Λόγια Αγίων

«Ο σταυρός είναι στήριγμα, μια ανάπαυσις. Όμως η ανάπαυσις δεν γίνεται παρά μόνον εις εκείνους που σηκώνουν τον σταυρόν κατά πνεύμα, με προθυμία, με ευχαρίστηση. Εις αυτούς ο σταυρός είναι ανακούφισις και όπλον δυνατόν κατά των δαιμόνων».

Άγιος Άνθιμος ο εν Χίω

† Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη (17/9)

sofia

Οι αγίες μάρτυρες και καλλίνικες παρθένες Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη, και η μητέρα τους Σοφία

Η αγία Σοφία και οι άγιες κόρες της, Πίστις, Ελπίς και Αγάπη (Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος – Καθηγητής)

Ευγενική υπενθύμιση: η ζωή δεν επιταχύνεται (Ελεάννα Βλαστού, συγγραφέας)

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Διαβάζω ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα, γραμμένο από την Αμερικανίδα συγγραφέα Κρίστιν Ρόζεν, με τίτλο «The Extinction of Experience». Λυπάμαι, εάν γράφονται βιβλία για την εξάλειψη της εμπειρίας σημαίνει ότι έχουμε ήδη ξεκινήσει να πενθούμε τη ζωή. Λίγο-πολύ αυτό που λέει είναι ότι, χρόνο με τον χρόνο, χάνουμε την επαφή μας με την πραγματικότητα γιατί πάντα, σε ό,τι συμβαίνει, μεσολαβεί μια οθόνη και εμείς αντιλαμβανόμαστε τις εμπειρίες μέσω των κινητών, των εφαρμογών και των δικτύων. Πιο επιμελημένα, πιο άμεσα, πιο προσωπικά, αλλά πιο διαστρεβλωμένα και ασύνδετα από την πραγματικότητα.

Διαβάστε περισσότερα »

Συμφέρουσα εντολή – Αγάπη πυρ καταναλίσκον (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Συμφέρουσα ἐντολή

Ὑπάρχουν πολλές αἰτίες σχολιασμῶν καί κριτικῆς, ἰδιαίτερα στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο, στόν ὁποῖο ὅμως, ὅσοι ἔχουμε ἐνταχθῆ μυστηριακά, ἔχουμε τήν σαφῆ ἐντολή: «Μή κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. 7, 1-2). Αὐτή εἶναι μιά ἐντολή πού φιλτράρει τήν διάθεση γιά κριτική καί σέ κάποιους τήν ἀκάθεκτη ὁρμή τους γιά κριτικό ἔλεγχο προσώπων καί γεγονότων.

Διαβάστε περισσότερα »

«Γιατί έχω πέσει χαμηλά»: Με αφορμή την απαξίωση των ανθρωπιστικών σπουδών στη χώρα που οφείλουν τη γέννησή τους (Τάσος Χατζηαναστασίου, Δρ Ιστορίας – εκπαιδευτικός)

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το 2020 και με αφορμή τη συνεχιζόμενη (ήδη από τότε!) ελεύθερη πτώση των βάσεων των σχολών ανθρωπιστικών σπουδών, είχα δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο: «Η χαμένη τιμή των Φιλολόγων». Οι διαπιστώσεις εκείνες ισχύουν και σήμερα και δεν έχει νόημα να επαναληφθούν και φέτος. Εξάλλου είναι πλέον κοινές. Με την ίδια αφορμή και τον ίδιο τίτλο τον Ιούλιο του 2024 είχε δημοσιεύσει στην Καθημερινή ο Τάκης Θεοδωρόπουλος ένα άρθρο με έμφαση στην προτεραιότητα υπεράσπισης του πολιτισμικού αγαθού της ελληνικής γλώσσας.

Ούτε έχει νόημα να επιμένουμε επιχειρηματολογώντας υπέρ της αξίας των ανθρωπιστικών σπουδών για το σύνολο της κοινωνίας˙ όχι γιατί δεν αυτό δεν ισχύει, ισχύει και με το παραπάνω, αλλά  διότι απλούστατα αυτό δε φαίνεται να συγκινεί ούτε αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις, αλλά ούτε και την κοινωνία. Η μεγάλη πλειοψηφία των υποψηφίων στις πανελλαδικές εξετάσεις δεν έχει ως πρώτη της επιλογή τις ανθρωπιστικές σπουδές, όπως δεν έχει και τις σπουδές στα Μαθηματικά και τη Φυσική και γενικότερα τα τμήματα από τα οποία ένα μικρό ποσοστό μπορεί να ελπίζει ότι κάποτε θα εξασκήσει το επάγγελμα του καθηγητή Μέσης Εκπαίδευσης είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα.

