Οι γυναίκες μάρτυρες της Εκκλησίας μας είναι εξίσου ηρωίδες με τους άνδρες μάρτυρες, οι οποίες συναποτελούν την πιο εκλεκτή χορεία των αγίων. Το πρόβλημα της ισότητας των δύο φύλων, λύθηκε για την Εκκλησία μας στους αγίους Της, όπως και η σύμπλευση γνώσης και πίστης.

Στις κορυφαίες γυναίκες μάρτυρες της Εκκλησίας μας ανήκει και η μεγαλομάρτυς αγία Αικατερίνη. Διαβάστε περισσότερα »

Σχεδόν 1.800 άνθρωποι έχουν πέσει από την Γέφυρα Golden Gate του Σαν Φρανσίσκο, με σκοπό να αυτοκτονήσουν και σχεδόν όλοι πέθαναν. Οι λίγοι επιζώντες είπαν την ίδια ιστορία, όπως αυτή του Kevin Hines, ο οποίος πήδησε από τη γέφυρα το 2000. Είπε ότι την στιγμή, που ρίχτηκε στο κενό, συνειδητοποίησε ότι ήθελε να ζήσει. Όλοι οι άλλοι επιζώντες επανέλαβαν τα λόγια του: την στιγμή, που τα χέρια τους έφευγαν από το κιγκλίδωμα, συνειδητοποιούσαν ότι ήθελαν να ζήσουν.

Αυτή η αναλαμπή διαύγειας αποδεικνύει πόσο γρήγορα μπορεί να καταρρεύσει η επιθυμία θανάτου και με πόση δύναμη παλεύει η θέληση για ζωή. Η αντιστροφή της επιθυμίας θανάτου μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου δείχνει πόσο ευμετάβλητη μπορεί να είναι η απόφαση για αυτοκτονία και η θέληση για επιβίωση έχει την ικανότητα να αναδύεται την ίδια την στιγμή της καταστροφικής πρακτικής.

Αυτή η διαπίστωση έχει σημασία γιατί υπάρχουν νομοθέτες και γιατροί που θεωρούν την απόφαση για υποβοηθούμενη αυτοκτονία ως μια σταθεροποιημένη και ορθολογική επιλογή. Οι επιζώντες της Γέφυρας μας υπενθυμίζουν ότι τα αυτοκτονικά συναισθήματα δεν είναι σταθερά, καθώς καταρρέουν συχνά την ίδια την στιγμή που καθοδηγούν την συμπεριφορά. Όταν η μοιραία πράξη ξεκινήσει, όμως, δεν μπορεί πια να αντιστραφεί και η μετάνοια δεν μπορεί να υλοποιηθεί.

Η ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία ως διαδικασίες έχουν μηδενίσει κάθε πιθανότητα αντιστροφής. Οι ασθενείς, μόλις καταπιούν τα θανατηφόρα φάρμακα ή κάνουν ενέσεις ευθανασίας έχουν χάσει την δυνατότητα να αλλάξουν πορεία, ακόμα και αν μετανιώσουν αμέσως, όπως περιγράφουν οι άλτες της γέφυρας.

Διαβάστε περισσότερα »

Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός

Οι θανάσιμες αμαρτίες

Το πρώτο θεμέλιο του ιερού σου έργου, το πρώτο λιθάρι της νοητής αυτής οικοδομής, είναι η στέρεη συγκατάθεση και αμετάθετη απόφαση της καρδιάς σου, να πεθάνεις καλύτερα χίλιες φορές, αν ήταν αυτό δυνατό, παρά να κάνεις μια θανάσιμη αμαρτία.

Καθώς μία τίμια κι ενάρετη γυναίκα προτιμά να πεθάνει παρά να προδώσει τον άντρα της, έτσι και ο χριστιανός πρέπει να είναι τόσο πιστός στο Θεό, ώστε να προτιμά οποιαδήποτε ζημιά στη ζωή αυτή, παρά να φταίξει έστω και λίγο απέναντί Του. Γιατί το μικρότερο κακό που παθαίνει στην ψυχή του από την αμαρτία, είναι μεγαλύτερο από τη χειρότερη σωματική βλάβη. Και επειδή δεν είναι μόνο ένα το κακό που βρίσκει την ψυχή από την αμαρτία, αλλά πολλά και διάφορα, τα γράφουμε εδώ για να τα μάθεις, κι έτσι να φεύγεις μακριά της σαν από φίδι φαρμακερό.

