Χριστούγεννα:
«Ο άναρχος αρχίζει, ο αχώρητος χωρείται, ο άχρονος μπαίνει στον χρόνο»
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Χριστούγεννα:
«Ο άναρχος αρχίζει, ο αχώρητος χωρείται, ο άχρονος μπαίνει στον χρόνο»
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
“Δεῦτε ἴδωμεν πιστοὶ ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπόν, ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ τῶν Βασιλέων τῶν Μάγων, ἀνατολῆς τῶν δώρων. Ἐκεῖ γὰρ ἄγγελοι μετὰ ποιμένων, ἐκκαρτεροῦσιν ὑμνοῦντες ἀσιγήτως τό, Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.”
Χριστός Γεννάται (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Εις την Γέννησιν του Ιησού Χριστού (Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης)
Στη Γέννηση του Χριστού Α΄ (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Στη Γέννηση του Χριστού – Λόγος Β’ (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Στη Γέννηση του Χριστού – Λόγος Γ΄ (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Η ενανθρώπηση του Θεού είναι γεμάτη φιλανθρωπία (Αγ. Κύριλλος Αλεξάνδρειας)
Η Ενανθρώπηση του Υιού και οι συνέπειές της (Αγ. Ιωάννης Δαμασκηνός)
Το γιατί και το πώς της Σαρκώσεως του Θεού (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Η προσκύνησις των Μάγων (Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός)
Γιατί ο Θεός έγινε Άνθρωπος; (Άγιος Μάξιμος Ομολογητής)
Ομοφυλοφιλία: Θεομίσητη αμαρτία (Το τρίτο θαύμα των Χριστουγέννων)
Το νόημα των Χριστουγέννων και η συσκότισίς του (π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός)
Τα Χριστούγεννα μιας μοναχικής γυναίκας (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς, επίσκοπος Αχρίδος)
Να έλθουν ή να μην έλθουν τα Χριστούγεννα; (π. Ανδρέας Αγαθοκλέους)
Η ταπείνωση των Χριστουγέννων (Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης)
Τα δώρα των Μάγων (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Το εξόριστο βρέφος (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος, Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης)
Βηθλεέμ (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Σχετικά με τον χαιρετισμό «Χριστός ετέχθη» (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Περί του Χριστού Γεννήσεως (Άγιος Φιλάρετος Μόσχας)
Χριστούγεννα († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Εις την Γέννησιν του Κυρίου († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Στη γέννηση του Χριστού († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Αγιασμένες μέρες (Φώτης Κόντογλου)
Η νύκτα (Κώστας Ε. Τσιρόπουλος)
Αναζητώντας το νόημα των Χριστουγέννων (Απόστολος Παπαδημητρίου)
Χριστούγεννα: Γιορτή ή τραγωδία; (Ιερομόναχος Αντίπας Αγιορείτης)
Χριστούγεννα († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Περιμένοντας τα Χριστούγεννα… († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Ο χάλκινος όφις και η Γέννηση του Χριστού (Άγιος Λουκάς αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
Ποια είναι η «επί γης ειρήνη» του Αγγελικού ύμνου τής Βηθλεέμ; († Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Χειμώνας, πρωί. Ἕνα μικρὸ ἀγόρι ξυπνᾶ μέσα σ’ ἕνα ὑγρὸ καὶ κρύο ὑπόγειο. Τουρτουρίζει ἀπὸ τὸ κρύο. Γυρίζει καὶ κοιτάζει τὴ μητερούλα του, ποὺ κοιμᾶται δίπλα σκεπασμένη μ’ ἕνα λεπτὸ καὶ κουρελιασμένο πάπλωμα. Τὸ ἀγοράκι παρατηρεῖ τὴν ἀναπνοή της, ποὺ ὅσο ἀδύνατα κι ἂν βγαίνει, μόλις βγαίνει γίνεται ἕνα ἄσπρο συννεφάκι καὶ μετὰ διαλύεται.
Εἶναι ἄρρωστη καὶ τὸ ἀγοράκι ὅσο μικρὸ καὶ ἂν εἶναι νοιώθει, πὼς δὲν πρέπει νὰ τὴν ξυπνήσει, ἂν καὶ ἡ πείνα τοῦ τρώει τὰ σωθικά.
Ἔξω εἶναι γιορτὴ μεγάλη. Ἦρθαν τὰ Χριστούγεννα. Καὶ γι’ αὐτὸ ὅλοι οἱ κάτοικοι τούτων τῶν ὑπογείων εἶχαν φύγει καὶ ἀκουόταν μόνο τὰ βογγητὰ μίας ἄρρωστης γριᾶς καρφωμένης στὸ παλιοκρέβατό της.