Σημασία έχει να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα, αφήνοντας στην άκρη τη μεμψιμοιρία και τη μοιρολατρία για την απαξίωση των ανθρωπιστικών σπουδών σε μία κοινωνία που τείνει να απωλέσει ακόμη και τη δυνατότητα να διαλέγονται τα μέλη της πολιτισμένα και να παράγει δημιουργικό έργο για το κοινό καλό. Ειδικά στον αγγλοσαξονικό κόσμο, οι ανθρωπιστικές σπουδές και αξίες είτε περιφρονούνται ως μη «αποδοτικές» είτε μεταλλάσσονται σε στάσεις και συμπεριφορές αμόρφωτων φανατικών με μηδενική ανοχή στην αντίθετη άποψη, συχνά υπό τον μανδύα ενός κακώς εννοούμενου προοδευτισμού στο πλαίσιο του οποίου, ο Όμηρος ακυρώνεται ως υμνητής της βίας και ο Πλάτωνας ως  σεξιστής ενώ τα κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας λογοκρίνονται προκειμένου να γίνουν αποδεκτά από το νέο ιερατείο μιας υποκριτικής και συμπλεγματικής «πολιτικής ορθότητας».

Διαβάστε περισσότερα »

Η σημασία τού Τιμίου Σταυρού στη ζωή των πιστών (Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος – Καθηγητής)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Η μεγάλη εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι ένας ακόμα σημαντικός εορτολογικός σταθμός της Εκκλησίας μας. Οι πιστοί την ημέρα αυτή καλούνται να τιμήσουν και να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου ώστε να αντλήσουν δύναμη και χάρη από αυτόν. Η μεγάλη αυτή Δεσποτική εορτή δίνει επίσης την ευκαιρία σε όλους μας να σκεφτούμε ορισμένες βασικές αρχές και αλήθειες της πίστης μας, οι οποίες είναι συνυφασμένες με τη θεολογία του Σταυρού.

Η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησίας μας, η οποία διασώζει, μόνη Αυτή, ανόθευτη την βιβλική και πατερική διδασκαλία, αποδίδει την προσήκουσα τιμή στο Σταυρό του Χριστού, ως το κατ’ εξοχήν όργανο και σύμβολο της απολυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους. Σε αντίθεση με την ποικίλη ετεροδοξία, η οποία, είτε αδιαφορεί να αποδώσει τιμή στο Σταυρό (Προτεσταντισμός), είτε πολεμά ευθέως αυτόν, ως ειδωλολατρικό σύμβολο (Mάρτυρες του Ιεχωβά). Η Εκκλησία μας θέσπισε πολλές φορές  προσκύνησης και τιμής του Σταυρού καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, με αποκορύφωμα τη μεγάλη εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως, στις 14 Σεπτεμβρίου.

Διαβάστε περισσότερα »

Κι αν η ορθογραφία ήταν η ταυτότητά μας; (Baron Christine, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Σορβόννης)

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Με αφορμή την έναρξη του νέου σχολικού έτους.

γλώσσα καί μάλιστα ἡ γραπτή, τό πῶς τή φροντίζουμε (ἤ τήν κακομεταχειριζόμαστε), ἦταν δίχως ἄλλο ὁ μέγας ἀπὼν τοῦ διαλόγου γιά τήν ἐθνική ταυτότητα. Ἀλλά πῶς νά μιλήσει κανείς σήμερα ὑπέρ τῆς ὀρθογραφίας; Καί μόνο ἡ ἀναφορά σέ αὐτό τό θέμα ἔχει ἕναν ἀέρα ὀπισθοδρομικότητας, πού ἀποθαρρύνει τόν ἀναγνώστη. «Ὀρθόν», «γραφεῖν»: νά γράφεις «ὀρθά», σύμφωνα μέ τούς κανόνες. Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξης ἀποκαλύπτει ἐξ ἀρχῆς τήν κανονιστική της οὐσία.

Διαβάστε περισσότερα »

Powered by WordPress and ShopThemes