Ομιλία του γέροντα με θέμα “Η Ευχαριστιακή Ζωή”

Από την ομιλία:

– Ο άνθρωπος στον παράδεισο δεχόταν τα δώρα του Θεού και τα επέστρεφε στο Θεό ως δώρα.
– Ο άνθρωπος ανατρέπει το σχέδιο του Θεού και παύει να ζει θεοκεντρικά και ζει πια ανθρωποκεντρικά.
– Ο άνθρωπος μετά την αμαρτία παύει να αισθάνεται το Θεό ως πατέρα του και άρα παύει να αισθάνεται τους άλλους ανθρώπους ως αδέλφια του.
– Η ευχαριστιακή χρήση των υλικών πραγμάτων αλλάζει και γίνεται κατάχρηση του κόσμου.
– Ο άνθρωπος χάνει το κέντρο του, τον Θεό και ενεργεί εγωκεντρικά με διχασμό και ζει πλέον την μοναξιά του.
– Αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια του ανθρωπίνου γένους. Η περιπέτεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον πανάγαθο Θεό.
– Ο Θεός όμως δεν εγκαταλείπει τον άνθρωπο. Στέλνει τον μονογενή Του Υιό για να αποκαταστήσει την κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό και να τον ελευθερώσει από την αμαρτία.
– Ο Κύριος νικάει το θάνατο με τον θάνατό Του και δίνει ζωή στο νεκρό άνθρωπο και τον ενώνει πάλι με τον Θεό Πατέρα.
– Ο άνθρωπος και πάλι ευχαριστεί τον Θεό και ενώνεται με Αυτόν μακριά από τον εγωκεντρισμό του και αποκαλεί και πάλι τον Θεό «Πατέρα» (Πάτερ ημών).
– Ο Χριστός ως δεύτερος Αδάμ διορθώνει το λάθος του πρώτου Αδάμ. Μαθαίνει τον άνθρωπο για το ήθος της αγάπης, της προσφοράς και της θυσίας.
– Μέσα στην Θ. Λειτουργία μπορούμε και πάλι να προσφέρουμε τα πάντα στον Θεό. Να Τον ευχαριστήσουμε και πάλι. Να δώσουμε όλη μας τη ζωή.
– Εμείς δίνουμε το φτωχό, το άρρωστο και Αυτός μας δίδει το μεγάλο, το πλούσιο, το άγιο, τον Εαυτό του. Σώμα και Αίμα Χριστού.
– Η ζωή Του γίνεται ζωή μας με την Θ. Κοινωνία και ο άνθρωπος γίνεται Θεός κατά Χάριν! Τι ευλογία μεγάλη!! Τι δόξα για τον άνθρωπο!!!
– Όλα γίνονται δώρα του Θεού. Συγχωρώ και υπομένω. Δείχνω επιείκεια. Προσφέρομαι, θυσιάζομαι. Στην Εκκλησία παύω να είμαι «εγώ» και γινόμαστε «εμείς».
– Έτσι σωζόμαστε από την μοναξιά. Δεν κάνουμε κατάχρηση του κόσμου ούτε τον περιφρονούμε. Κάνουμε χρήση με ευχαριστία και δοξάζουμε τον Θεό.
– Τα δώρα του Θεού που δεχόμαστε με ευχαριστία, μας ενώνουν με τον Θεό. Ο Θεός γίνεται και πάλι κέντρο μας. Αίρεται η διάσπαση. Τα πάντα συνδέονται με τον Θεό.
– Τί γίνεται όμως στις μέρες μας; Τι συμβαίνει με τους νέους; Ο Γάμος σήμερα χωρίς Χριστό. Η παιδεία σήμερα χωρίζει τον άνθρωπο από τον Θεό! Λέμε όχι στην αλλαγή όταν η αλλαγή δεν συνδέεται με τον Θεό. Δεν θέλω να αλλάξω την αληθινή ζωή. Θα μείνουμε στην θεοκεντρική παράδοση. Η Εκκλησία δεν είναι για να καταπιέζει τους ανθρώπους αλλά για να τους ελευθερώνει.
– Η συμμετοχή μας στη Θ. Λειτουργία θα έχει αξία όταν βγαίνοντας από το ναό η ζωή μας είναι ζωή αγάπης, θυσίας, προσφοράς, δικαιοσύνης, σεβασμού της ελευθερίας των άλλων ανθρώπων.
– Πότε ένας γάμος είναι επιτυχημένος;
– Μπορεί να είναι η ασθένεια ευλογία;

Ακούστε την ομιλία εδώ:

Α’ Μέρος:

Β’ Μέρος:

Γ’ Μέρος:

Δ’ Μέρος:

Ε’ Μέρος:

Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ: “Πολλές ευχαριστίες στον φίλο της ιστοσελίδας μας Σπύρο Ι. για την αποστολή της ομιλίας”

Ακούστε άλλες ομιλίες του γέροντα και διαβάστε κείμενά του πατώντας εδώ