Η 24η Δεκεμβρίου παρουσιάζει πολύ ενδιαφέροντα λειτουργικά χαρακτηριστικά, που όμως κάπως μας μπερδεύουν. Αφ’ ενός, η παραμονή της Γεννήσεως είναι το αποκορύφωμα της ελπίδας και της προσμονής Του. Αφ’ ετέρου, οι ακολουθίες αυτής της μέρας μας αναγγέλλουν ήδη τη Γέννηση ως γεγονός: όχι μόνο ζητούμε με θέρμη την έλευση Του, αλλά ήδη η Εκκλησία μάς δίνει τα ευαγγελικά αναγνώσματα της εορτής. Αυτή η ανάμειξη των δύο στοιχείων – μετάνοια μέσα στην προσμονή και ταυτόχρονα αναγγελία του αναμενόμενου γεγονότος σαν να έχει ήδη πραγματοποιηθεί – εξηγείται από το παιχνίδι διαφόρων ιστορικο-λειτουργικών παραγόντων μάλλον παρά ως σκόπιμα αποφασισμένο σχέδιο με παιδαγωγικό σκοπό. (Το ίδιο παρατηρείται εξάλλου και το Μέγα Σάββατο.) Αυτό που έχει σημασία είναι πώς θα αξιοποιήσουμε αυτή τη διπλή σημασία της 24ης Δεκεμβρίου. Το γεγονός ότι. ήδη από την παραμονή των Χριστουγέννων ακούμε να διαβάζονται τα αγιογραφικά αναγνώσματα και να ψάλλονται οι ύμνοι της Γεννήσεως, δεν καθιστά άχρηστη τη χαρούμενη προσευχή της 25ης Δεκεμβρίου. Αντίθετα, προετοιμάζει και διευκολύνει αυτή την προσευχή.
Αντιπροσωπευτικό κείμενο της Λάγκερλεφ για τον εξαίσιο λυρισμό του και τη βαθειά χριστιανική του κατάνυξη. Μαρτυρά τη δύναμη που κρύβουν η καλωσύνη κι η πίστη. Κι ακόμη πώς ο Θεός με τη μακροθυμία και τη σοφία Του κρίνει τους αμαρτωλούς και καμιά φορά τους κάνει άξιους για τα μεγάλα θαύματα.
Χριστούγεννα χωρίς τον Χριστό
Πρόλογος
Η εορτή των Χριστουγέννων αποτελεί ένα από τα πιο φωτεινά και ταυτόχρονα πιο παρεξηγημένα γεγονότα της χριστιανικής ζωής. Είναι φωτεινή, γιατί αναγγέλλει την είσοδο του Θεού στην ανθρώπινη ιστορία· και παρεξηγημένη, γιατί συχνά περιορίζεται σε εξωτερικές εκδηλώσεις, αποκομμένες από το βαθύτερο νόημά της. Ανάμεσα στο μυστήριο της ενανθρώπησης και στη σύγχρονη εμπειρία της γιορτής, ανοίγεται ένα χάσμα που ζητά ερμηνεία και θεραπεία.
Ο άνθρωπος της εποχής μας εξακολουθεί να γιορτάζει τα Χριστούγεννα, ακόμη και όταν έχει απομακρυνθεί από τον Χριστό. Διατηρεί τα σύμβολα, τα έθιμα και τη συναισθηματική φόρτιση, αλλά συχνά αγνοεί ή παραμερίζει το Πρόσωπο που δίνει ζωή σε όλα αυτά. Έτσι, η γιορτή κινδυνεύει να μετατραπεί σε πολιτισμικό γεγονός, σε κοινωνική συνήθεια ή σε προσωπική ανάγκη φυγής από την καθημερινότητα.
Ο παρών λόγος δεν επιχειρεί να ηθικολογήσει ούτε να επιβάλει συμπεράσματα. Σκοπός του είναι να σταθεί με ειλικρίνεια απέναντι στην ανθρώπινη εμπειρία και να αναδείξει τη διαφορά ανάμεσα στα Χριστούγεννα χωρίς Χριστό και στα Χριστούγεννα με Χριστό. Να φωτίσει την απουσία, όχι για να την καταδικάσει, αλλά για να φανερώσει τη βαθύτερη επιθυμία που κρύβεται μέσα της.
Η ταινία αφηγείται ένα αληθινό περιστατικό από τη ζωή του αγίου Παϊσίου, όπως διασώθηκε από μαρτυρίες προσκυνητών του Αγίου Όρους. Ένα animated short film για τη δύναμη της πίστης, την πνευματική διάκριση και την αγάπη του Θεού, όπως βιώνεται μέσα στον πόνο και τη δοκιμασία.