Ένας μαθητής έγραψε μεταξύ άλλων:
«Σαν ελεύθερος άνθρωπος, πιστεύω στην ύπαρξη κάποιας ανώτερης Δύναμης με απέραντη και αδιανόητη για μας σοφία. Δεν δίνω όνομα ούτε “καλούπι” σ’ αυτή την Δύναμη. Έτσι δεν κινδυνεύω να πέσω στην παγίδα, που πέφτουν οι άνθρωποι, πλάθοντας πολλές φορές τον Θεό κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους (!) και όχι το αντίθετο (που ίσως δεν συνέβηκε ποτέ). Εξάλλου δεν έχουμε “χειροπιαστές” αποδείξεις (δεν μου αρκεί το “πίστευε και μη ερεύνα”), γι’ αυτό η θέση μου είναι αυτή, προς το παρόν…”.
«Σαν ελεύθερος άνθρωπος, πιστεύω στην ύπαρξη κάποιας ανώτερης Δύναμης με απέραντη και αδιανόητη για μας σοφία. Δεν δίνω όνομα ούτε “καλούπι” σ’ αυτή την Δύναμη. Έτσι δεν κινδυνεύω να πέσω στην παγίδα, που πέφτουν οι άνθρωποι, πλάθοντας πολλές φορές τον Θεό κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους (!) και όχι το αντίθετο (που ίσως δεν συνέβηκε ποτέ). Εξάλλου δεν έχουμε “χειροπιαστές” αποδείξεις (δεν μου αρκεί το “πίστευε και μη ερεύνα”), γι’ αυτό η θέση μου είναι αυτή, προς το παρόν…”.
Το κείμενο αυτής της επιστολής, το θεωρούμε πολύ σημαντικό. Τούτες τις σκέψεις τις κάνουν πολλοί σήμερα. Όσοι πραγματικά δεν πιστεύουν στον Θεό! Ή η πίστη τους είναι… πρωτόγονη! Γι’ αυτό λέμε να το σχολιάσουμε διεξοδικά, καταλήγοντας σε κάποια ουσιώδη συμπεράσματα.
Διαβάστε ολόκληρο το πολυτονικό κείμενο πατώντας εδώ
(Πηγή: "Ορθόδοξος Τύπος" 22/4/2011)
Posted in 
