Φθάσαμε στο σημείο όσα προ 30ετίας και κάτι εθεωρούντο ευνόητα, να θεωρούνται σήμερα ακατανόητα, διότι όσα διδάσκονται τα παιδιά στο σχολείο, λόγω αλλεπαλλήλων εκπαιδευτικών αβελτηριών, είναι κατά το πλείστον ανόητα.
Ο Αϊνστάιν είχε πει ότι παιδεία είναι αυτό που μας μένει όταν ξεχάσουμε όλα όσα μάθαμε στο σχολείο. Δηλαδή, η ευαισθησία, η καλλιεργημένη φαντασία και κυρίως η γύμναση του νοός, που μαθαίνει το παιδί όχι με τι, αλλά πως να σκέπτεται. Σήμερα αυτό που μένει στα παιδιά όταν φεύγουν από το σχολείο αλλά και όταν μένουν σ’ αυτό είναι μια απέχθεια, με τις ελάχιστες φυσικά τιμητικές εξαιρέσεις. Διότι το σχολείο σκοτώνει ό,τι ωραιότερο και ό,τι ιερώτερο τα παιδιά έχουν μέσα τους.

Διαβάστε ολόκληρο το πολυτονικό κείμενο πατώντας εδώ