Διαβάστε περισσότερα »

Παραβολή του άφρoνος πλουσίου (Λουκ. 12, 16-21)

Από την ερμηνεία:

– Γιατί ο Θεός ευδόκησε, η χώρα του κακού και διεστραμένου πλουσίου, να καρποφορήσει πλήθος παντοίων και καλών καρπών;

– Τί κακά προξενεί ο πλούτος;

– Η πλεονεξία πάθος ακόρεστον. Ο πλεονέκτης όσο συνάγει τόσο περισσότερο επιθυμεί!

– Είναι δικά του τα αγαθά που θέλει να απολαύσει ο πλούσιος;

– Γιατί ανακηρύττει ο Θεός τον πλούσιο άφρονα;

– Γιατί ο Θεός λέγει “απαιτούσιν” (την ψυχή σου) και όχι “απαιτώ”;

Από την ομιλία:

– Φοβερός ο αιφνίδιος θάνατος. Μετά θάνατον ούτε ο ενάρετος μεταβάλλεται από την αρετή στην αμαρτία, ούτε ο αμαρτωλός από την αμαρτία στην αρετή. Όπως και αν ευρεθεί ο άνθρωπος στην ώρα του θανάτου έτσι και διαμένει.

– Όταν προ του θανάτου ο φιλάνθρωπος Θεός στέλνει ως άγγελον βαρύτατη ασθένεια, τότε αυτή βοά: Άνθρωπε, ετοίμασε τον εαυτό σου για την μέλλουσα ζωή και για το εκεί φοβερό κριτήριο. Οι πόνοι και η βάσανος της αρρώστιας και ο φοβερός φόβος του θανάτου την σκληρή καρδιά πολλές φορές κάμπτει. Τότε αισθάνεται ο άνθρωπος ότι χωρίζεται από του κόσμου, τότε βλέπει ότι σε τίποτα δεν τον ωφελεί ούτε ο πλούτος ούτε η δόξα ούτε όλα τα αγαθά του κόσμου.

– Όταν προ του θανάτου ο άνθρωπος είναι υγιής και εύρωστος και αμαρτάνων, μετά όμως από μια στιγμή άλαλος και αναίσθητος, ποιά ελπίδα τότε σωτηρίας; Πού επιστροφή;

– Ο Θεός ως εξουσιαστής και δεσπότης και της στάσεως και της κινήσεως και των νόμων και των ιδιωμάτων της φύσεως, και αυτής της φύσεως και των κτισμάτων πάντων δημιουργός και παντοδύναμος, κινεί και μεταβάλλει τα πάντα και ποιεί όσα θέλει και καθώς θέλει και βούλεται.

– Κάθε συμφορά, κάθε θλίψη και κάθε κακό όταν έλθει εξαίφνης γίνεται βαρύτερο και θλιβερότερο. Όταν έχει ο άνθρωπος προϋπάρχουσα είδηση του κακού, εάν μεν είναι το κακό φευκτόν, ή φεύγει αυτό παντελώς, ή με κάποιο τρόπο το κάνει μετριώτερο. Εάν δε άφευκτον, προετοιμάζει την καρδιά του για την υποδοχή του.

– Όταν προγνωρίζουμε τον θάνατον δια της μετανοίας και εξομολογήσεως απαλλασσόμαστε από το βαρύ φορτίο των αμαρτημάτων μας, καθησυχάζουμε της συνηδείσεως τον έλεγχο και διώχνουμε τον υπέρμετρο φόβο τής αιωνίου κολάσεως. Μεταλαβόντες δε των αγίων μυστηρίων, συνενούμεθα με τον σωτήρα Ιησού Χριστό.

– Όχι όμως μόνο αγνοούμε την ώρα τού θανάτου αλλά και το είδος του.

– Γιατί όμως ο Θεός ηθέλησε να μην γνωρίζουμε την ώρα του θανάτου μας;

Διαβάστε περισσότερα »