβάζονται τα αγιογραφικά αναγνώσματα και να ψάλλονται οι ύμνοι της Γεννήσεως, δεν καθιστά άχρηστη τη χαρούμενη προσευχή της 25ης Δεκεμβρίου. Αντίθετα, προετοιμάζει και διευκολύνει αυτή την προσευχή.
Το ρόδο των Χριστουγέννων (Σέλμα Λάγκερλεφ)
Δημοσιεύθηκε στις 23 Δεκεμβρίου, 2025
Αντιπροσωπευτικό κείμενο της Λάγκερλεφ για τον εξαίσιο λυρισμό του και τη βαθειά χριστιανική του κατάνυξη. Μαρτυρά τη δύναμη που κρύβουν η καλωσύνη κι η πίστη. Κι ακόμη πώς ο Θεός με τη μακροθυμία και τη σοφία Του κρίνει τους αμαρτωλούς και καμιά φορά τους κάνει άξιους για τα μεγάλα θαύματα.
